Alle inzendingen van Adriaan van Dam

Toen ik de zeventig was gepasseerd begon ik zo wat voor me uit te dromen. In feite is dat heel niet zo verkeerd, maar ’t is wel zaak dat je niet gaat verslomen. Want heeft de tijd je bij de hand genomen, dan is er weinig meer dat enerveert. In feite is dat niet zo heel verkeerd, maar ’t is wel zaak dat je niet gaat verslomen. Want als je…

In zolderkamer, vliering of garage houdt menigeen wat schemerig praktijk. Het brengt iets op, de slimste worden rijk; ja goochelaars ontvangen minder gage. U voelt wel over wie ik het nu heb: Juist, handopleggers en meer van die klanten, gebedsgenezers en dat soort trawanten, door God begiftigd met de gave ~NEP~. Het wond’ren doen was er…

Er wordt door links en rechts en hier en daar heel vaak beweerd dat het Oranje Koningshuis een flinke duit verteert. Naar mijn bescheiden mening klopt die stelling voor geen fluit; ik pak mijn calculatortje en reken het u uit. Voor Koning, Koningin en Beatrix krap acht miljoen. Aan functiekosten: zesentwintig, ’t is nog om te doen. De voorlichting…

Als het aan hem ligt is het afgelopen: ~De Monarchie wordt ‘t Vaderland fataal, van ‘t Koningshuis kun je geen broden kopen, het kost alleen een slordig kapitaal.~ Hij zit er nu al jaren op te hopen: ~Ze gaan er uit, voorgoed en allemaal; we zijn per slot geen volk van filantropen.~ =DE REPUBLIEK= dat is zijn ideaal. Maar is April haast…

De vlaggenmast, dat was haar vaste stekje. Ze zat parmantig boven op de kloot en koerde menig muzikale noot als ster-soliste op dat hoge plekje. Ik honoreerde haar met stukjes brood, die strooide ik dan net achter het hekje. Daar vulde ze na elk concert haar bekje waarvan ze zo te zien intens genoot. Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood…

Twee dames van gegoede stand liepen langs het Groetse strand in de prille lentezon toen zich dit gesprek ontspon. ~Mijn Klaas~ zei Elly van der Laan ~heeft een kanjer van een baan, bij de Firma van der Steur is hij technisch directeur~. ~Mijn Hendrik-Jan~ zei Truusje Bakker ~procureert bij Kloek & Wakker. Nu al meer dan dertig jaar tekent…

Hij speelde heel verdienstelijk klavier Wist mooi het saxofoonriet aan te blazen Op de trompet deed hij 't publiek verbazen De Big Band schonk hem mateloos plezier De swing was hem als 't ware aangeboren En deed hij iets van Mozart of van Bach -Wat in de jazz scene af en toe wel mag- Ook dan liet hij spontaan syncopen horen Vandaag, de…

Blijkens haar ma heeft Mien talent en niet zo’n pietsie Ze danst de hele dag de sterren van de lucht Dat drijft haar vader vaak tot zorgelijk gezucht Terwijl haar moeder roept: ~Dat kind moet op auditie~ De tweespalt leidt in het gezin tot veel frustratie Want ma die draagt de broek en roert haar mond geducht Jaagt zo Hermientje naar een…

~De Amsterdamse Wallen zijn een woekerende plaag Nog erger dan de Hunsestraat in ’t centrum van Den Haag De Spijkerbuurt in Arnhem roept het manvolk op tot slecht De Rotterdamse Keileweg is Sodom in het echt En Utrecht met zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig…

Miljoenen zijn er naar Parijs gekomen alleen maar om haar glimlach eens te zien om daarbij heerlijk weg te kunnen dromen en dat slechts voor een Eurootje of tien. Geen mens heeft er, zo door de bank genomen, een doekje in de kamer bij hem thuis waarop één blik al zorgt voor tranenstromen, slechts door een glimlach: Mysterieus en kuis. Ik…

Er is in onlangs een nieuwe trend verrezen: Men rijmelt bij de wilde beesten af, ruim een miljoen zit elke avond maf een lullig versje bij elkaar te pezen. Kom mensen, laat ons nu eens eerlijk wezen, dit is geen hobby meer, het is een straf (er zit maar weinig koren bij het kaf) voor hen die al die rotzooi moeten lezen. En bovendien, zo…

Vertel mij eens, wat is nu poëzie, ik zou het alle donder echt niet weten. In elk geval is het geen causerie want daarvoor is de luim te schraal bemeten. Is het soms letterkundige magie wat dichters produceren aan excreten? Vertel mij eens, wat is nu poëzie, ik zou het alle donder echt niet weten. Misschien is het een vlaag van agonie waarin…

Ik heb mijn fiets ’s nachts in het schuurtje staan, zorgvuldig op het lichtnet aangesloten want anders gaat de accu naar de kloten en is het met mijn rijplezier gedaan. Want fietsen zonder stroom, toe ga nou heen, dat heb je binnen korte tijd bekeken is mij onlangs nog duidelijk gebleken toen d’ accu plat ging onder Ankeveen. Zo’n dertig…

Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd -‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen- dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd maar Lieve God die zou het me vergeven Op dat soort zaken werd ik getrakteerd des Heerdaags in mijn prille jonge leven Het werd me op de zondagsschool geleerd als knaapje, van pak weg een jaar of negen De…

Toen ik pas was ontdaan van beide ballen liep ik nog als een koning door de buurt. Nog meende ik de poezen te bevallen doch dat heeft slechts heel eventjes geduurd. De poezen bleken het al vlug te weten: ~Hij wil nog wel maar kan het echt niet meer.~ Sindsdien word ik voor ~Doedeltje~ versleten en dat is fnuikend voor mijn kater eer.…

