Alle inzendingen van Angelina de Jong

Zuchtend zet hij de computer aan, ergens moeten haar foto's nog staan, dat is al hetgeen hem nu nog rest omdat hij haar net iets te vaak heeft gekwetst Hij leunt naar voren vanuit zijn stoel, "Verdomme, zo had hij het niet bedoeld" Ondanks zijn jarenlange nonchalance kreeg hij keer op keer van haar een kans Waarom kon hij zich dan niet bedwingen…

Zoals je daar nu zit, als een volgezogen dweil, één pilsje is jou niet genoeg, een krat is meer jouw stijl Zo gaat het elke vrijdag, 's middags rond een uur vijf, alcohol wordt aangesleept, in de kantine van het bedrijf De werkweek wordt afgesloten, wekelijks met dit ritueel, het weekend daarmee inluidend, met dit dronkenmanstoneel Als de klok…

Met een bewonderende zucht staar ik naar de winterse lucht die met een voorzichtige zonnestraal in mijn geliefde Park Frankendael een lach op mijn gezicht laat verschijnen waardoor de ijzige kou even lijkt te verdwijnen.…

Toen al het gepieker was gesust daalde over haar een ware rust en kon zij met een ordelijk hoofd, niet meer van zekerheid beroofd, genieten van al die kleine dingen die haar met zoveel affectie omringen.…

Is Nederland dan echt gered nu het bevallen is van een rechts kabinet? Nee! En ik kan alleen maar hopen dat deze formatie snel op de klippen zal lopen…

Wat is er in hemelsnaam aan de hand met de politiek in Nederland? Terwijl G zijn beruchte haat en nijd spuit en M moeiteloos daarvoor zijn ogen sluit, staat daarnaast een zekere M. Verhagen die popelt de PVV te verdragen Hoewel meningen in 't CDA verschillen, is zijn regeringshonger niet te stillen, werpt hij menig principe overboord om te…

Als natuurvriendin in hart en nieren, en dus liefhebber van planten en dieren, zijn gevederde vrienden uiteraard mijn volle aandacht meer dan waard En ze mogen mij ook, durf ik te beweren, hoewel ze mijn fiets toch iets meer waarderen Waar hij ook staat, tegen een boom of paal, bij de winkel, het werk, noem 't allemaal of gewoon buiten in de…

Onlangs had ik weer eens de eer dat een zekere strenge dame of heer bepaalde gedichten in snel tempo screende en vond dat ze geen voldoende verdienden dus afwisselend met een vier of vijf ging deze persoon mijn werkjes te lijf Lachend haal ik mijn schouders op denk maar niet dat ik daarom stop dat ik ophoud met gedichten maken en me door wat…

Zonder enig geluid dat binnendringt heeft zij zich met alle stilte omringd daar juist in de maalstroom van dit bestaan zoveel schoonheid in stilte schuil kan gaan…

Als ik loop door de Amsterdamse wijken ben ik gewend goed uit mijn ogen te kijken Toch was het onlangs al te laat toen een verse berg hondenpoep in mijn straat een voet van mij listig wist te strikken terwijl ik met verre dromerige blikken even heerlijk van alles was afgeleid mijlenver van mijn gewoonlijke waakzaamheid Het werd gelijk een…

In een bos met naaldbomengeur gevuld verlies ik al mijn spanning en ongeduld Een kabbelend beekje met koel helder water legt mijn zorgen opzij voor een weekje later Geen stadse herrie of verbouwende buur maar de simpele geluiden van moeder natuur even leven als in een utopische droom door een weekje vakantie op de Veluwezoom…

Ik raak er maar niet aan gewend dat jij er op je verjaardag niet bent Hoewel ik je elke dag nog mis is dit zo’n dag dat de leegte versterkt is Je zit in mijn hoofd, in mijn hart voor altijd maar ik mis zo je stem, je aanwezigheid Gezellig bijpraten aan de telefoon over van alles, het lijkt zo gewoon samen op stap, samen uit eten ons laatste…

Momenten voor het slapen gaan ben ik, reeds met nachthemd aan, voor het open raam gaan staan met uitzicht op de volle maan Leunend uit venster met volle gewicht en ogen naar 't melkachtig wit gericht, valt er een zilverachtig licht met zachte glans op mijn gezicht Terwijl door hoge oude bomen stralen blijven binnenstromen draal ik om…

