Alle inzendingen van B

Als geweld zinloos is dan zwijgen alle stemmen. als geweld zinloos is heeft slechts de apathie zin. Als geweld zinloos is dan is dat het einde van alle dingen. Als geweld zinloos is heeft het leven even geen zin Maar laten wij vandaag beseffen ons morgen te verzetten tegen al het zinloze geweld. Omdat bij alle stemmen die zich kunnen…

Vlak voor het slapen gaan wanneer je bang bent voor de morgen. Jouw gevoel zich een weg zoekt voor de zorgen; wil ik muziek zijn voor jou. Wanneer je geen mogelijkheden meer ziet. Je alleen maar zwarte dromen droomt. Je geluk nog slechts bij de buren woont; wil ik muziek zijn voor jou. Muziek zoekt zijn weg in duistere tijden. Muziek…

Alleen jij biedt mij jouw handen wanneer ik bang ben in het donker van de nacht. Jij biedt ze mij bij mijn erkenning, dat jij mijn verrassing bent waarop ik zolang heb gewacht. Alleen jij speelt met mijn huid, wanneer wij intiem samen zijn. Zachtjes streel jij oude wonden en zalf jij met de zoetheid van het gelukkig zijn. Alleen als ik…

Muziek, dansende tonen. Muziek, hier wil ik wonen. Tussen de noten op de balk klopt een hart een tango zonder gezwalk; zwieren benen open en gesloten tonen; worden kwartsmaten dansend meegenomen. In een innige verstrengeling kloppen harten een tango metronoom, sleutelt de liefde aan hekjes van een melancholisch vertoon. Begeleiden instrumenten…

Soms wordt er gehuild aan de achterkant van de lach Op een gezicht. Soms ontbreken er stukjes aan een puzzel van een leven op succes gericht. Soms ontbreken er wegen aan een leven van wijsheid na de plicht. Soms beseft er één dat er in zijn leven meer is dan wat tot wijsheid verplicht. Soms schuilt er iets in de schaduw, de…

Want dat vooral is de reden van mijn bestaan; de broze band van het verleden met het heden. Een droom die niet ziet op het dagelijkse verdriet. om het langzame menselijke vergaan, dat slechts met waanzin kan worden bestreden. Een rietstengel die wacht in de wind; meebuigend met het ruisen een nieuw evenwicht vindt. Die het huilen van…

De wind heeft mij gebracht naar de plaats van de Avondlanden. De zon spiegelt de zee rood en goud de witte stranden. Met mijn handen maak ik een gebaar. mij niet bewust van elk gevaar; wenk ik in een poging om te beminnen de onstuimige zilveren zeemeerminnen. De wind heeft mij gebracht naar het land van de onmogelijke dromen. De maan reflecteert…

Een bijenkoningin heeft een kort leven. Zij produceert duizenden eieren per jaar. Zo houdt zij de kolonie in het leven. De werksters zorgen voor haar. De mannelijke darren en de vrouwelijke werksters zijn haar onderdanen de twee jaar dat zij leeft. Als in het voorjaar de oude werksters sterven staat er een nieuwe lichting klaar die haar…

Hij zit daar heel alleen voor zich uit dromen. Geen mensen om hem heen die hem om zichzelf belonen. Een rijsttafeltje in een hoek. Een oudere man in een te hippe broek. Het geluk kleeft hem niet aan; en waar het is zit hij niet aan. Hij zit daar heel alleen. Het leven valt hem niet mee. Hij roert wat in zijn thee. Op zoek naar een nieuw…

Een mens leeft zijn droom met zijn lichte en schaduwzijden. Een droom moet haast wel zijn, want morgen is vandaag een van de verleden tijden. Ongrijpbaar het leven. ongrijpbaar de tijd voor iedere sterveling die voor de eeuwigheid strijdt. Ondankbaar het verlangen. ondankbaar de dwang voor iedere sterveling duurt een droom levenslang.…

Bij het vroege ochtendlicht krijgt elke dag zijn nieuwe gezicht. Ik kijk wat om mij heen en fluit de vogels weg onder hun steen. Wat kan de ochtendmens gelukkig zijn om het kleine dat toch heel groot kan zijn. bij het vroege ochtendlicht plooien de zorgen mijn gezicht. Ik word mij langzaam bewust van de zwaarte van de dag; van wat mogelijk…

Leven is geven, en voltrekt zich veelal als een loterij. Soms win je prijzen, maar ook teleurstelling hoort er dikwijls bij. Als een ander zijn geluk vindt, ben je zelf vaak nog op zoek. Leven neemt vaak. Ook van een onbeschreven boek. Leven is geven, en laat niet in alle keuzen vrij. Leven kan dan binden, en plaatst de plichten op een…

Bij het vallen van de bladeren ontwaar ik het najaarskleurenspel in het rond. De aarde geurt heel anders. Muffe lucht stijgt op van de grond. Bij mij zuchten van verlangen ontsnapt mij een gevoel dat ik besta. Toch is de herfst een beetje sterven; en doet mij denken aan het leven hierna. Bij het verdriet om een afscheid voel ik rouw om…

September, blauwe zondagmorgen. Een wijde wereld wentelt zich in het grauwe grijs. Net nog geen winter, maar toch al geborgen maakt de wereld zich op voor zijn winterse reis. Over de velden dwarrelen de bladeren. Maken de rivieren zich op voor kruiende ijs. Het groen is reeds gevallen in grote getallen. Onder de bomen tovert zich een waar kleurenparadijs…

Thuis in de wereld een wezen te zijn. Een ziel in een groot spectrum. Een mens heel klein. Thuis in de wereld geeft de wereld aan mij een huis. Een woning met vele kamers; voor elke dag een eigen thuis. Thuis in de wereld klopt wel ergens mijn hart. Mijn hart klopt om wat van blijdschap verwart. Thuis in de wereld speelt het leven…

