Alle inzendingen van An

Wanneer je niet naar behoren presteert, is dat wat je bijgebracht is, misschien verkeerd aangeleerd. Zo simpel zou alles uitgelegd kunnen worden. 't zou in elk geval kunnen verklaren, waarom tegenwoordig de idioten, bijna barbaren, steeds maar weer het nieuws weten te halen, met de meest bizarre zaken, die eigenlijk helemaal geen nieuws…

Een man ging hardlopen, heel gewoon, hield daarmee z'n lijf en gedachten misschien wel schoon? Maar 't lijkt wel, of ook dat niet meer mag. Hij moest 't met de dood bekopen. Waarom, dat vraag ik me af en hoe bedoel je "zinloos"? 't Maakt mij alleen zo boos!…

Moeder worden is een geschenk. Moeder blijven is een gunst. Maar moeder zijn en blijven, da's pas een kunst!…

"Geloven" doen we allemaal, 't zit er al jong in. De kids zijn er 'heilig' van overtuigd, nietwaar, dat de Sint en Kerstman voor hen komen, echt waar! Ze groeien op en 'geloven' stellig, dat ze van school komen met een goed rapport, de meesten lukt dat ook wel, 't leven is tenslotte te kort, voor al te grote teleurstellingen. Ze…

Wat een onvoorstelbaar bericht, je hebt akute leukemie. Met recht een klap in je gezicht, hoe krijg je dit onder de knie? Men zegt dat je kracht naar kruis kunt dragen, maar is dit niet wat veel? 't Roept op tot zo onvoorstelbaar veel vragen, hoe wordt mijn lijf toch ooit weer heel? Voor jou ben ik een totale vreemde, 'k weet dat je ziek…

Omdat de politiek, geen politiek meer is, mogen we weer gaan stemmen, omdat de politiek, een bende is en duidelijk niet te remmen, gaan we met z'n allen, opnieuw naar de stembus, onze stem uitbrengen. Je probeert als ouder consequent te zijn en te blijven en dat is niet altijd even makkelijk. Maar zeg nou eerlijk, 't ouderschap is welliswaar…

De mooiste en tevens de ontroerendste gedichtjes zijn door hem op papier gezet. De woorden kregen bijna gezichtjes, 't was warempel bijna net of 't over je eigen leven ging. Ieder kon zich erin vinden, vond ze mooi en dat zijn ze ook. Je hebt de wereld wat gegeven, je nalatenschap is groot. Zou er ooit nog iemand komen die jou evenaren…

Wachten is een onderwerp, waar niemand graag van hoort. Als je ergens op wachten moet, is datzelfde wachten iets wat je aardig stoort. Die 'stoorzender' kom je overal tegen. Met wachten wordt ook niet verzwegen, wat een irritatie er boven komt drijven. Maar we laten ons er niet onder krijgen! Want als wachten nu het ergste…

Als je 't met jezelf eens bent, ben je iemand, die zichzelf kent. Als je met jezelf kunt leven, hoef je niemand verantwoording af te leggen, alleen aan jezelf, eerlijk gebleven. Eerlijkheid, is een prioriteit, zowel voor jezelf als voor een ander. Geduld en verdraagzaamheid is prettig en verander daarom niet teveel aan de wereld om je…

De tijd zal 't leren, hoe vaak is dit al gezegd? Honderden keren, geprobeerd, uitgelegd. De moeilijkheid met deze uitspraak is dat je altijd wacht, op uitleg. Verwacht niet, dat de oplossing van welk probleem dan ook, door een ander gegeven wordt. Wanneer je dat blijft denken, doe je jezelf tekort!…

Haat en liefde liggen zo dicht bij elkaar, 't lijken verschillende gevoelens of is dit dan alleen maar gevoelsbedrog? Zijn ze in werkelijkheid nauw met elkaar verbonden? Dat heeft geen mens, hoe knap ook al uitgevonden!?…

Communicatie oftewel bespreken, dat doe je met elkaar, da's een van de regels die ervoor zorgen, dat je eigenzinnige streken, hoe simpel, hoe normaal, of hoe raar ze ook zitten verborgen, je brengt tot 't opmerken van gebreken. De oplossing, hoe bizar 't ook klinkt is, wat 't vroeger was tegenwoordig steeds meer een gemis, want wat nog…

Als er helemaal niets meer mag, ga je soms wel eens overstag. 't Is moeilijk consequent te blijven, makkelijker is 't om 't op te schrijven. Dwars tegen alle situaties in, doen ze toch hun eigen zin. Let er maar niet op en denk gewoon, ondankbaarheid is 's werelds loon!…

Winteravond in januari, 't is vroeg donker, de kaarsjes branden, gordijnen zijn dicht, de koffie loopt door, 't stormt. M'n gedachten zijn als de wind, wat ik voel, merk en vind, kan soms net zo stormachtig zijn, als regen, wind of zonneschijn. 't Kan loeien en tekeergaan, ook kan 't zachtjes, teder en langzaamaan, komt er rust…

