(magni consilii angelus)
onderduiker
hier is het wak in het kroos
hier de grote staande snoek
en aan de overkant de roomsen
maar nu staat daar in lichte nevel
naast de melkbus met de teems
een vreemd en donker kind
een juten zak bedekt zijn schouders
daarachter rijzen takken van de vlier
verstrengeld en verwrongen
buurman haalt…
displaced person
hier is het wak in het kroos
hier de grote staande snoek
en aan de overkant de roomsen
maar nu staat daar in lichte nevel
naast de melkbus met de teems
een vreemd en donker kind
een jutezak bedekt zijn schouders
daarachter rijzen takken van de vlier
verstrengeld en verwrongen
buurman haalt de jongen binnen
de vinger…
Oud zijn er de golvende heidevelden
gekaderd in ontembaar kreupelhout
geen ridders meer, geen schurken, geen helden
boerenvolk en werklui, nog degelijk getrouwd
waar de dennen en sparren zich mengen in het loof
geen kathedralen maar kerken met simpel geloof
De wegen waggelen de dorpspleinen over
en een melkbus markeert de rand van het pad…
Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard
van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd;
zo zwom je met je tong in het witste dat je waste;
je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht,
opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je
hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe;
op het schelpenpad stond je, zonder handen…
onverwachte danspassen zetten
de statige boerenhoeve ligt
in de innige omarming van het zanderige erf
er spelen meer mussen dan mensen
terwijl de geur van de avondkost
in het volle vet van het bakhuis
de lust tot kluiven en knagen aanwakkert
de landman stalt z'n ros
tegen de laatste boom van de gaard
schopt de klompen uit tegen de lege melkbus…
Dan is ze weer Melly de Somberaar die voor ons tuinhuisje op de stoep zit naast de hoge melkbus van De Dageraad. In die lange grijze jurk van haar een denker van Rodin, verstrooid spelend met haar passer. Toen al de hoofdingenieur van haar eigen leven.…