Alle inzendingen van An

Wangen kleuren rood morgen verschijnt de nieuwe quote met daarin de meest rijke mensen die in ons land wonen. Wangen kleuren rood want er is geen mens ooit op het idee gekomen om in diezelfde quote de ármste mensen te laten verschijnen. Wangen kleuren rood want zoveel geld als er omgaat bij de top honderd van quote terwijl er zoveel nood…

Als ik je zeggen kon, nog één keer, doe de deur achter je dicht, als ik je vertellen kon, waar ’t knopje zit van het licht, als ik je nog één keer zien mocht, zoals je graag gezien werd, maar ik kan je niets meer zeggen, vertellen, ik kan je niet meer zien om uit te leggen dat je alles voor me was… Nooit meer.…

Als niets je meer boeit, je ogen vermoeid de wereld inkijken, die kleine wereld van een woonkamer van twaalf bij acht meter, gedeeld met acht medebewoners en verpleegkundigen, als je het nieuws kijkt maar niet meer weet wat je ziet in dat kleine wereldje, als iedereen je vriend is of vijand in die kleine gemeenschap, als je verder…

Het gaat in traag tempo of juist niet, het gaat gestaag, maar als het gaat dan gaat het ook rollators en driepoten in de gang de deur op slot niemand mag eruit. Geeft een gevangenisgevoel. Je zit aan een tafeltje, heel alleen met het hoofd op het blad. Als ik bij je zitten ga en mijn hand op die van jou leg, til je langzaam je hoofd op en…

Als ik het voor het zeggen had als ik een motie indienen mocht, dan zou je het beleven, nee geen ene stille tocht dan zou ik wensen dat er geen honger meer was en iedereen genoeg te eten had er zouden geen mensen beroofd worden van hun spullen ook zou je geen gevangenissen hoeven te vullen. Als ik het zou mogen zeggen, zou ik proberen…

Ze vergeet ’t heet dement alles ze leeft bij de dag telkens weer ze wordt opstandig soms en dat komt omdat ze af en toe heel eventjes zich herinnert dat ’t ooit anders was ze dementeert, vegeteert op zichzelf geagiteerd reageert ze maar soms lichten haar ogen op, alleen worden die lichtpuntjes steeds minder.…

Nooit meer zal ik je zien lachen, grapjes maken of juist niet. Nooit meer je brede glimlach als je me na een lange werkdag ziet. Nooit meer zul je me omarmen of geen boodschappen meer doen. Nooit meer mijn koude voeten bij je warmen, of die ‘voor het slapen zoen’. Nooit meer met de kinderen spelen, met de voetbal of de blokken. Nooit meer…

Je aan de regels houden, op het zebrapad lopen, ernaast kan ook, luisteren naar goede raad, op tijd thuis zijn later kan toch ook? Goede cijfers halen, naar school gaan, spijbelen is toch geweldig? Van de drank afblijven, ’t wordt overal gepromoot, roken erbij, waarom zou je het rechte pad volgen, als dat andere weggetje meer lokt…

Verknipte geesten moordzuchtige beesten. De wereld is ziek. Een meisje van vijftien zal nimmer 't leven zien. De wereld is ziek. Want verknipte geesten van moordzuchtige beesten die de wereld ziek maken, namen haar leven. De wereld is zó ziek.…

Als ik nou eens mocht zeggen wat of er gebeuren zou dan zou ik uitleggen, wat ik helemaal niet wou. Geen oorlog geen ruzie, geen gezeik, alleen ligt wat ik voor het zeggen heb, buiten mijn bereik. Als ik mocht laten weten, waar ik het niet eens mee ben, dan ben ik niet ineens meer iedereens fan. Als ik mocht schoppen tegen al die lui, die…

Leven is zo vlinderlicht dat met het slaan der vleugels, verdwijnt in 't morgenlicht.…

Het leven is een pijp kaneel, je zuigt eraan en krijgt je deel, is dat wat je at dan niet genoeg, 't was datgene waar je om vroeg?…

Er is altijd hulp, al denk je van niet, kruip niet in je schulp als je een persoon ziet waar je mee praten wilt. Er zijn altijd oren die luisteren, er zijn mensen die hóren en niet veroordelen. Je mag zo’n geheim niet bewaren, dat levert zoveel ellende op nu en in latere jaren. Dus open je mond alsook je hart maak er geen moordkuil…

Hij heette Koko, zo noemen we de meesten, gewoon een dwergpapegaai en net als al die andere beesten, kon ie krijsen dat horen en zien verging. Wat we ook probeerden, hij maakte zo’n kabaal dat we noodgedwongen een laken over de kooi moesten doen. Tot de laatste ademtocht liet ie van zich horen, vanmorgen echter lag hij met een gebroken…

De race in Rotterdam verliep niet zo rustig als werd aangenomen. Opnieuw is er een mens omgekomen. De dáder, niemand weet wie het deed; eenieder vertelt een ander verhaal. Maar één ding is zeker, ’t slachtoffer, een váder gaat naar het kerkhof en niet de dáder! ( Bron metro 22-8)…

