flessen onbenul
mijn wapen was een degen
die in een duel elke kurk
doorstak, schonk de tijd mij
toegemeten tot het jongste nat
niet meer rijpen kon en
elke dag komt de bodem
dichterbij in de ziel van de
fles ontstond de razernij
het glas vertekend en vergrootte
de jeugdzonden die in de stroom
achteloos wilde vergeten, ik
zwom ertegenin…
Dan geeft ze mijn hart een opdonder
Mijn gevoel eveneens
En dan vraag ‘k wel eens om een wonder
Want wat ze doet, ze weet ’t niet eens
Maar soms komt dat duiveltje naar boven
Die vind haar dan een oude zeur
Die kan niks met haar gedrag en
Zeker niet met haar humeur
Ertegenin gaan, doe je beter niet
Want dan zijn de rapen gaar
Maar ‘k…
Niet de ravage, maar omhoog,
Daar, het ravijn wijst ons de weg
Niets met een stroom, maar steen voor steen
Beproeven wij ertegenin de bron,
Die uitgeputte te voorzien
Van water geschonken heilzaam als wijn.…
93
Bezig met laden