Alle inzendingen van An Terlouw

Ik mis je zo, je telefoontjes, vragen hoe het met me gaat, zachte vragen die je sommige dagen stelde, zonder antwoord te verwachten... Ik mis je glimlach, je omhelzing die we kregen, bij het komen én bij het gaan, Ik mis je, je bent er niet meer we moeten zonder jou verder voortaan. Mijn hart huilt Ik mis je.....…

Dag huis... Dag huis, we gaan je nu verlaten, noodgedwongen, niet van harte, ik kén je, ál je hoeken, ook de gaten als m'n broekzak. Nooit liet je me in de steek, de warme deken van 'k ben thuis, overviel me immer bij 't omdraaien van de sleutel... Heel wat momenten heb je meegemaakt, leuke, saaie, lieve, speelse, 't bonken op de…

Ze is secretaresse, doeltreffend en attent, ze stopt meestal vóór zessen en loopt niet, nee ze rént, met een bloedgang naar de metro want thuis, daar zit haar vent, die niets heeft aan accuratesse maar na een lange dag simpelweg wil worden verwénd!…

Het is de willekeur, van de terreur die ons zorgen maakt. Te weten dat je voor zulk ongeluk nooit hard genoeg weg kunt rennen, maakt mensen bang en zal nooit wennen!…

Hoe vergankelijk is alles, het leven, de éne dag nog volop genieten, van alle genoegens gegeven, het volgend moment zónder afscheid of aanwijsbaar moment is het voorbij..... Hoe vergankelijk is het leven?…

Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar zwaaien met dat ding en mijn wensen deden de rest... Maar ik kan niet toveren en mijn wensen, tja die komen heel niet uit, dus blijf ik maar wat mijmeren, wat hópen bovendien, en wie weet komt er dan toch nog wat terecht van alles, ach we zullen het wel…

Gevangenissen zijn hier heel riant vergeleken bij die in het buitenland je bent voorzien van alle gemakken, oké je zit opgesloten, maar dat is aan jezelf te wijten... Wanneer men hier een strafbaar feit pleegt, wordt men daarvoor gewoon gestraft, voor onbepaalde tijd verdwijn je dan achter de tralies. Nou is het mooie onderdeel toch wel…

Het doet pijn, als je niet kunt zeggen wat je wilt, Het slaat wonden, die niet zouden mogen ontstaan woorden op een schaaltje afwegen valt niet altijd mee En toch kan het vaak niet anders. Banden kunnen bréken als je niet op het puntje van je tong wilt bijten want de waarheid is soms hárd vrijheid van meningsuiting heet het dan toch, maar toch…

Een geheimpje wat men met je deelt betekent dat men je dusdanig vertrouwd dat je “het geheim” voor jezelf kunt houden Wanneer je eenmaal dat vertrouwen hebt beschaamd, zal men je nooit meer een geheim toevertrouwen.…

Voor Ingrid, Vandaag precies 26 jaar geleden kwam je ter wereld, je bent dus jarig zogezegd. Een héle meid ben je geworden waar ik trots op ben, zonder dat ik dat al te vaak tegen je zeg. Dat is niet goed en daarom doe ik nu, wat je helemaal niet verwacht, van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ik hoop uit de grond van mijn hart…

Ik mis hem zo, is wat ze snikt en zit daar met beide ogen dicht, ze verloor hem, twee maanden geleden en het doet pijn. Ik voel me zo alleen, is wat ze mompelt, kan toch maar beter nu bij hem zijn, wat héb ik hier nu nog? Ze heeft gelijk, want al heeft ze kinderen, die kunnen nooit vervangen, wat hij voor haar was... Haar maatje, haar…

Hij was maar een clown.. Speelt door mijn hoofd als ik te horen krijg dat hij een ongelukje kreeg. Hij is nog steeds clown weliswaar met krukken het wordt hem wat moeilijk nu om bijvoorbeeld te bukken. Hij zit in een spalk van enkel tot lies kan bijna niets zelf. Hij oefende zijn act alvorens hij optrad zijn schoen zat in de weg kwam…

Het krasse woord wordt net als veel mensen vermoord, het woord mag worden gehoord,wie moordt is echter gestoord!…

De zon schijnt, het land is kil de warmte verdwijnt om ons heen wordt het stil... Kijk uit wat je zegt, denkt of doet, voor je 't weet betaal je voor je moed met je leven maar... De zon schijnt!…

Alle lelijke woorden, vloeien uit op het papier, ik zit erbij en kijk ernaar...de éne na de andere vloek zie ik vallen hier.... Mijn pen is boos, niet weinig ook, voor ik het weet, gaat hij op in rook, want wéér heeft een idioot een prachtig mens met een eigen mening in koelen bloede vermoord.... En dus vloekt mijn pen.....…