De ontbijttafel is net gedekt als iets van buiten mijn aandacht trekt dat lichtvlekjes op de muur doet bewegen heel subtiel, haast verlegen De balkondeur open ik blij verrast voor deze onverwachte gast, die ik met haar gouden stralen maar al te graag naar binnen wil halen want al is zij niet door de weerman voorspeld ik ben erg op haar gezelschap…

Gespannen kijkt zij naar de deur die geopend wordt door het ochtendhumeur Het gezicht doordrenkt met chagrijn, dat gewassen lijkt met schoonmaakazijn, is goed op dreef met bekritiseren en alles op haar af te reageren Ze weet het al, negeert zijn woorden van zuur verstopt haar vrolijkheid 't eerste uur kruipt veilig in haar onzichtbaar cocon…

De schoonmaak net klaar, met de Franse slag weliswaar, meldt de agenda mij "je bent afsprakenvrij" dus onderwerp ik vandaag me maar al te graag zonder tegenstrijd aan een dag van luiheid.…

Diverse politici maken zich sterk de knip te sluiten voor ontwikkelingswerk al wordt men getroffen door de ergste rampen, heeft met epidemische ziektes te kampen, voor het leven getekend door angst en oorlogen, het moet uit zijn met het Nederlands mededogen Immuniteit van renteaftrek hypotheken is toch veel belangrijker vergeleken met het bieden…

Het lichaam moe en uitgeblust de ogen zwaar verlangend naar rust toch weten vele gedachtenstromen de stap naar nachtrust te voorkomen Getob dringt ongewenst naar binnen en laat zich niet door slaap overwinnen Na veel gewoel het licht weer aan pak ik een boek onder bed vandaan hopend dat lezend in het schrijven de zorgen uit mijn hoofd wegdrijven…

Kwart voor zes, 'k heb nog een kwartier toch hoor ik buiten al veel vertier want daar brengt een tjilpend mussenkoor het krieken van de dag ten gehoor Zo heerlijk om door hen te ontwaken voor de wekker dat nare geluid gaat maken…

Van alles gaat er door m'n hoofd, een boek dat ik te leen heb beloofd, de boodschappen, van alles is op, cursus inplannen, schiet het door m'n kop, vriendinnen nog bellen om concreet iets af te spreken voor volgende week, de printer die steeds de melding geeft dat hij dringend nieuwe inkt nodig heeft Het is zo'n dag dat die "moeten-dingen"…

Ik wil niet huilen, ik wil niet praten ik wil gewoon met rust worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen…

Daar liep jij tegenover mij en ging mij zonder groet voorbij want felle zon in jouw gezicht hield mij verborgen in het licht…

Een oud-premier in formatieland nam drie partijleiders bij de hand Mark, Geert en Maxime baarden toen intiem de gevreesde gedoogvariant…

Fonkelend blauw lig je reeds klaar een enkeling is er nog maar jij van top tot teen gevuld met water dat lokt vol ongeduld Traag bewust raak ik je aan om door je oppervlak heen te gaan en licht als een veertje voel ik me weer als ik in je koele golven verkeer Toch moet ik bekennen, met alle eerbied, ben je in 't begin echt de makkelijkste…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een…

Deadline hier, deadline daar alles ’t liefst stante pede klaar e-mails, telefoontjes, overleggen, kan ik al iets over de begroting zeggen? De druk van een volgepropte baan kan ik meestal uitstekend aan al wordt er nog zo aan me gesjord, stoïcijns werk ik door aan een volgend rapport ofschoon ik nu wel denk met een troostende lach: Gelukkig…

De zomeravond is zacht en zwoel, de fontein in het park sproeit water zo koel Een briesje blaast met zacht geluid ragfijne druppels onze kant uit terwijl wij beiden met vrolijke lach genieten van deze geplukte dag Dit gevoel, het voelt zo vertrouwd, dit geluk in al zijn eenvoud…

Een prinselijke landhuizen freak bouwde onbeschaamd in Mozambique doch sluw zei hij snel: "Ik verkoop het wel" ("maar op z’n tijd" dacht hij flegmatiek)…

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

Niet aflatende aantrekkingskracht van bloemen met het helderste blauw welhaast een hypnotiserende macht als ik jou tussen het groen aanschouw Of jij nu staat op weidegronden, op akkers of langs de rand van een weg langdurig houd je mijn blik gebonden word je in mijn geheugen vastgelegd Is het toeval dat jij die mij steevast behaagt de naam…