de onrust, het geluid
het knakken van gebroken takken
als het dan uiteindelijk windstil
resteert in bedorven blad
als hoopje op de grond
kan ik het dan opvegen en vrij bewegen?…
nieuw en hoopvol streven
Van wat weg mag is geleerd
Het is een soort selectie
En je hebt zelf de bezem vast
Een stukje zelfreflectie
Wat heeft waarde, wat geeft last
De bezem door je leven
Dat is nodig zo nu en dan
Om het oude op te vegen
Zodat je eindelijk verder kan
Het hoeft niet perse in 1 keer
Omdat het best wel lastig is
Het opvegen…
Soms maken we hele domme fouten in het leven
Fouten die we ons zelf niet zo maar kunnen vergeven
Maar we zullen er wel mee moeten leven
Soms doen we mensen pijn, zo veel pijn dat we ze breken
Soms breken we iemands hart, zo erg dat je die persoon kan opvegen
Soms laten we mensen in de steek ze komen te overlijden
Zonder dat we afscheid hebben…