Mijn dorst les ik met de dauw. Ik proef de zomers zoete stromen. Ik eet de honing van de raat; door de bijen voor mij meegenomen. Mijn lichaam was ik met water van de val. Ik spoel het stof af van al mijn wegen. Ik spiegel mijzelf aan wat ik vind; val ik mee of val ik tegen? Mijn ervaring heeft mij geleerd te leven van de zon en van de…

Zo vrij als een vogel. je vleugels uitslaan zoveel je kan. Je door de wind mee laten zweven. Even gewoon alles vergeten. Wat zou dat een ervaring zijn. De hoogte zelf bepalen. Een koers die ik zelf kies. Ik zou vrij willen blijven. Uit angst dat ik erna te veel verlies. Was ik maar niet zo bang voor hoogte. Dan doet het vallen minder pijn…

Op een morgen scheen de zon die mij wekte en wist te vertellen, dat de zomer van nu af begon. Er hingen overal zweetdruppeltjes onder de bomen waaronder de bomen waaronder ik mijn dag lag weg te dromen. Ik voelde mij rustig en geen enkel moment bang. Ik genoot van een luide krekel en zijn begeleidend bijengezang. Er hing een zomerse…

Sterf niet voor morgen maar leef het leven van een ster. leef vandaag je leven. want de tijd draagt niet ver. Als een klaproos is het leven. Kort en vol overmoed. Vergankelijkheid wordt zo snel vergeten; als een hart om passie bloedt. Als een klaproos is het leven op de velden van eer. Strijd wordt om strijd gestreden. En passie sterft…

Wat is geluk zonder liefde? Wat is een man zonder vrouw? Wat is de mens zonder vertrouwen? Wie ben ik zonder jou? Wat is het leven zonder lijden? Wat zijn de goede zonder slechte tijden? Wat deert mij de winter met zijn kou als er een zomer volgt samen met jou? Wat zijn de bijen zonder bloemen? wat zijn appelwangen zonder zoenen? Wat is…

Heel bewust leven met een dagelijks gevaar. Met een wikken en wegen over wat is waar. Met de kennis die ik vandaag heb opgedaan. Die mij behoedt voor de morgen waan. Ik leef voor het geluk van morgen Voor wat morgen gebeurt moet ik zelf zorgen. Ik zet veel op het spel voor het leven nadien. Maar ik vergeet wie ik ben voordien. Het leren…

Zijn er nog mensen die beweren dat droombeelden niet kunnen bestaan? En voor hun dromen vluchtend de werkelijkheid ingaan? Zij zullen eens wakker worden als hun realiteit wordt verstoord en deze zichtbaar in zijn beelden wordt verwoord. Niet altijd is het de droom die hen beliegt, maar veelal is het de werkelijkheid die bedriegt.…

Ergens op de wereld ontluikt een roos. Het rood van de bloemvorm nog door vijf groene bladeren in een knop omsloten. Omhoog richt zich zijn levensader; een stengel voorzien van vele doornen, die zich onbuigzaam naar het nieuwe leven richt. Onverschillig voor wat er om die schoonheid aan bloed zal moeten worden vergoten. Ergens op de wereld…

Ik teken blauwe bomen waaruit groene bladeren dwarrelen. Bij een ochtendbries in de zomer droomt een nachtvlinder zijn laatste zomerdromen. Ik laat het lome maar verdwijnen bij het kletteren van de regen op de tegels van het terras. Ik teken grote kristallen luchtbellen in een donker blauwe regenplas. Ik zie de zon nog ondergaan. Vuurrood…

Een vriendschap kan soms uit nood worden geboren; wanneer in de bittere koude bijna een leven wordt verloren. Tussen de Alpen kan een mensenleven langs de rand van de afgrond gaan. In het hooggebergte kan dan alle hoop in een illusie verloren dreigen te gaan. Een bergpas tussen Italië en het buurland Zwitserland duwt de overmoed van een mens…

Ik vang de dauwdruppels met mijn hand. De natte kristallen van het vroege ochtendland. Een heel decorum trekt aan mij voorbij. Een simpele hoeve tussen grazige velden met koeien in de wei. Ik ontwaar bij het krieken van het ochtendlicht. Een nieuwe dag toont langzaam zijn ware gezicht. Ik stap onwennig voort naar het ochtendlicht. De eerste…

Eenzaam zitten zij te turen in hun glazen bol. Nog altijd in de toekomst gluren. Heksen geloven in hun rol. 's Nachts gaan zij uit vliegen. Witte wieven ziet men bij volle maan. Op heuse bezemstelen het luchtruim doorklieven om naar hun heksenkringen te gaan. Heksen staan voor hete vuren. Overdag brouwen zij dranken in hun grot. Een…

Speels en onbewogen was het kind in zijn verlangen. Licht bewegend danste het in de wind. En bloosde het rood zijn bolle wangen. Mijn fotogenieke kind. Als een rietstengel zag je hem neerbuigend zijn lof verdienen, als zonder enige plicht. Ten ogenschouw van ieder ander het zich weer energiek had opgericht. Toch wat ging er achter deze…

In het diepste van de rivier vermengt met het zand, mee stromend misschien naar niemandsland. Herinneringen, diep opgeborgen. Gevoelens misvormen de rivier. De oever loopt over en brengt ze niet naar hier. In mijn niemandsland sta ik nog te wachten tot het mij bereikt. Het lijkt mij niet te vinden, omdat de rivier ze te ver verspreidt.…

Opa op zondag. Wie heeft er nog tijd? voor al wat grijs is en uit een andere tijd. Oma, een plakboek vol herinnering. Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen…