Alle inzendingen van An

Strak staat de uitloop van de lijn, en nét op het moment dat hij wordt teruggefloten, sprint hij de stoep af... Een auto remt, slippend, piepend... te laat.. Nog eenmaal tilt hij zijn koppie op legt 'm weer neer...z'n oogjes breken... Hij is niet meer…

De warmte ontstaat van binnenuit trekt langzaam naar het hoofd explosies blijven gelukkig uit. Een wáterval komt, als beloofd. ik lijk warempel wel als door de zon gestoofd. Het ganse lijf wordt nu bedekt door eerst kleine, later grote druppels zweet. Drijfnat met rode kop maar wachten tot het wegtrekt want ik weet net als anderen, ben…

Alleen ben ik nu... Pijn dat is wat ik nu voel en niet een klein beetje, nee, een heleboel de meid van mijn leven heeft me verlaten, ik had m’n ogen dicht en niets in de gaten. Ze ziet me nu liever gaan dan komen, was dit alles dan toch gebaseerd op alleen maar dromen? Deze relatie is naar de knoppen gegaan heb ik dat dan allemaal…

voorzichtig geopende handen los zand de zeebries neemt het mee niet sterk genoeg de zorgen blijven kleven…

een flinterdun laagje vernis product van mijn verstand vormt een zwakke bescherming emoties vreten het aan onverwacht en onstuitbaar barsten ze uit in tranen in woorden in kleur in slapeloze uren…

golven bepalen mijn zijn beukend geweld bulderend gedruis fluisterend rustgevend gedreven door een oerkracht en onzichtbare handen schier onbeheersbaar vormen zij mijn leven de zin ervan nog onbeschreven…

Is het nou echt zo’n ramp dat ouder worden Een onoverkomelijk gebeuren? Iets waar je niets aan veranderen kunt. Natuurlijk hoort het bij het leven net als alles. We zijn hier met zijn allen maar voor even. Met een missie of ook niet, allemaal met hetzelfde doel. Ouder worden. De één haalt de leeftijd van honderd of méér, de ander…

De verliefdheid spéttert ervan af de witte jurk golft om haar heen hij in strak en mooi grijs pak kijkt vertederd om haar heen. Wat is ze mooi vindt U ook niet vraagt hij terwijl er gefriemeld wordt aan zijn das wat is ze prachtig en ze straalt alsof alleen dát de reden was. Ze beloven vandaag elkaar de eeuwige trouw, worden in de echt…

Oma Hé hallo daar, ik moet je wat vertellen, een groot geheim dat is het niet. Ik word gewoon weer oma, kun je zeggen dat je het aan me ziet? Ik barst temet uit mijn voegen, zo apetrots een mens kan zijn. Hé, jij daar, luister even, Oma worden tóf en fijn…. Van de dáken willen schreeuwen er is een kleintje weer op komst, al…

Geef de dokter een patient en hij is in zijn element, zieke mensen maakt hij beter, Doe de loodgieter een verstopte pijp en de man is blij want gelijk, staat hij bij je op de stoep. Geef de schilder een kale deur en hij vraagt je welke kleur, je erop wilt hebben. Doe de tandarts een rotte tand, want die man is zó bijdehand, dat hij…

'k Zat even zonder inspiratie, want m'n hoofd was een beetje leeg kwam misschien door de operatie dat m'n pen eventjes zweeg. Zat heel even zonder ideetjes kwam door de narcose, zeker en vast Ben ontwaakt uit m'n kunstmatig slaapje dus weer op papier te gast.…

Ik mis je zo, je telefoontjes, vragen hoe het met me gaat, zachte vragen die je sommige dagen stelde, zonder antwoord te verwachten... Ik mis je glimlach, je omhelzing die we kregen, bij het komen én bij het gaan, Ik mis je, je bent er niet meer we moeten zonder jou verder voortaan. Mijn hart huilt Ik mis je.....…

Dag huis... Dag huis, we gaan je nu verlaten, noodgedwongen, niet van harte, ik kén je, ál je hoeken, ook de gaten als m'n broekzak. Nooit liet je me in de steek, de warme deken van 'k ben thuis, overviel me immer bij 't omdraaien van de sleutel... Heel wat momenten heb je meegemaakt, leuke, saaie, lieve, speelse, 't bonken op de…

Ze is secretaresse, doeltreffend en attent, ze stopt meestal vóór zessen en loopt niet, nee ze rént, met een bloedgang naar de metro want thuis, daar zit haar vent, die niets heeft aan accuratesse maar na een lange dag simpelweg wil worden verwénd!…

Het is de willekeur, van de terreur die ons zorgen maakt. Te weten dat je voor zulk ongeluk nooit hard genoeg weg kunt rennen, maakt mensen bang en zal nooit wennen!…