Bij ‘t horen van de naam denk je direct ~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen, hij is derhalve uit een ei geboren en in de buurt van Barneveld verwekt.~ Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld. ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt. Is er toevallig…

Vanaf de dag dat hij kon praten ging ie klagen Het leven scheen voor hem een lange reeks van plagen De mooiste lentedagen konden niet behagen Ze deugden nooit, noch aan het eind of het begin Voor zijn omgeving was het nauw’lijks te verdragen Hij deed niet anders dan de boel in treurnis jagen Door iedereen met zeikerijen te belagen Mijn Lieve…

Ons kleine land is groot in soorten drop We kennen het in allerhande smaken Wat wij van Glycyrrhiza kunnen maken Daar kan geen land ter wereld tegenop Een duimdrop, een griot of zoute veter Een wybertje dan wel een staaf laurier Wij maken het met ongekend plezier Gaat het om drop, ja dan doen wij het beter Men moet hierbij toch altijd wel…

Wanneer ik rustig langs de grachten loop, genietend van de zon en van de bomen en trap dan in zo’n gore hondenhoop, omdat ik eigenlijk wat liep te dromen, dan voel ik rap een vloek naar boven komen. Uit nijd raak ik behoorlijk door het dolle en zou het baasje van die hond graag mollen, want in principe zijn het wel zíjn drollen. Daar sta…

Vanwege heling, diefstal en wat brandkastkraken stond hij als crimineel met regelmaat terecht, verdween dan weer een aantal maanden in de hecht en nam steeds voor met zijn praktijk te zullen staken. Hij nam zich telkens voor de misdaad te verlaten wat hem nooit lukte, hij ging steeds weer in de mist. Omdat zijn vrouw en kroost er dagelijks van…

Gerrit Komrij heeft in de verzamelbundel ~KAKAFONIE~ driehonderdachtenzestig bladzijden excrementenversjes bij elkaar weten te sprokkelen. Eén drol van mij lijkt me daarom wel te mogen. De Drol Des morgens rond een uur of vijf Staat mijn geslachtsdeel meestal stijf Da’s niet vanwege geile last De blaas is vol, er moet geplast Dus zet…

Een diep bedroefde mannenstoet gaat lang gejast en hoog gehoed met een door rouw bezwaard gemoed de Lievevrouwebedstrolaan en komt zo na een poosje aan op ’t oude kerkhof ~Knokendoos~ voor ’t brengen van de laatste groet aan hun geliefde Wulpse Jaan, voor kort nog vol van minnegloed maar sinds vier dagen levenloos wat alle mannen bidden…

Hij preekt op braderie, in ’t buurthuis of een tent, Bekent deemoedig zijn afgrijselijkste zonden ~Belust op vrouwen, steeds beschonken, opgewonden~ Nog tot voor kort was hij een barrel van een vent Maar God zij dank heeft hij onlangs de Heer gevonden Zijn slechte daden met gebogen hoofd bekend Zodoend’ verlost van ‘t kwaad en ‘t duivelse serpent…

Ach ja ik was toen rond de zestien jaren en leek een stoere vrijgevochten kwant in spijkerbroek en van die lange haren, maar in de liefde niet eens dilettant. Maar desondanks ging ik op vrijers pad en hoopte dan een meisje te ~versieren~, terwijl ik niet de minste notie had hoe of het moest, de lusten bot te vieren. Het liep altijd op een…

De mannen van Texel bevoer en de zee, ze vingen er gepen en ponen, soms kregen ze zegen dan zat alles mee en wilde een trekkie wel lonen. Maar hadden ze pech, zwom er niets in het net dan vloekten ze grove verwijten. Ze voeren dan huiswaarts met zout in de bun en moesten de houten weer bijten. De Texel Twee, hun ouwe trouwe botter was kuis…

Op zondagmorgen is het pas genieten wanneer de hagel rond de woning jaagt of als er stormwind in de schoorsteen klaagt en regen maar niet stoppen wil met gieten. Zo’n zondagmorgen volgt een vaste rite: (ja nu al weer dik vijfenveertig jaar) We liggen knus te dromen naast elkaar en voelen ons wat dat betreft elite. Rond twaalven laat ik…

Als Jezus Christus toen al had geweten, wat in zijn naam op aard’ wordt uitgevreten dan zou Hij, ja daar kun je van op aan, beslist niet uit het graf zijn opgestaan. Hoewel, veel beter was het hier dan niet: Dan waren wij waarschijnlijk Islamiet met steniging en hoofd afhakkerij. Nee zo’n vooruitzicht maakt je ook niet blij. Religie, blijkbaar…

De ochtend is in dikke mist gehuld Je kijkt maar net aan twintig meter weg Ontwaart nu zelfs geen heg, laat staan een steg De stad heeft zich met waterdamp gevuld Een deken over het Thorbeckeplein De kroegen onverlicht en uitgeblust Alleen gerammel van het lege fust En ’t kuchen van een vroege kastelein ‘t Gerinkel van de tram hoor je…

In café ~De Volle Borsten~ bruist het bier gul uit de kraan, niemand komt er droog te staan, nimmer zul je er verdorsten. In café ~De Volle Borsten~ strijkt de waard met zwier zijn spaan; in een geur van gistend graan is hij keizer aller vorsten. In café ~De Volle Borsten~ zal in plaats van dood te slaan schuim fris langs de lippen gaan…

Rond eind december zit ik al te tellen: Een maand of drie, dan is de kou voorbij, want wintertijd dat is echt niets voor mij; ik houd van bonte vlinders en libellen. Eind januari zit ik weer te tellen: Er is nog maar een maand of twee te gaan, dan hoef ik geen gebreide broek meer aan, en wintertenen zullen niet meer kwellen. Eind februari…