Mijn dochter gaat voor 't eerst vanavond stappen.
Ik weet het wel, het is te dwaas gedacht.
Maar hoeveel bange uurtjes heeft zo'n nacht?
En zou ze in gevaar kunnen ontsnappen?
Onrustig loop ik recht en dwars door 't huis.
En zou ze in paniek kunnen ontwijken?
En zou ze mij op tijd kunnen bereiken?
Zodat ik haar kan redden van 't gespuis.…
Als ik je dadelijk laat weten
Dat je weg moet gaan
Zeg jij misschien waarom
Mijn lief, ik hou van jou
Moet ik dan zeggen
Dat ik niet meer leven kan
Met jouw liefde voor de pijn
En dat mijn eenzaamheid
Steeds groter wordt
Maar als ik dan weer naar je kijk
En je smal gezicht omvat
Ben ik blij dat ik gezwegen heb…
Waarom wil je in je verdriet
Blijven wonen
Waarom wil je al je scherven
Bij je blijven dragen
Weet je dan niet
Dat ze je dag na dag
Meer zullen gaan verwonden
En dat je huis van verdriet
Steeds groter wordt
Terwijl je kleiner bent gaan wonen…
Ik zou me zo graag
Gebonden willen weten
In jouw omslag
Niet als notities op een schouw
Of als brieven in een la
Zelfs niet als de bladzijden
Van een paperback
Die zo gemakkelijk los
En dus verloren kunnen raken
Maar gebonden, jij en ik
Voor ik mezelf verliezen zal
Uit droefenis om jou
Daarom wil ik bij je zijn
Om te voorkomen dat…
Als ik mijn handen leg
Rondom jouw droef gezicht
Als ik je ogen zie
En jouw pijn de mijne wordt
Als ik je verdriet omhels
En zacht jouw tranen kus
Als je lichaam zich ontspant
En ik de angst eruit voel vloeien
Als je me stilletjes laat weten
Het leven weer even aan te kunnen…
De woorden die gesproken zijn
En die zijn blijven steken
In onze kelen
Het onzichtbare wapen
Waarover we onze vingers
Lieten spelen
Star, als pijlers van een brug
Niet meer in staat
Te strelen
Een kille kus, een koele blik
Er slaat een motor aan
Zoals zovele
De woorden kunnen ingeslikt
Het wapen kan geborgen
Het is voorbij…
2.004
Bezig met laden