vannacht neen er is
al een nacht
en een jaar voorbij
dat je er ineens in bleef
ik zei wat ik dacht
heel verdrietig over
wat nooit kon nooit was
je had je deel
meer dan gehad
recht op zielerust
je leed was geleden
blijft het rondzeuren
of je misschien minder alleen
van ons van mij
had kunnen gaan
vast staat wel
althans dat geloof…
Jij zei
niet te kunnen
komen
De zon te fel?
teveel nevel?
wolkje aan de lucht?
Ik kon
slechts van je komst
dromen
Daarin heb ik
me een weg gebaand
door struikgewas
Zette
ik stoelen
in koele schaduw
luw, uit
de wind
aan de zomen
van het lentebos
waar je
je onbespied waant.…
rankje omhoog, bloesemt een groen hoedje
ernaast, piepklein de druif, wordt dat een toetje
of zelfs wijn, trosjes overal rondom, merk
wit, onbekend, blad wijduit, een groots vlechtwerk
naar de zon, bol bladerdak dat zo zoetjes,
vol kietelende tentakeltjes, moet je
zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd
staren we omhoog, een oogst, moedertjelief…