Alle inzendingen van Albert C M Weijman

Experts bestuderen zieke zeehonden, met toewijding en verstand van zaken. Wanneer zijn ze voldoende aangesterkt, fit genoeg om de reis naar zee te maken? Lenie voelt zeehonden als geen ander aan. Ze begrijpt wat huilers nodig hebben, om met soortgenoten te kunnen overleven. Wat is de beste tijd om weer in zee te gaan? In Pieterburen is het…

Volmaaktheid is als kaf. Het volmaakte is het einde. Onvolmaaktheid is fris begin. Het onvolmaakte is nooit af. Onvolmaakt zijn composities, die morgen pas gaan klinken. Onvolmaakt zijn mijn gedichten, die lezers straks voltooien gaan. Onvolmaakt zijn kunstwerken, waarover kenners twisten. Onvolmaaktheid baart verlangen. Naar anders,…

Voetbal is Oorlog. Strafschoppen zijn naast of goed. Zijn angst van keepers om te falen. Angst van schutters om te schutteren. Of gaat voetbal over intuïtie en moed? Moed om milliseconden te durven wachten. Angstige spelers verliezen. Moedige doelmannen winnen. Voetbal is Leven.…

Doodsangst heeft niets met dood. Ook angst kan de geest niet geven. Angst is alleen maar bewijs. Bewijs van onbegrepen leven.…

Ik lig in het gras en luister. Ik hoor mijn kleinkinderen rustig spelen. Ze brengen mijn eigen kindertijd terug. Torenkraaien zwermen suizend als de wind. Boerenzwaluwen maken Boeings belachelijk. Een oude vleermuis fladdert als een kind. Ruimte en tijd zijn tijdloos geworden. De avond is aan het vallen. Recht omhoog kijk ik nu de hemel…

Te beweeglijk zijn of juist lui. Hypersensitieve gedragingen. Vreemde smaak of voorkeuren. Vreemde stemmingen of boze bui. Afwijkingen zijn erg ongezond. Abnormaal zijn is niet normaal. Vierkant is absoluut niet rond. DSM-5 etiketteert al onze zielepijn. Wat mankeren we? En waarom? DSM wil precies weten wie wij zijn! Wie lijden aan…

Ik denk denk ik, dat ik nu niet dichten wil. Gedachten verschijnen toch. Daarna drijven ze als wolken, die van hier naar ergens gaan. Mijn gedichten schrijven zelf. Nee, dichten doe ik niet. Er wordt in mij gedicht. Wat doe ik dan wel? Dat is een vraag, die ik niet stel.…

Opbouw is in essentie leven. Afbraak hoort daarbij en moet. Eeuwig leven duurt maar even. In de kern is doodgaan goed. Angst is het echte kwaad. Vader van geweld en moord. Geef angst daarom liefde. Nooit het laatste woord.…

Vandaag brengt zonnig zomers weer. Gele bloemen spelen stil trompet. Wolken flarden witte rook omhoog. De zon kijkt op ons mensen neer. Vandaag wil iedereen luisteren. Merels zijn gestopt met zingen. Een Airbus zet stil zijn daling in. Alleen bomen blijven fluisteren.…

Voor hoe lang moet ik op reis gaan, om eindelijk thuis te kunnen komen? Hoeveel mensen moeten me erkennen, voordat ik in mezelf geloven kan? Is leven zegen of een vloek? Wat moeten ik doen, wat laten? Vragen die ik vinden wil. Antwoorden die ik zoek.…

Sophie is een engel. Gestorven als peuter. De dader? Leukemie. Madelief is Sophie's zusje. Geboren na Sophie's dood. De kindervierdaagse eindigt. Madelief brengt haar bloemen, naar Sophie. Medewandelaartjes volgen, spontaan. Het kindergraf, verandert in een bloemenzee. Kinderen veranderen in engelen. De toekomst verandert met hen…

Helaas zijn wij ratten. Nooit is ons leven zeker. Enge vogels loeren overal. Wreed zijn lieve katten. Wij vrezen sadistische klemmen. Boeren strooien overal gif. Proefkonijnen zijn we ook. Nee! Bestrijders zijn niet af te remmen. Gelukkig zijn alleen leken dwaas. Steeds laten ze ons weer binnen. Overal is lekker voer te vinden. Ja! Zeker…

Dichters verwijderen zich om dichterbij te kunnen komen. Dichters naderen om afstand te kunnen doen. Er bestaan dichters die het dichten laten wanneer zij vrij willen zijn.…

Fossielen zijn levensvormen. Verborgen in moeder aarde. Uitgestorven leven. Wegens onaangepast gedrag. In onze ziel rusten ook fossielen. Verdrongen angsten van vroeger. Vastgeroeste gedachten. Onaangepast aan onze leeftijd. Fossielen zijn dood als stenen. Psychofossielen zijn schijndood. Opgraven wekt ze tot leven. Maak ze niet wakker…

De Griekse zon klimt. Stijgt hoger en hoger. De wind is al gaan liggen. Het is middag geworden. Mykonos sluimert. Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

