Alle inzendingen van An Terlouw

Je veroverde mijn hart, mijn ziel Toen je 14 jaar terug ons leven binnen viel 16 lentes telde je toen nog maar Maar die leeftijd voelde totaal niet raar. Een kind, wat met m'n kind op stap ging Was voor die tijd toch een vreemd ding. Het liep niet, zoals het lopen moest En wij keken toe, hielden ons als ouders, koest! Dan verstrijken de…

Jij: bent mijn poëzie aanzicht, Jij: bent mijn leesbare net-gedicht Jij: bent mijn aan-luisterbare hartenkreet Jij: Jij: bent mijn trouwe toehoorder Jij: bent degeen waar ik naast wakker word Jij: bent mijn hoorbare poe-net- hartenkreet Als JIJ dat maar weet!…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente. Maar al staan die bloempjes mooi te wezen in 't groene gras ik zou nu toch werkelijk willen: dat…

Marn ziet Max krantjes rondbrengen, doet ie voor een extra eurootje vanzelf, de knul zegt: die is ook niet slim, In plaats dat ie de hond ook meeneemt, verdient ie nog wat bij ook. En dan roepen dat mannen niet kunnen Multi tasken? Natuurlijk kunnen ze dat zelfs als ze nog onder de puber leeftijd zitten!…

Je zit in de bak afwachtend op proces haalt steeds het nieuws Je vreet voor de zoveelste keer iets uit en haalt weer de krant. Je bent een kind, wat niemand als kind wil hebben en men praat over je zit in de bak en bezorgd een nieuw leven een onzeker toekomst. Men heeft het nog steeds over je. Je zit in de bak, naar ik hoop voor lang…

Jos Brink is niet meer in Carré bewees men hem de laatste eer hij ging zoals hij was een topman, enigst in zijn ras. Jos Brink is niet meer we zullen altijd denken aan zijn moed we herdenken hem, want al is hij er niet meer hij laat ons zoveel na televisiebeelden, shows keer op keer wist hij de mensen te kluisteren aan de t.v. Jos…

Koud ben ik van binnen, terwijl ik gloeien wil, kilte rond hart en ziel, omdat je op een ander viel. Je zegt: ik haat je en dat doet zeer, mijn mond gaat op slot, heb geen verweer, want van iemand beduidend jonger, kan ik niet winnen! En zo breidt de kilte rond mijn hart, zich uit door mijn hele lijf. Maar haten, nee dat doe ik…

Jouw hand zoekt de mijne, pakt hem aarzelend vast, ze zijn voor elkaar geschapen want alles past als een puzzel in elkaar. Mijn hand pakt de jouwe en houdt hem stevig beet zodat je niet twijfelt en zeker weet dat ik je nooit los zal laten.…

Als liefde zeer doet, zou ik verrekken van de pijn als liefde kriebelt, zou ik barsten van de jeuk als liefde voor warmte zorgt, hoef ik geen jas aan, als liefde, maar ik stel teveel vragen, want dat de liefde er is, is onomstotelijk bewezen!…

De stappen gezet door velen zijn dus echt de mijne niet, mijn stappen naast die van jou zijn degene die ik zie. Omkopen hoef ik je niet en al zijn jouw stappen de mijne niet, dat wat ik het liefste zie, is jouw stappen naast de mijne.…

Jullie aan de andere kant... Ik moet je wat vertellen want, 'k Bén er weer, 'k Ben weer thuis, heb jullie zó gemist... 'k Open de p.c., Zie ál die mail.... Hártverwarmend om zó te worden gemist. Maar.... Ik bén er weer, 'k Ben weer thuis, alhoewel geen 100%. 'k Bén er weer, de rest gaat vanzelf, want ach... álles went?!…

Hij voelt zich een beetje achtergesteld, Oma, waarom heb je van mij nooit een verhaaltje verteld? En weet je, het kind heeft gelijk, glipte door mijn geheugen heen, als water door een visnet... Ik maak deze blunder vandaag nog goed, nu maar hopen dat ie het ervoor doet, want lieve knul, Opa en Oma houden van je hoor!…

Hij lacht hij zit me achterna en schaterlacht, gewapend ik maak geen schijn van kans de kamer is te klein voor ons twee hij rent, achter me aan gewapend met een plantenspuit achter en om de bank. hij wint, ik lig amechtig te hijgen mijn kleinzoon van twee, zál me eronder krijgen. En ik laat hem.…

Geweld mag alleen maar worden gehanteerd op doordeweekse dagen! Want de KNVB die zat er behoorlijk mee, te worden gestoord op de zonnige zondag! Al lag er geveld een slachtoffer op het grasveld, zij wensten niet te worden gestoord, wie oh wie heeft ooit iets absurder gehoord, dan dit van de KNVB die zaten er op zondag mee, dat een man…

Hoi Ma, ik steek weer kaarsjes voor je aan Elke avond weer. Zie ik bij je foto je ogen met me meegaan Alsof je zegt: steek eens wat aan! Je ogen volgen me door huis Genieten mee als ik koffie drink. Ik praat tegen je in 't geheim Voor mensen denken da'k niet helemaal in orde zou zijn. Maar jij en ik weten allebei Wat we bedoelen, wat…

