Leeg
netgedicht
3.2 met 18 stemmen 
960
960-Het zonlicht dwarrelt schuw door de kamer
De schaduw die schuchter volgt-
Zijn huis is leeg
zijn wereld is zijn huis
Zijn gedachten zijn rommelig
als de kamers
(Vazen in de keuken kuchen
neerslachtig stof)
(Kinderlaarzen dromen water
en weten niet meer of ze lekken)
(Een deuntje tracht met dof geluid
voorbije sferen te behouden…
Bezig met laden