Statistici zijn waarzeggers. Statistiek is wetenschap. Generaliseren is een vak. Er was eens een statisticus. Hij stak een riviertje over. Een meter diep. Gemiddeld. Hij verdronk. Tragisch. Jammer.…

Politiebericht. Dementerende man vermist. Leeftijd 86 jaar. Rijdend op een damesfiets. Met blauwe fietstassen. Hij heeft sportschoenen aan. Bel ons wanneer u hem ziet. Politiebericht. Vermiste meneer is teruggevonden. In goede gezondheid. Dank voor uw medewerking. Een uurtje vrijheid. Meer was het niet.…

Afdichters maken korte metten. Met knagende herinneringen. Uit een onvoltooid verleden. Vol schuldgevoel en spijt. Opgelucht opnieuw beginnen. Met een schone lei. Bevrijd en onbelast. Onze ware ziel beminnen. Een afdicht heelt een open wond. Afdichten schrijven is zeer gezond.…

Altijd is er verschil. In jaren. In geloof. In temperament. Altijd is er afstand. Twee mensen ontmoeten elkaar. Twee levenslijnen kruisen. In het brandpunt van het deelbare. Verdwijnt afstand. Verdampt verschil.…

Partijen zijn er genoeg. In dit vrije land. De Partij voor de Vrijheid. Vrijheid voor wie? De Partij voor de Dieren? Welke dieren? De partijen voor ouderen. Wie zijn oud? De partijen voor God. Welke en wiens God? De Partijen voor het Geld. Het Gouden Kalf? De Partij van de Arbeid? Welke arbeiders? De Partij voor de Zorg. Zorg voor datgene…

Weids uitzicht is wat ik mis. Paradijzen ook. Ik droom van ontmoetingen. Nieuw, warm en fris. Ik ontwaak uit mijn roes. Ik verlang naar huis. Naar de rust van onze tuin. Naar mijn vrouw en naar de poes. Binnenkort ga ik weer op reis. Het uitzicht zal dan anders zijn, want inzicht zal me begeleiden, naar mijn innerlijk paradijs.…

Wij zijn waterratten want, wij houden van zwemmen. Wij zijn landrotten want, wij struinen langs oevers. Wij zijn watermollen want, wij wonen onder de grond. Wij zijn woelmuizen want, wij graven en woelen. Wij zijn waterkonijnen want, wij zijn delicatessen. Wij zijn waterbeheerders want, wij ventileren jullie dijken. Wat of wie ben ik eigenlijk…

Straks zullen we spoorloos verdwijnen, in de eeuwigheid. Morgen zullen we restloos oplossen, in de ruimte van de tijd. Leven leert me hoe ik niet leven moet. De dood is de moeder van mijn angsten. Sterfelijkheid is de bron van verlangen. Liefde geeft smaak aan mijn zoetste zoet. Vandaag durf ik een moedig plan verwoorden. Pas maar goed…

Eindelijk heb ik de zolder opgeruimd. Geen stofnest heb ik er vergeten. Oude boeken raakten er geschift. Afstoffen heb ik opnieuw geleerd. Spinnen heb ik achterna gezeten. Nu pas durf ik in mijn kelder af te dalen. Hersenspinnen kruipen daar driftig rond. Angsten bewaar ik er in afgesloten flessen. Er wachten kisten vol ongeleerde lessen…

Vlooien hebben het bij mensen niet leuk. De evolutie heeft vast een fout gemaakt. Toch houdt een vlo heel erg veel van mensen. Maar helaas, mensen houden niet van jeuk. Insecticiden berokkenen vlooien veel leed. Lichaamsbeharing wordt hen wreed ontnomen. Een onthaarde mens is als een kale neet. Alle dieren hebben rechten van bestaan. Toch…

Zennig is hij of zij die Zinnig leeft en die een Zonnig karakter heeft.…

Betekenis bewijst, dat onzin niet bestaat. Waanzin toont aan, dat betekenis onzin is. Ons heelal kent geen getij, en dijt daarom wakker uit. Wanneer ontwaken wij?…

Het is stil vannacht. Alleen mijn oren suizen. Angstig ben ik voor vrijheden, die me beperken kunnen. Moedig ga ik om, met beperkingen, die me bevrijden zullen. Een merel begint te zingen. De krant valt op de mat.…

Ontelbare treinen zijn over deze biels gegaan. Dit hout diende een kwart eeuw lang in onze tuin. Straks wordt de stort het einde van zijn bestaan. Maar van dit rottend hout zal ik geen afscheid nemen, want kringlopen voltrekken zich wonderschoon nabij. Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

Toon me straks, wanneer mijn stervensuur aanbreekt, de moed, die ik jarenlang heb verzameld. Geef me morgen, wanneer de klok steeds sneller tikt, de kracht, om mijn angsten te verslaan. Onthul me nu al, terwijl mijn hart nog klopt, de schoonheid, van dit zinvolloos bestaan.…