Alle inzendingen van Bart

Vooral 's-nachts vraag ik me af of ik er iets toe doe. Ben ik van nut. Wat draag ik bij. Wie mist mij als ik voor het licht wordt overlijd. Ik haal bepaald geen troost uit wat ik denk. Erg dwaas zie ik de ochtend komen. Hij gaat tekeer. Of ik vandaag bij wijze van ontbijt weer uren voor het raam ga staan en wacht tot iemand op de fiets naar…

Er zijn plekken waar ik zonder glimlach niet meer langs kan. Ooit is daar een grap verteld, een kus geroofd, iets voor het eerst gedacht. Ter hoogte van mijn oor, bijvoorbeeld, heb jij me op een nacht beloofd dat eeuwigheid een leugen is, maar dat het daarom tussen ons niet minder lang gaat duren. Meer woorden waren er niet nodig – een…

Laat ons met een hand beginnen, we voegen er een dag aan toe, een volzin met een naam erin die we op slag vergeten, tenzij het anders gaat en we snel weten dat we niet voorbijgaand zijn, de kans is klein, want bij het tellen van mijn vrienden heb ik altijd vingers over, en daarom: laat ons met een hand beginnen, we voegen er een dag aan toe…

Als de regen traag blijft vallen en het licht wordt als aan zee, sluit de ochtend naadloos op de avond aan. Dat klinkt als somberheid, maar niet per se. Je hoeft niet alles in mineur te zingen. Je doet de dingen met je beste been vooruit. Aan donker zit altijd een kant die glanst zoals de natte straat. Het heet ook hondenweer voor…

Met mijn gedachten op nul Fiets ik de dag tegemoet De dag die traag begint en zo zal eindigen. Een boom staat langs de weg valt op, door zijn kronkelige takken het heeft iets geheimzinnigs De boom vertelt een verhaal Een zielig verhaal Wat het verhaal precies zal zijn Zal ik nooit weten Net als die dag Want dat ben ik vergeten…

Aan boord van het motorpersoonschip Organza laven we ons aan uiterwaarden en zicht op gevogelte zo nemen we waar de eend, de aalscholver, de gans de meeuw, de zwaan en al wat verder vliegt over het groene land dat aan dit water grenst ach, hoe leeg de rivier, hoe ijdel ons vermaak glijdend over de IJssel van Deventer naar Zutphen en…

ik steel van je, niet veel van je, of zal ik zeggen dat ik leen. je mist het niet. jij plukt de dag daar waar jij ligt. je wijst de weg met kruim. je maakt het huis blij bij de deur, omhelst haast het adres. je veegt de aarde uit ons bed, zoekt mij onder het laken, ziet wie ik ben. voorspelt geluk baadt mij in rust. zo heel jij mij…

het begon met een lach die onbekommerd van de springplank duikelde, op het plat van het water, en nog eens en nog eens en nog eens, tot de lach, zoveel harder en grijzer, binnen bleef. ik doe niet meer mee, schreef de lach, de tanden hebben het koud gekregen. het kwam nog tot een eind toen het water, plat en hard, al onder het maanlicht…

Elixer der dood Verdonkeremaant de pracht Tijd is mijn vijand…

Ik werp ze uit in het loopvuur van de tijd. ik ben de woordpyromaan. Mijn geest is een oerwoud waarin menigeen verdwaalt. Soms steek ik de vlam erin. Opdat men te voorschijn komt. -------------------------------------------- uit: 'Bericht aan de nachtzuster', 1984.…

hij startte als een trage diesel met veel lawaai zonder koelen of blazen zoals nu het ging allemaal wat trager toen en ik had geen kopzorgen over wormen en Trojaanse paarden toen kende ik alleen stroompanne als ik wou gaan slapen zette ik dat ding gewoon af aan de veel te grote knop en moest ik geen ganse nacht dokter spelen om dat verdomde…

Zijn donkere kijkers tranen heel duidelijk. Aan de rand van het zwembad. Ongezonde vette buik. Levensechte waarheid. Realiteit. Omliggende ogen zien het niet. Een bijna naakt zongebruind lijf straalt. Enkel een kleine zwembroek. Zwart. Sierende natte druppels glinsteren zijn slanke rank. Tepeltjes als druifjes. Realiteit. Zijn doortrokken…

hij parle français et ne pas flamand hij schaamt zich de bourgondische veelvraatideeën van zijn soortgenoten hebben hun blauwe luchtarme hersenen bevuild fijn stof dood volgt snel vive la mort buffet à volonté valt niet te rijmen met één dood landbeest en één gevilde watervis voor de aardse aliëns djerba's schone en verfijnde eetcultuur…

Vanochtend was de wereld weer erg goed begonnen met blauwe lucht en hier en daar een wolk van zelfgesponnen suiker, en in haar schaduw op de grond een koe, maar als altijd hield ze het voor bekeken toen ik onder haar door reed, over haar heen, en hoorde dat er vandaag geen doden maar wel een paar gewonden waren, en dat we mochten hopen dat…

Ik ben misschien geen soldaat die gaat strijden voor zijn vaderland, Ik ben geen soldaat die morgen zal sterven op het veld, Ik ben een gewone jongen, Zonder uniform, Zonder graad, Zonder geweer, Maar ik strijd wel voor iets anders, En ook al heb ik geen uniform, Of geen graad, Ik heb één wapen: Mijn liefde voor jou En ook al verloor ik…

daar ligt ze, naakt onder de dekens, ik pak sigaretten, en steek de hare op, al wetend, dat dit moment stopt, hoe dan ook het is er nog... zou m'n ogen sluiten, en de geuren ruiken, ze opslaan in het geheugen, maar kijk naar haar, geniet van haar ontblote heupen, haar lijnen, haar zij tegen de mijne, terwijl haar handen liefkozend over…