Een motie van wantrouwen is een regeringskreet. Een motie van vértrouwen nog niet eerder ingediend, maar wie weet?…

Nederland zit vól met helden, mailer demon zegt mijn p.c. In geen wegen of verre velden, kan ik hier dan ook wat mee... Eerst hadden we een 4-engever, nu een die geen afzender heeft, wat is dat toch op deze site, het lijkt wel allemaal haat en nijd? Gedichtjes wil ik plaatsen, reageren mag écht iedereen, of het negatief of anders is,…

De telefoonnummers van de politici zijn te vinden op het internet da's verrekte handig... Want met deze bereikbaarheid komen ze dichter bij de mensen, maar is dat wel verstandig? Er moet toch minstens sprake zijn van énig vorm van veiligheid, zowel voor hen, als ook voor ons, want wij zijn onze privacy toch immers allang kwijt?…

Een chateau ofwel kasteel, zie je over de grens in overvloed. Wat eurootjes lichter, dwalen we door gangen en zalen. Eventjes wanen we ons in de vorige eeuw, bij 't zien van al dat moois, op de kerker na, die heeft iets lugubers met z'n ketting aan de vloer en de kegel eraan vast... Een ervaring rijker, stappen we buiten, in de wereld…

We hebben al jaren een relatie, voelen ons daar prima bij, soms is er wat sprake van irritatie maar doorgaans is dat snel voorbij. Elkaar claimen hebben we afgeleerd we nemen elkaar zoals we zijn om te voorkomen dat de één de ánder bezeerd, laten we elkaar in eigenwaarde, en dat is helemaal niet verkeerd. Ik wil jou niet aan me binden,…

Je vraagt je soms af, waar te beginnen denkt soms aan één of meerdere zinnen, je denkt vaak, er is zóveel om over te schrijven, aan het worden én aan het blijven. Aan ziekte, leed en andere vervelende zaken, maar ook vreugdevolle, die de dag én het leven aangenaam maken... Een grapje hier, een mopje ernaast, welnu gelukkig is het laatste…

't Is zólang geleden dat ik gewoon een kind was, 't lijkt welhaast een eeuwigheid. 't Is zolang geleden dat ik buitenspeelde met altijd te weinig tijd. 't Is zolang geleden, maar aan álles komt een eind. Ik moet het goeie daarvan nog inzien, maar daar heb ik de rest van mijn leven nog wel voor... 't Is zólang geleden...…

In de sterren staat geschreven, "u ziet van de week het licht" maar dat is wat lastig, want vanwege een enorme hoofdpijn heb ik beide ogen dícht...…

Afhankelijk van de mechaniek, was menigeen de afgelopen tijd, bijna ziek... Voelde zich ontheemd, de site was "uit de lucht", onbereikbaar.... Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

VOOR EDITH... Helemaal alleen op je verjaardag, is toch niemand graag.. Toch is Edith van "hartenkreten" dat wél en nog wel vandaag... Járig én alleen, kind en man van huis, viert ze in d'r eentje haar geboortedag... Alleen thuis... Haar leeftijd wordt hier niet vermeld,'t is alleen de felicitatie die telt.. Dus bij…

Hoe kán dat nou? Ik ken je al een poos, maar niet zo erg goed dat bleek, toen ik je vandaag zag en wat béter bekeek... We namen er de tijd voor en spraken een een héle poos, jij vooral, ik luisterde alleen en dat was voldoende. Stómverwonderd, met recht, ik had geen idee, je bent depressief, mánisch nog wel, wat een koffer vol…

En de wereld draait gewóón door.... Oorlog in Irak, bomexplosies aan de orde van de dag, zelfmoordcommando's doen er nog een schepje bovenop. En de wéreld draait gewoon door... Ouders die hun kinderen geestelijk en lichamelijk mishandelen, zodat ze er een levenslang trauma aan overhouden, En de wereld drááit gewoon door... Gasexplosie…

Sterk moet je zijn, altijd moedig wezen, niet jezelf laten kennen, schouders eronder, tranen verbijten, prop in je keel, die hinderlijk dwarszit proberen weg te slikken..... Wanneer je ten onrechte aangevallen wordt en de ánder zit zó verschrikkelijk fout, récht dan je rug, draai je om en dénk alleen om jezélf.....…

Lichtvoetig dartelt zij, gelijk een vlinder van de één naar de andere man. Niemand die ze hindert, behalve zo nu en dan als blijkt dat de bloem waar zij haar zinnen op gezet had, reeds besproken was…. Dan volgt een vliegpartij die zijn weerga niet kent en gaat zij op zoek naar de volgende vent……

Over liefde wordt heel vaak geschreven, hoe we het samenzijn beleven, alleen háát ik het soms, uit de grond van mijn bestaan, want zeg nou eerlijk, zónder een strubbeling af en toe, is er toch niks aan?…