Alle inzendingen over lieve

vallend zoals alleen jij sterren stralen kan laten ben ik ooit een engel vallend in nooit…

alleen als in zonder zonder alleen te zijn ben ik zijn onze tranen alleen voor mij…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

dans dans met mij alsof niemand kijkt zoek zoek met mij in de nacht zonder dat je verwacht te vinden kijk in alle ogen alsof morgen niet bestaat maar kus kus alleen mijn hart zoals ik jouw hart lief…

meer dan ooit is de waarheid alsof gouden goden in ogen kijken zo waar als ze is geland in het niet van mijn hand in de lijnen van vergeten zijn ben ik klein zonder jou als ik bid naar de sterren in het licht van de zon waar wij zijn zoals we waren toen het begon…

vergeten wangen schouders een verlaten rug alleen wie wil nog terug naar verlangen als armen zijn wat ze niet zijn en de pijn van het alleen zijn niet vervagen wat wacht nog in de nacht als de tijd sneller gaat dan een hart openstaat voor nog meer dan het antwoord geeft zichzelf als het zonlicht het water de…

als je blik mijn ziel splijt de tranen in mijn ogen die jou zien niet te stoppen zijn het einde van de horizon de sterren zwart zijn heb ik spijt spijt als je in je dapperheid rode wangen krijgt en je de tranen in je ogen verbergt ach lief je bent zo mooi…

alsof twee maanden twee dagen zijn maken woorden hetgeen we waren klein alsof we weer zouden worden zoals we waren alsof we twee uur geleden begonnen zijn…

flarden opgaande zon in de mist als ik op weg ga naar torenhoge gedachten en woorden in mijn hoofd herinneren aan onze nachten zonder gedachten en nooit echt bestaat…

hard geland in mijn hart is je hand zacht op mijn wang zing je voor mij deel je je hart zonder dat jij weet waarom…

we zijn het allebei maar willen het niet zijn blijven ver weg van de pijn want eenzaamheid is beter alleen dan echt te zijn…

hard doodlopende singels rond herinnert nu aan hoe jij jouw ogen je geur en mond je handen mij mijn zijn alleen gewond in je hart vond…

avond als druppels vallen in ogen en licht zien verblindt als dromen vergeten wat ons bindt ach lief dan zijn we blind voor altijd…

om niets blijft mijn hand passen in die van jou past je mond als je mijn hals kust alsof om niets blijft totdat de waarheid koud in mijn ogen kijkt om niets alsof we zijn gevallen zonder doel…

nee zeg ik dan zeg jij tegen de stilte in mijn hart in jouw bloed voel je ons strelen handen nee zeg ik dan zeg jij nee beter vergeten stille herinnering blijft…

dichtbij mij blijf ik vandaag ben ik vaag in ogen van iedereen die ver weg gaat en zichzelf vandaag verlaat…

zwarte ogen wit op mijn gezicht wit in mijn haar in het donker vroeg in de morgen is het donker zwart zwart als de tranen in mijn hart zwart als mijn handen die je rug van steen niet meer strelen niets kan me nog schelen ik heb mezelf verloren in het donker van je hart vanmorgen vroeg in het donker was het…

uit niets woorden zonder iets te zeggen waarom daarom zwijgen mijn gedachten draait de wereld andersom…

voordat gesloten deuren eindeloos sluiten openen zij nog een keer een kier en zien dat wat was genoeg is geweest het slot van de deur eindelijk gesloten eindeloos verlangen voorbij…

ik vind wat er niet is als je niet zoekt vind ik in gesloten boeken ben ik niet vergeten zijn woorden onaf niet uitgelezen vind ik zinnen is het verhaal niet echter maar waardiger dan wat ik niet zoek…

voordat ik jou verlaat jij mij vergeet is de straat leeg verlangen dood onze kussen de passie vergeten alle woorden gesproken tranen getroost pas dan eindeloos verlaten weten wij waarom…

eindeloos kijken ogen verlangen gevangen verloren in mij buiten zinnen vrij blauw zijn wij…

van veraf hoor ik je stem in mijn stem zie ik wat jouw ogen zien voel ik de lust zonder woorden van veraf kijk ik om en zie ons alleen in een droom…

in uren zonder tijd de nacht vol uren vergeten spreken stemmen zonder woorden kussen lippen zonder gevoel zien ogen niemand stilt de tijd zonder ons de uren voorbij…

stilte zonder zomer zomer zonder zon geluidloos zonder woorden het was stil de zomer begon…

woorden als de nacht van ons weerklinken tot de avond de schemer verliest de nacht het donker verlaat de morgen het licht ontwaakt tot de tijd woorden als de nacht van ons vergeet…

een baan een passie een leven mijn leven mezelf mijn leven verliezen of met passie kiezen voor vergeten tijd vergeten liefde wie mij kent weet wat ik verlies nu ik kies zij weten zo zoveel meer dan ik kan zeggen…

veranderd verankerd voor altijd in mijn leven en wij gaven geven namen nemen zonder reden bel je me even en vandaag is zoals toen vandaag was en ik belde…

nergens zwevend in niets kleuren zonder licht ochtend wit sneeuwvlokken slapend woordeloos zonder te kussen…

Zij is er altijd al in ieder geval een hele poos ze hoort bij mijn leven ze verdient een gouden roos Zij was pas zestien toen ik haar zag nu is zij 28 en volwassen en in de tussenliggende jaren liet ze zich elke keer verrassen Zij had genoeg aan zichzelf daarbij de liefde van haar leven moeilijke jaren vanwege de afstand ze sleurde zich…