De lengte van je bestaan hangt af van je grootte, de tijdsduur van je aanzicht, bepalend voor dat schitterende zachte licht. De lengte van je schijn kan nooit lang genoeg zijn, maar wacht; ik steek je aan, kort zo je bestaan maar geniet met volle teugen van je geflikker je warmte en je kunst om schaduwen te toveren op de wanden…

Kabouter Plop is door vandalen gejat uit ’t kleine dorpje Dalen blijkbaar zijn er nog altijd mensen die zich een kabouter zouden wensen Echter een beeld van twee meter hoog? wat die dieven toch bewoog hierin blijkt maar weer, de mens gaat terug naar de tijd van weleer!…

Spoken bestaan niet.... zeggen ze. Kabouters ook al niet..... Sprookjes.... niet in geloven. Verhaaltjes die nergens op slaan? Maar stel je toch eens éven voor, dat ze tòch zouden bestaan.... Spoken, goeie of slechte, die je angst aanjagen. Kabouters, die je tuin opruimen. Sprookjes... die echt gebeuren, zo van.... de prins op 't witte…

Wanneer men het kaf van het koren scheidt raakt men snel het overzicht kwijt. Wanneer men echter het koren laat zitten blijft het kaf over maar wat nu te doen Immers horen als water en vuur, het kaf bij het koren zonder elkaar- geen allure.…

Zelden hoorde ik dit woord, zo vaak als de afgelopen dagen, het woord kwam vaker voor dan dat ik hoorde vragen, wanneer is het eten klaar? Het gevoel van een burgeroorlog die wordt gevoerd, overstemd alle verdere opmerkingen. En nog steeds mogen we niets zeggen over bepaalde groeperingen!…

Het is fris, het is waterkoud neuzen worden blauw het is zondag maar de dag maakt niet uit ‘t had maandag kunnen zijn, maar is ‘t niet ‘t is zondag en geen kip die je buiten ziet. Naargeestig en stil staan de reuzen te staan ‘k zie ze vanachter m’n raam die trotseren regen mist en kou weten niet beter dan dit! Takken staan stil waaien doet…

Wat geeft het, dat een pedofiel bij een kinderopvang woont, niks toch? Wat geeft het dat Volkswagen de boel bedondert, niks toch? Wat geeft het dat stromen mensen hun heil zoeken en dus vluchten, niks toch? Wat geeft het als de boel belazerd wordt door mensen als oude bajesklanten, niks toch? Wat geeft het, als ze de premie van ziekenfondsen…

Het woord kanker zou in geen enkel verband met de mens mogen worden gebracht, sprak zij in pure overmacht. Kanker is echter bijna het gesprek van de dag, alhoewel dat niet zo wezen mag. In geen enkel gesprek wat wij tegenwoordig voeren, is het woord kanker afwezig en toch hebben we niet het gevoel te schelden. Want wat begin je in…

Hoe KOMEN ze erop, hoe KOMEN ze erbij? De medicijnen voor die afgrijselijke ziekte in ons land, te duur? Hoe komen ze erbij, de premie in ons land, te duur? Hoe komen ze erop, NU actie te ondernemen, door samen te willen gaan werken, groter in te kopen en MISSCHIEN Daardoor de noodzakelijke ( ( helaas helaas) medicatie voordeliger…

Een blonde meid uit rotterdam, had er zó de balen van, besloot om een andere haarkleur te nemen, zodat ze niet meer voor "dom blondje" werd versleten. De kapper ging snel aan de slag, en dát ging mis, want het werd kastanje, ze noemde 't zelf "ik ben oranje" waarop iedereen reageerde met veel hilariteit, best... je raakt je wilde haren…

Kabaal verstoorde de morgenstond, zagen beukten erop los, de takken van die prachtige bomen, waren ineens de klos! Het enige wat restte is een kaal karkas wat nu al weken het pad ontsiert. Begrijpen doe 'k het niet, wat deden ze nou dan toch verkeerd? Kabaal verstoorde de morgenstond, inmiddels twee maanden geleden, de bomen…

Een chateau ofwel kasteel, zie je over de grens in overvloed. Wat eurootjes lichter, dwalen we door gangen en zalen. Eventjes wanen we ons in de vorige eeuw, bij 't zien van al dat moois, op de kerker na, die heeft iets lugubers met z'n ketting aan de vloer en de kegel eraan vast... Een ervaring rijker, stappen we buiten, in de wereld…

Kent u ze, die groene beestjes die kwaken in de vijver Kent u ze, ze springen in het rond Ziet u ze wel eens zitten op een blad van de lelie En hippend op de waterkant? Kent u die grappige beestjes verstopt in ’t hoge riet Vaak wel te horen, maar verstopt, zie je ze niet Zijn ze de weg kwijt, als ze op straat lopen Of willen ze dan een kikkerpraatje…

Ken je dat, dat waardeloze gevoel van onbegrip dat nare gevoel van eenzaam zijn, in een groep mensen dat gevoel van iemand iets niet duidelijk kunnen maken dat lege gevoel van leegte. Ken je dat, als je iemand iets probeert duidelijk te maken en er wordt fout op gereageerd, ken je dat gevoel weet je wat ik bedoel, als ik zeg dat eenzaamheid…

De wijzen, kwamen uit het oosten de domme weet geen mens. Maar als ik bij mezelf te rade ga zijn wijze en domme mensen vol kennis!…