Alle inzendingen van B

De duivel heeft zijn hart gevangen. De duivel heeft zijn hart verleid. Een kat in het nauw maakt rare sprongen, als de duivel al zijn zonden kwijt. Sommige mensen geloven in wonderen. Zij tellen tot tien alvorens tot elf. Zij zetten zich in voor een betere wereld; meer voor de anderen dan voor zichzelf. Andere mensen geloven…

Een blindeman wandelt met aan het andere eind van de lijn een hondje dat zijn geleider moet zijn. Het hondje is misschien in grootte nogal klein, maar in zijn grootsheid is het zoals het moet zijn. Het heeft geen woorden, het kan niet praten, maar zijn gevoel geleidt de blinde door alle straten. Het hondje ziet waarin het zijn baas geleiden…

Loop ik midden in de regen. Draai ik zomaar wat rond. Stampvoet ik in de plassen. Vang ik druppels op met mijn mond. Verbonden met het water lijk ik te verdrinken met het land. Novembernachten in de regen. Zo donker heb ik slechts eenzaamheid aan de hand. Ik kan begrijpen, noch grijpen. Lijk te dolen in de nacht. Voor de morgen…

Voor dag en dauw druppelt iets binnen van een verleden dat eens langs de gouden regen mocht gaan. Dat nimmer het goudstof kon wegen dat doorsijpelde langs de rode rozen van het bestaan. Een enkele dauwdruppel blijft eens hangen in het spinnenweb dat zich eens vormen kon; een transparant geheugen dat dauwdruppelt in de krachteloze…

Handstand, een wereld op zijn kop. Met het hoofd naar beneden en mijn benen naar de top. Zo zie je je wereld in een lagere stand, terwijl het hoofd meer bloed krijgt en de kracht zich in je armen spant. Verplaats je je handen dan wankelt je verstand; krijgt het zicht op je leven dat van de andere kant. En vraag je je af hoe lang houd…

Je bent het nergens mee eens; je bent overal tegen; je behoort niet tot de mensen die nuanceren en overwegen. Kortom een mens van de tegenpartij die afstand neemt van het anderen, maar nimmer ergens bij. Je behoort met die andere distantieerders tot die grote groep van beweerders die zich tegen de mening van de massa keert; en wacht…

De vieze man, er is geen tijd. Met zijn mond vangt hij de druppels op van de regen. Een smoezelige jas omhult spijt, er spoelt iets af van de zonden uit een voorbij leven. Een mysterie, zie hem gaan onze straten afstruinen. Zijn ogen scannen wat wij niet willen. Zijn honger zal hij met onze resten stillen. De vieze man,…

De gelukkige klas; hoe goed getroffen het was. Een gemengd gezelschap van guitige gezichten. De gemene deler van het al. Een nieuwe generatie voor de vrije val; voordat een foto van een voorbij verleden zou spreken. De gelukkige klas; die deze groep mensen ooit was. Jongens en meisjes aan het begin van een leven. Een lach voor even verstild…

Achter op een Solex lijkt het leed van de wereld nog heel klein. Breekbaar als over eieren gaat een kinderschoen over een lijn. Geborgenheid geurt een regenjas die ook de bestuurder moet zijn; van een Solex die soms sputtert als de eieren op een kinderpad nog breekbaar zijn. Zo'n Solex heeft een eitje die het kind vol…

Zwarte kousen, sexy benen, hoedjes die te kerke gaan. Mannen zullen het bewenen als zij kuis in de kerkbank het ene been over het andere slaan. Zwarte kousen, sexy benen koketteren in de kerk. God's wonderen zijn hier nog niet verdwenen; tweevoudig gaan zij voor het goede merk. De stretching en de pasvorm stichtelijk gedragen zoals…

Eng is een tarantula, een vogelspin bij nacht die voortkruipt richting hartstreek; tergend langzaam zijn kans afwacht. Eng is ook een slaapkamer tafereel, waar wajangpoppen een schimmenspel opvoeren; zich zonder handbeweging voortbewegen als dodelijk materieel. Eng en onbegrepen is ook de gifgroene slang in nijd die plotseling onder…

Onderweg door de Melkweg gloeien ogen vol vuur. Groeien wilde verhalen tot het grootste avontuur. Alles lijkt te zweven in een oneindige nacht. Lichtjaren verwijderd heeft zwaartekracht geen macht. Een gevoelige ziel tussen het ruimtegruis. Een kleurenspectrum ver weg van het blauwe huis. De aarde schept verwarring in zijn nietig…

De gondel golft over de golven; kent het Venetiaanse plezier van een romantiek, dat wordt gedragen door de pendels van een door de maan beschenen gondelier. Een mandoline speelt liefdesklanken, terwijl de gondel door het water glijdt voorbij een monumentaal verleden, dat met liefde tegen de weemoed strijdt. Gestreept shirt, strohoed en…

Gaucho van de pampa's met een hart voor eeuwig aan de vrijheid verpand; dat zich niet door grenzen laat beperken, omdat het klopt voor het Argentijnse grasland. Gaucho drijft te paard zijn koeien in een romance die blijft boeien; voor zijn vrijheid die slechts op de pampa's kan bestaan. Totdat stedenbouwers zich bemoeien en…

Een fado meeslepend en zacht als een heimwee naar een voorbije nacht. Een zeurend leven in gevoel; onbestemd en zonder doel. De voortlevende geest die de tekens van de saudade leest. Levensverdriet in heimwee naar historie, dat nog bitter meeneuriet met de muzikale glorie van een fado na een feest dat meeslepend is als een bondgenoot…

