open dag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 
606
606kwam er dan even boven uit
hij stond zo te zweten
dat je dacht man hou toch op
je voelde hem door je huid
je voelde hem tot bloedens toe
vrouwen dansten langzaam langs
steeds dezelfde passen
gemaskerd met ogen nog daarin
schroeiende puntjes gestold verdriet
waar iedereen snel van weg keek
om meteen weer terug te kijken
door de grijze griesmeel…
Bezig met laden