Vrijdag de dertiende, een ongeluksgetal, nou bij mij niet, in elk geval. Ben welliswaar niet echt gezond, maar loop nog op beide benen rond. Je kunt 't slechter treffen in 't leven, daar kwam ik vorige maand weer achter. Een jonge vrouw werd aangereden, ze overleefde de klap niet en lag onder een laken stil op straat. Een politiewagen…

Is het echt zolang geleden dat kind zijn, heel gewoon was? Dat vrede, vriendschap, plezier hebben, elkaar helpen, de gewoonste zaak van de wereld was? Is het echt iets van de vorige eeuw, dat dit de normaalste dingen waren, dat je gewoon op de leukste en simpelste dingen blind kon varen?…

Vriendschap, liefde en gezelligheid bijna onlosmakend verbonden, wie heeft deze woorden uitgevonden? 't Moet iemand zijn geweest, die gevoel had in z'n lijf en er mee om kon gaan. Maar waarom kan niet iedereen deze taal verstaan?…

Net een vakantie achter de rug, 't was welliswaar één week, knus en gezellig was 't, te kort ook, naar 't bleek. Maar wat zijn we eigenlijk voor mensen, als we altijd maar méér blijven wensen? Té snel, té veel, té vaak, té meer, ja hoor, we doen 't telkens weer. Zullen we de té maar weglaten en wat meer tévredenheid kweken,…

Je hoofd, je nek, schouders en armen zijn de bovenkant van je lijf. Met dat gedeelte kun je knuffelen en omarmen. Dan komt je borstkas, buik en billen, je kunt er op zitten en zou soms willen, dat 't een ander maatje had? Dan komen je benen, met eraan vast, voeten en meestal ook tenen. Da's 't eindpunt van je lijf. Blijf dat allemaal…

Het leven is, zoals het is. Daar verander je niks aan. Toch is het of ik wat mis. Nee, niet de zon, sterren of de maan. 't Zou zoveel anders kunnen zijn. Hoe precies, dat weet ik niet. Ik bedoel niet meer, van wat dan ook. Ik bedoel veel minder, pijn, zorgen en verdriet!…

Ik denk bij mezelf, ik ga "even " dichten, maar soms is dat zo simpel niet. Moet je je op een bepaald onderwerp richten, of schrijf je "gewoon" wat je op dat moment ziet? Wat er dan op papier komt te staan, doet er eigenlijk niet zoveel toe. 't Mag overal over gaan nee, ik word het schrijven nooit moe! Maar om nou alles te schrijven…

De klok tikt de tijd weg, soms doet hij dat snel. Als je erop zit te wachten, doet hij het veel te traag. Soms vliegt de dag je handen door en is hij om voor je 't weet. Soms heeft hij 48 uur, althans dat lijkt zo, of loopt hij dan soms voor? Gebruik de tijd, en doe het goed. Dat is de intentie van dit 'verhaal'. Een race tegen…

Je vraagt om een gedicht of rijm, speciaal voor jou alleen. Dus pak ik mijn pen en doe dat gewoon, ben tenslotte niet van steen. De een houdt van lezen, de ander van kunst, jij verzamelt niet veel, vraagt alleen mij om een gunst. Ik weet dat ik je er een plezier mee doe, weet van tevoren nooit hoe, zo'n gedichtje nu eigenlijk aflopen…

Waarom sterven mensen jong, wat is de bedoeling ervan? Ik wilde dat ik toveren kon. Kijk, eeuwig leven dat hoeft nou ook weer niet, maar mensen die jong sterven, geeft nog steeds zoveel verdriet. Hoeveel kan een mens verdragen, ja, ik weet wel, kruis naar kracht, maar ik mag dit toch wel vragen, al is de dood nog zo zacht. Tenminste…

Je hebt vrienden en je hebt vrienden, tussen beiden zit een groot verschil. De ene vriend is er als hij tijd heeft, de ander pas als hij 't wil. Toch wil dat zeker niet zeggen dat de een beter is dan de ander. Dat is iets wat ik niet hoef uit te leggen, wat ik zeker niet verander. Ze blijven je vrienden, hoe dan ook, en dat er verschil…

Slapen, eten, drinken, zijn de noodzakelijkste dingen om in leven te blijven. Maar als liefde niet bestond, zat ik nu zeker niet te schrijven!…

Geweld neemt toe, in de meest harde vormen, zou iemand weten hoe het tij te keren? Ik zou zo graag al was 't maar een klein beetje de mensen willen leren, dat geweld niks oplost. De ene na de andere stille tocht moet worden afgelegd, als er voor de zoveelste keer een slachtoffer is gevallen. Hoeveel mensen moeten er nog sterven door…

Vrienden kun je alles zeggen, sterker nog, die zijn daar juist voor. Je moet ook naar ze kunnen luisteren, heel belangrijk, dat gehoor. Je moet ook op elkaar kunnen rekenen, met goed of minder goed nieuws. Je moet voor elkaar iets kunnen betekenen, een schouderklopje, of je zegt iets liefs. Echte vriendschap is niet te benoemen, er zijn domweg…