In serene rust, Lig ik daar, Uitgeblust. Zonder kledij, Na te sidderen, Van een wilde vrijpartij. De rust herstelt, Na een periode van lust, Liggen we daar alleen in het veld. Denken aan het feit, Was dit het waard, Heb ik alweer spijt. Verleid door het testosteron, Zo gevoelloos, Zo dom. Op zoek naar ware pracht…

Van alles wat ik schreef zijn dit het minste woorden. En tel ze na, het zijn er nog te veel: zelf houd ik van mijn mond vol tanden, het aaien van dit blad, de woordenschat van mijn twee handen, het stokken van mijn adem als ik zeg dat ik je hier niet kan vertellen wie of wat ik voor je ben, omdat papier me in de weg zit, en ik het juiste…

muziek van gas onhoorbaar in de keuken. je bent er, geruislozer nog dan de kleine stolp. zelf zit ik in een moeilijke thuiskomst. liever stond ik bij een vijver, de blik gericht op een spiegel zo donker, zo vrolijk stinkend dat ik nu onbedaarlijk hard ga lachen. alles is zo onmiddellijk anders. ook het niets, dat mij zo makkelijk naar je reling…

'Blijf nog even' Haar zucht om armen, om dat vast te nemen -dat luider klinkt dan een bende supporters die om een penalty schreeuwen- glijdt over hem heen. Doofstom kijkt hij naar een bal en mist het doel. De strijd lijkt gestreden.…

Mijn overgrootvader is dood; ik ben tien, moet langs een laan met bomen naar hem toe, na het eten, laat nog, ik ben zo moe dat ik om heel verkeerde redenen grien. Mijn janken wordt voor heus verdriet versleten en even later is het ook wel echt, als ik de oude zie, al afgelegd, weet ik wat ik liever niet had geweten. Dat hij mijlenver van…

Ontsproten uit wellust Organisch doch nog onbevangen Een blik, onbewust veracht door hen Zij, ooit bewust levenslustig Nu verdwaald in alle lessen Die tastbaar houvast boden Patronen vormden het labyrint Die velen cyclisch delen Bedachtzaam streven zij Ontwetend vergeten zijn Het voortschrijdend natuurlijk gift Dat nu zo onopvallend…

Het licht door de gordijnen, helder de maan aan top Ik probeer weer te gaan slapen, maar gedachten spelen op Vandaag is het bijzonder vandaag niet zomaar dag Het jaar is omgevlogen het is vandaag mijn dag Deze dag zet aan tot denken, nog voor hij is gestart over vreugde, liefde, weemoed en geliefden in mijn hart Tijd en geluk dat…

Een dode kan niet spreken, zelfs de slimste kan het niet. Of het geprobeerd is kan ik niet weten, ik ben het immers niet. Praat dus nu, zolang je leeft. Laat je mening horen, verdwaal niet in je eigen waanzin, kies je eigen woorden. Geef je mening, uit je gevoel, maar blijf altijd oprecht. Geef je mening, tot je erbij neervalt, dat…

Voor me de schedel van grootvader van koperen hersendak voorzien met uitsparing voor sigaretten hij grijnst al veertig jaar Ernaast de baarmoeder van oma keurig in wekfles bewaard, daarin groeide mijn moeder: ei werd mens deze machine in sterk water gevat Als trofee de rechterarm van vader en de moederkoeken van de zussen eronder de foto…

Blij dat zijn wij zelden, wij willen alsmaar meer. Als wij niet hebben kopen wij, meer, meer en meer. Ben eens blij met wat je niet hebt, angst, ziekte, pijn. Ben eens blij met wat je niet hebt, word geen chagerijn.…

Wolkenflarden vluchten, grijs en grauw, gejaagd door zonnelicht in nevelblauw. Wij schouwen in 't verstilde samenzijn de oermaat van 't heelal, sereen en rein. Vergeten is het schrijnen van de wonden, weggevoerd de doem van schuld en zonde. In streling, streling, mild en teer is heling, geen pijn, geen verleden meer. Traag openen zich…

Ik dacht dat het niet kon: dat iets wat je niet ziet je alle dagen draagt en sterker maakt. Alsof je spieren krijgt van liefde. En kijk, het klopt: het hart van oma slaat nog altijd over als ze opa ziet. Maar nu hij oud is en te bed, mischien nog net de hemel haalt, loopt oma sinds een poosje krommer en vraagt ze vaker om mijn arm.…

Kan ik nog een keer terug naar die tijd Om je lief te hebben, zonder spijt Kan ik erachter komen Waarom je er niet meer bent Kan ik nu zien of je het goed hebt Bij die andere vent Kan ik je nog kussen Op die ene manier Kan iemand anders mijn liefde blussen Want ik weet het niet meer Kan ik je eindelijk loslaten Zonder wroeging, zonder…

In het diepst van de nacht voel ik je kus Ik voel je lichaam tegen me aan Je lieve lach Je zachte kus Je boze blik Je warme knuffel Ik heb het niet meer nodig Ik mis het soms alleen Want zo’n mooie liefde Vergeet je niet meteen Morgen neem ik afscheid Van je liefde en je bestaan Maar vannacht zal ik nog aan je denken En vloeit er…