Een paar maanden terug nam ik onvoorbereid afscheid
van jou, de man die eens heel belangrijk was voor mij.
In slechts een paar uur tijd
was jouw betrekkelijk jonge leven voorbij.
Jij was eens mijn echtgenoot,
daarna ex, maar bovenal vader van onze kinderen.
Waarom moest jij nu al dood
en was dit erge voor hen niet te verhinderen?
Onze jongens…
Zoveel om je gegeven.
Zoveel met je gedeeld.
Zoveel om naar terug te kijken.
Zoveel ook wat moet worden geheeld.
Het kon niets worden tussen ons.
Er waren teveel complicaties.
Angst voor geluk was wel het grootst.
En daarmee tekenden we voor verlies.
Toch ben ik blij dat ik je gekend heb.
Blij dat je in mijn leven was.
Blij ook dat we…
IJstijd...
Wintertijd...
Wedstrijd!
Hartslag...
Armslag...
Schaatsslag!
Tienden van seconden...
Ritme gevonden...
Nog twee ronden!
Overwinnen?
Tacktiek verzinnen?
Opnieuw beginnen?…
2.282
Bezig met laden