Nacht en stil is 't, om mij heen Al 't gewoel des daags verdween. Slechts de lieve maan beschijnt Mij, door zorgen afgepijnd. Duizend tranen zijn gestort, Duizend zorgen afgekort: En, mij arme, die hier lij, Is de middernacht zelf blij! Zachtkens juich ik in mijn deel, Mij is alles evenveel. Niets van 't geen het oog bekoort Is er,…

Slechts een slaaf der lusten schildert U zo vreselijk en wreed! Hij die gans verlaagd, verwilderd, Van geen angst of tranen weet. Mild en vriendlijk komt gij tegen ’t Bloedend hart – o dood! hoe streelt Arme strijdren, op hun wegen, Menigmaal, uw vreselijk beeld! Gij voert hen, in stiller streken. Hier gaan ze onder ’t kruis gebukt, Hier…

'k Ben tegenwoordig bij mij zelf. - Ik zit alleen: Daar 't schoonste veldtapijt gespreid ligt voor mijne ogen; Daar 't kabblend beekje ruist; daar vurige gebeên Zo menigmaal, God lof! mijn harte en mond ontvlogen; Daar bloempje en grasje juicht en op zijn Schepper wijst, Daar ik het miertje aanzag en 's Makers grootheid voelde Daar 't alles…