Hoe vergankelijk is alles, het leven, de éne dag nog volop genieten, van alle genoegens gegeven, het volgend moment zónder afscheid of aanwijsbaar moment is het voorbij..... Hoe vergankelijk is het leven?…

Als ik kon toveren, met zo'n grappig stokje dan deed ik zo mijn best ik bleef toch maar zwaaien met dat ding en mijn wensen deden de rest... Maar ik kan niet toveren en mijn wensen, tja die komen heel niet uit, dus blijf ik maar wat mijmeren, wat hópen bovendien, en wie weet komt er dan toch nog wat terecht van alles, ach we zullen het wel…

Gevangenissen zijn hier heel riant vergeleken bij die in het buitenland je bent voorzien van alle gemakken, oké je zit opgesloten, maar dat is aan jezelf te wijten... Wanneer men hier een strafbaar feit pleegt, wordt men daarvoor gewoon gestraft, voor onbepaalde tijd verdwijn je dan achter de tralies. Nou is het mooie onderdeel toch wel…

Het doet pijn, als je niet kunt zeggen wat je wilt, Het slaat wonden, die niet zouden mogen ontstaan woorden op een schaaltje afwegen valt niet altijd mee En toch kan het vaak niet anders. Banden kunnen bréken als je niet op het puntje van je tong wilt bijten want de waarheid is soms hárd vrijheid van meningsuiting heet het dan toch, maar toch…

Een geheimpje wat men met je deelt betekent dat men je dusdanig vertrouwd dat je “het geheim” voor jezelf kunt houden Wanneer je eenmaal dat vertrouwen hebt beschaamd, zal men je nooit meer een geheim toevertrouwen.…

Voor Ingrid, Vandaag precies 26 jaar geleden kwam je ter wereld, je bent dus jarig zogezegd. Een héle meid ben je geworden waar ik trots op ben, zonder dat ik dat al te vaak tegen je zeg. Dat is niet goed en daarom doe ik nu, wat je helemaal niet verwacht, van harte gefeliciteerd met je verjaardag en ik hoop uit de grond van mijn hart…

Ik mis hem zo, is wat ze snikt en zit daar met beide ogen dicht, ze verloor hem, twee maanden geleden en het doet pijn. Ik voel me zo alleen, is wat ze mompelt, kan toch maar beter nu bij hem zijn, wat héb ik hier nu nog? Ze heeft gelijk, want al heeft ze kinderen, die kunnen nooit vervangen, wat hij voor haar was... Haar maatje, haar…

Hij was maar een clown.. Speelt door mijn hoofd als ik te horen krijg dat hij een ongelukje kreeg. Hij is nog steeds clown weliswaar met krukken het wordt hem wat moeilijk nu om bijvoorbeeld te bukken. Hij zit in een spalk van enkel tot lies kan bijna niets zelf. Hij oefende zijn act alvorens hij optrad zijn schoen zat in de weg kwam…

Het krasse woord wordt net als veel mensen vermoord, het woord mag worden gehoord,wie moordt is echter gestoord!…

De zon schijnt, het land is kil de warmte verdwijnt om ons heen wordt het stil... Kijk uit wat je zegt, denkt of doet, voor je 't weet betaal je voor je moed met je leven maar... De zon schijnt!…

Alle lelijke woorden, vloeien uit op het papier, ik zit erbij en kijk ernaar...de éne na de andere vloek zie ik vallen hier.... Mijn pen is boos, niet weinig ook, voor ik het weet, gaat hij op in rook, want wéér heeft een idioot een prachtig mens met een eigen mening in koelen bloede vermoord.... En dus vloekt mijn pen.....…

Een motie van wantrouwen is een regeringskreet. Een motie van vértrouwen nog niet eerder ingediend, maar wie weet?…

Nederland zit vól met helden, mailer demon zegt mijn p.c. In geen wegen of verre velden, kan ik hier dan ook wat mee... Eerst hadden we een 4-engever, nu een die geen afzender heeft, wat is dat toch op deze site, het lijkt wel allemaal haat en nijd? Gedichtjes wil ik plaatsen, reageren mag écht iedereen, of het negatief of anders is,…

De telefoonnummers van de politici zijn te vinden op het internet da's verrekte handig... Want met deze bereikbaarheid komen ze dichter bij de mensen, maar is dat wel verstandig? Er moet toch minstens sprake zijn van énig vorm van veiligheid, zowel voor hen, als ook voor ons, want wij zijn onze privacy toch immers allang kwijt?…

Een chateau ofwel kasteel, zie je over de grens in overvloed. Wat eurootjes lichter, dwalen we door gangen en zalen. Eventjes wanen we ons in de vorige eeuw, bij 't zien van al dat moois, op de kerker na, die heeft iets lugubers met z'n ketting aan de vloer en de kegel eraan vast... Een ervaring rijker, stappen we buiten, in de wereld…