Het stormt in mijn hoofd ik voel me wild van binnen dat was toch niet beloofd toen we wat zouden beginnen? Of het nu droog is of regent dat het giet die storm in mijn hoofd bedaart maar niet de enige remedie om de druk in mijn hoofd te laten verdwijnen is als je niet alleen in mijn dromen, maar ook in het echt aan mij zou verschijnen mijn…

Betrekkelijk is het leven, de eenvoud van het geven een momentje vaak maar even op het schip bevindt zich de steven… De storm van het leven kan zijn kracht zés of zéven, trotseer de wind, waar je je ook bevindt. Laat elke tegenstroom, maar over je komen, heel gewoon, want de betrekkelijkheid van ’t leven, is zo kort, het duurt maar…

Als er hoop gloort aan de horizon gloorde die dan niet vandaag? Dat wilde ik even weten dus stel ik deze vraag. Maar de horizon is zo ver weg, dus wil ik dat men me zegt dat de horizon helemaal zover niet is. Want als ik hem zo grijpen kan is de hoop nabij.. Niet dan?…

Zo lief en aanhankelijk zo vrolijk en spontaan Ik kende je als hartendief zo jong zo ondeugend Zo geliefd heeft die waardeloze ziekte je de das omgedaan Het ongelijke gevecht, moegestreden ben je vandaag op Zestienjarige leeftijd overleden. Dag lieve meid, dit kon je niet winnen, ‘t was een ongelijke strijd!…

Mijn herinneringen zijn geen verrassingen, maar als mijn verrassingen m’n herinneringen inhalen, wordt het tijd voor nieuwe ideeën.…

De goederentrein is als het leven, het aantal wagons, voortgetrokken door de locomotief vertegenwoordigen de bagage die de mens te verstouwen krijgt, met dit verschil: wanneer de trein op plaats van bestemming is, de wagons losgekoppeld en gelost, zijn ze leeg, echter de mens torst tot het eind toe de lading met zich mee.…

Ik ben er ingestonken als de eerste de beste Ik ben er ingelopen alsof ik niet beter wist Ik ben er ingetuind met open ogen En ik deed het allemaal zelf. Gewoon een simpel spelletje met je telefoon Probeer om de vierde beller te worden heel gewoon, en als je dat dan eenmaal bent toets dan je nummer in. En eindelijk wás ik de vierde beller…

Nederland verdroogt, staat in de krant de zon schijnt te lang en het regent maar niet. Nederland verzoop toen de regen met bakken neerviel de dijken braken door en iedereen was nat en in paniek. Nederland vergrijst want de jeugd van toen is middelbaar, dus worden banen niet meer ingevuld. Nederland verhard, niet alleen op mentaal gebied,…

De gemoederen raken oververhit, bij deze temperaturen delft ’s mens bewustzijn het onderspit, de ruzies worden intenser, gevloekt, geketterd, niet gepraat. De andere ochtend bij de kater, weet men niet meer waar het over gaat...…

Zover als mijn oog reikt, zover komt mijn hand niet, maar ondanks dat ik je niet zie, bereikt mijn hart je overal!…

Dat ik miljonair word heb ik opgegeven, dat ik rijk word eveneens. Dus heb ik één goed voornemen, en dat is dat ik stop met het doneren aan goede doelen, Ik wil nou eindelijk zelf wel eens voelen hoe een goed doel voelt. Dus ga ik aan mezelf doneren, wie weet kan ik dan nog wel leren, te winnen van mezelf.…

De top van de berg staat eenzaam op grote hoogte, een enkeling slaagt erin boven te komen. Een krachtsinspanning, explosie van moed en durf, uithoudingsvermogen, nét zo enorm als een eruptie van diezelfde berg. Hij spuugt zijn vernietigende lava kilometers van de berg af naar beneden, dezelfde weg afleggend als die enkeling die het ooit waagde…

De baas sprak tot zijn knecht je gaat aan het werk en een beetje snel, je werktijd is nog niet voorbij! De knecht sprak tot zijn baas,ik vecht voor aandacht, let wel, dat is behalve salarisverhoging belangrijker voor mij.…

Je raakte me met woorden tot wel bijna in mijn ziel ik voelde dat je vallen zou maar greep je nét op tijd. Je handen voelden warm en zo intens vertrouwd Een verbond van levenslijnen vloeiden als het ware samen. De band die we bezáten wilde ik niet kwijt ik liet mijn ogen dwalen en zocht naar je gezicht Daarin zag ik wat ik zó graag…

De zon schijnt, gisteren niet. de vogels fluiten, vannacht niet. Vandaag is nu en niet morgen, dus verder kijken heeft geen zin Leef vandaag en pluk de dag, want nu schijnt de zon. Misschien doe hij dat morgen ook maar omdat niemand dat zeker weet, geniet daarom vandaag. Pluk de dag en luister naar de vogels, ze hebben hun eigen verhaal…