Vlijtig plukken handen de vijgen van de boom. Het Turkse fruit dat zonder schaamte geen blad nodig heeft voor openbaar vertoon. Weldra verhoogt de vrucht zijn suikergehalte wanneer het gedroogd wordt onder een Anatolische zon. Een proces dat onveranderd twee duizend jaar aan ervaring winnen kon. Gerimpeld en gekrompen en geoordeeld…

Grote grutten, kleine grutten een geruststellende gedachte bij het boodschappen doen. Zoveel smaken, zoveel merken; het blauwe mandje vult zich met de keuze van een geveinsd fatsoen. Klanten kiezen, klanten keuren met een koninklijk gezag de middelen die ons leven voeden met de dag. Kleine grutters voor de gebruiker leggen het af…

Belgische pralines, chocolade fantasie. Een tongstrelende sensatie met een puur, melk of witte gratie. Dat idee van de praline waar een natie trots op is; vult de chocolade met zijn vulling als een ware smaakbelevenis. Butterscotch, marsepein zoet of met noten; ganache, nougatine of met likeur vol gegoten. Na de omhulling is het…

Ik scheurde mij van de zomer los. Mijn leven leek nog niet op orde. Het is de vraag wie of ik ben, wie ik zal zijn of wat zal worden. Ik dwaal ontheemd door de stilte van het bos. Ik dwarrel als een onthecht blad in het zachte mos, omdat het leven al in mij verdorde. Het is de vraag wat er van mij worden zal; of ik ben of zal zijn,…

Mijn duistere wereld is vol oude spoken. Het lijkt zo lang geleden; toch de deur ernaar staat nog open. Ik treed naar binnen en vind een wereld van weleer. Voor het verleden dat zwijgt leg ik mijn bloemen neer. ik zie in de verte de contouren van een graf. Een kruis door een leven, dat nam toen het niet meer gaf. Ik voel mij voor…

Klanken en letters zoeken naar paren. Hulpeloos handicapt iedere klank zich naar het juiste woord. Afasie zal een spreker niet sparen, wanneer de combinatie niet koppelt, maar wordt gestoord. Met stomheid geslagen haperen de klanken; afasie isoleert de gedachte van het juiste woord. De spreker niet langer volledig bij machte zal voor…

De topspeler is een solist bij een schot op het doel of een assist. Hij vertoont zijn kunsten als nimmer voorheen. Hij verstuurt zijn gouden passes een voor een. Hij kan zijn team coachen en over mentale grenzen loodsen. Alleen het gouden resultaat bepaalt of hij de toekomst is; die hem als belofte heeft uitverkoren, een cruyffiaanse…

Een veroudering in lijnen niet bestand tegen een eeuwige jeugd, kaalt het leven tot afkalving van de eens zo aanwezige fysieke levensvreugd. Het leven laat zich nog wel hullen in een strakke spijkerbroek of op andere wijze opvullen na een consultatief bezoek. Maar soms in combinatie met minder haar verjongt zich de werkelijkheid…

Ik word niet gelukkig van het geld dat ik dagelijks tel. Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuwe vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op…

In dromen mag men zich vleugels denken voor elke bestemming door de tijd. Het fantastische van deze fantomen strijdt om voorrang met de door ons ervaren realiteit. Realistisch genomen bestaat ons leven uit dromen. Iedere dag verslaapt zich; soms een leven lang. Het fantastische blikt op de fantomen en daarvoor is de werkelijkheid…

In oktober vallen de bladeren. Met prachtige kleuren bezaaien ze de grond waar ik op sta. De eens zo groene zomerkruin ademt de dode herfstlucht en zucht om de teloorgang na zijn laatste vlucht. Oktober draagt zijn eigen vrucht. Met haar behagen weet ik waarom ik besta. De voorbije vitaliteit is nu aan het sterven, maar ik weet er…

Een dag van de rode neuzen van rode pipo's voor de maatschappelijke kneuzen. Een dag van aandacht en medemenselijkheid voor al die psychisch gekwetsten in hun dagelijkse zielenstrijd. Een dag waarop de massa zijn neus steekt in een rode ronde rariteit als wapen tegen de maatschappelijke onverschilligheid. Een clownesk genezen na…

Mensen bent u depressief? Pak de fiets en ga naar buiten. Nederland kent, exclusief, fietspaden waarop men mag zingen en fluiten. Hierop wordt men niet voor gek verklaard, wanneer men uitbundigheid aan muzikaliteit paart. Wat is er mooier dan die opgewekte gezichten die zich op hun fiets op de zangkunst richten. Die vrolijke fietsers…

Het Rode Plein ooit het domein van de communisten; waar socialisten eens trots op konden zijn. Hier, ademt nog de sfeer uit het verleden van die oude leiders, boven, achter hun ijzeren gordijn. Hier misstaat nog steeds niet die rode vlag met hamer en sikkel op de eerste arbeider's dag. Het plein, de stenen en de brede straat…

Bij het vallen van de bladeren ontwaar ik het najaar's kleurenspel. De aarde geurt heel anders tussen de paddenstoelen die ik tel. Bij mijn zuchten van verlangen ontsnapt mij een gevoel dat ik besta. Toch is de herfst een beetje sterven en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid hoort ook de…