Alle inzendingen van Angelina de Jong

Met een bewonderende zucht staar ik naar de winterse lucht die met een voorzichtige zonnestraal in mijn geliefde Park Frankendael een lach op mijn gezicht laat verschijnen waardoor de ijzige kou even lijkt te verdwijnen.…

In een Amsterdams park waar ik graag kom ligt een vijvertje met in en rondom begroeiing van planten die water minnen en waterbewoners beschutten daarbinnen Lopende richting dit lieflijk geheel hoor ik helder gekwaak uit menige keel, en gelokt door dit monter orkestgeluid wil ik meteen op onderzoek uit Maar dichtbij het poeltje aangeland, voorzichtig…

De zomeravond is zacht en zwoel, de fontein in het park sproeit water zo koel Een briesje blaast met zacht geluid ragfijne druppels onze kant uit terwijl wij beiden met vrolijke lach genieten van deze geplukte dag Dit gevoel, het voelt zo vertrouwd, dit geluk in al zijn eenvoud…

De ontbijttafel is net gedekt als iets van buiten mijn aandacht trekt dat lichtvlekjes op de muur doet bewegen heel subtiel, haast verlegen De balkondeur open ik blij verrast voor deze onverwachte gast, die ik met haar gouden stralen maar al te graag naar binnen wil halen want al is zij niet door de weerman voorspeld ik ben erg op haar gezelschap…

De nacht nog amper weggevlogen, wek jij mij zonder mededogen om met jouw stroom lauwwarme stralen mij wéér zo vroeg uit bed te halen Mijn lichaam voelt zwaar, ik zucht en gaap, ik aarzel tussen wakker en slaap, doch jij maant mij kalm en tevreden na het douchen snel aan te kleden Heel mild werp jij je gouden licht direct op mijn gepoetst…

Achter het glas toont de onderwaterwereld betoverend moois…

Het kriebelt in mij, heel mijn lichaam zo blij Mijn adem gaat snel, maar wil ik dit wel? Ja natuurlijk meid, geniet van de vlinders in wintertijd!…

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

Roze flamingo’s staan bijeen in het water op hoge poten…

Zonder enig geluid dat binnendringt heeft zij zich met alle stilte omringd daar juist in de maalstroom van dit bestaan zoveel schoonheid in stilte schuil kan gaan…

Kindervisite geeft tijdens het knutselen een kleurrijke vloer…

Zeer dierbaar zijn de, in een dagboek geborgen, herinneringen…

Zij rijgt met kralen van haar geluksmomenten de mooiste ketting…

Kwaad bezongen door boze tongen ontsnapte zij snel uit tirannieke hel waar haar intellect als gevaarlijk project, ongewenst bovendien, door de staat werd gezien Als opgejaagd wild, nog net niet gevild, van grens tot grens, vluchtend tot een mens haar de kans zou geven tot een menswaardig leven…

In vroege lente zonnestralen, de stad nog vele dromen te gaan, vertraagt mijn pas tot genoeglijk dralen tot iets euforisch mij stil doet staan Starend naar het veld van groen, geklemd tussen straat en waterplas, inhaleer ik diep van dit seizoen de frisse geur van vers gemaaid gras.…

Een knutselwerkje door kinderhanden gemaakt hangt trots aan de muur…

Zeeën vrije tijd reizend naar mooie oorden tot de wekker ging…

Liggend in het gras overmeestert de slaap me als ik schaapjes tel…

Nuchter aanschouw ik zwaar beschonken collega’s en verlang naar huis…

Op kleine meisjesvoeten, in pantoffeltjes gehuld, gaat zij haar vader groeten haar hoofdje is vol ongeduld Speciaal voor deze dag heeft zij zo haar best gedaan en met een guitige lach reikt zij hem een pakje aan De vader half wakker, het is pas half zes, glundert naar zijn rakker, naar het cadeau van zijn prinses Alles wat zijn kleine meid…

Kwart voor zes, 'k heb nog een kwartier toch hoor ik buiten al veel vertier want daar brengt een tjilpend mussenkoor het krieken van de dag ten gehoor Zo heerlijk om door hen te ontwaken voor de wekker dat nare geluid gaat maken…

De zachtgrijze as op de vochtige aarde De tranen in mij…

Dikke klotsende regenstralen, die met veel geweld uit de hemel dalen, vormen met hun waterfonteinen plassen als vijvers op straten en pleinen. Met wissers die vergeefs het water wegvegen gaan auto’s haast stapvoets voorbij op de wegen Fietsers gaan voort in bonte pakken gehuld en trappen hard door vol ongeduld Op trottoirs vele plu’s omhooggestoken…

Daar liep jij tegenover mij en ging mij zonder groet voorbij want felle zon in jouw gezicht hield mij verborgen in het licht…

Vele flarden opgeschreven, maar te lang van deze site weggebleven. Onrustige tijden met pieken en dalen, emoties die door het hoofd bleven malen, gedachtes die door het brein bleven schieten, lieten zich niet in een rijmvorm gieten. Maar de drukte is nu wel genoeg geweest, eindelijk terug, de rust in mijn geest.…

Het gouden zwijgen om de stilte te horen Vinger op de mond…

Terwijl ik door een golf van hitte fiets verdwijnt blauwe lucht ineens in het niets, komen wolken die donker samentrekken en zwaar regenwater beginnen te lekken Ik besluit de fiets en mezelf te parkeren, dat ik druipend nat word kan me niet deren, luister naar 't zware rollen der donder, aanschouw de flitsen die ik zo bewonder, slaak van een…

Gespitste oren verraden in het grasland een waakzaam konijn…

De vage lijntjes worden heldere letters met de leesbril op…

Een grote envelop, door kinderhand beschreven, fleurt mij altijd op een parel door een kind gegeven De inhoud is ook deze keer een kunstwerk van formaat een lieve verrassing altijd weer met een trotse tante als resultaat…