Alle inzendingen van Cor van Vliet

Stap gerust de nacht maar in waar de schaduw groot lijkt verberg je licht nog even voor je de dag wil geven voor mijn liefde bezwijkt voel op de tast mijn handen doe je ogen maar dicht de waarheid die we vonden vormt een bundel van licht bal een vuist voor de nacht lef om mijn wereld te volgen gericht op liefde die zal geven zing mijn…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen zoon van Mirjam, Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar alle erotiek verbannen…

Wat wacht er na jou of wens jij nog geen onontkoombare vragen nu ik ben aangedaan loslaten waar ik van hou en af moet staan wat wacht er na jou was dit het einde of is zij overgegaan in een tijdloos bestaan toen ze wegkwijnde hoe zit dat nou wat wacht er na jou is het kinderlijke hoop van mij dat zij nu bij God in de hemel is nee…

Ik wil mezelf geen christen noemen heb zoveel moeite met een systeem dat mensen wil opleiden andere leren en overtuigen dat in dit geloof het gods wil is als mensen moeten lijden religie is een mondiaal geheel en wereldwijd betekenen christenen niet zo veel op de markt van geloven heeft christendom ook één kraam daarom maar gepast bescheiden…

Ik vraag me af zal het bij jou zo anders gaan als bij mij dat je los komt van alle dingen die je deed of niet hebt gedaan nu komt er bij mij ruimte vrij om geluk te hergeven ik voel en ik zie dat de nevel van vragen het gevoel dat ik faalde optrekt in een tijdloos even ben ik eindelijk los voortaan loopt er een bekend pad…

Een kerk zonder gezicht en identiteit waar ik luidkeels mag zingen over liefde en licht maar waar angst is voor moderniteit hier zijn wij waar staan wij fijn dat u er bent en bij ons wilt horen onze prediking is opgewekt natuurlijk en blij er is echter één probleem dat wordt onderkend we hebben ons gezicht verloren ze zat voor…

(voor lieve vrienden) Toen die dag dacht ik dat mijn liefde in stukken was verscheurd vierentwintig jaar terug vandaag nog steeds brokken maar het zal ons lukken want door wassende tranen is weer liefde bijgekleurd bij alle stukken en brokken waar ik vandaag bij stil wil staan weet ik dat we steeds knokken maar er rest toch nog altijd…

Een rechtzinnige reformator vertelde graag over god dat doe ik zei hij zonder beeld of metafor want sprak hij keek zeer verstandelijk god is onveranderlijk tja om daar een vrij-zinnig antwoord op te geven is niet zo moeilijk hoor dat duurt maar even ik vroeg hem in onwetendheid als god onveranderlijk is ben ik het even kwijt waarom…

De kwikstaart de merel en de mus waren al vroeg opgestaan het was in het gefladder hen niet ontgaan dat weldra het ontbijt werd klaar gezet een campingtafel rijk gedekt en twee stoelen stonden klaar nog niet bemand die éne was nog niet uit bed kwik ging draaien met de staart zong het hoogste lied de schone slaper wakkerde was dromenland…

Lachend liet ik in het labyrint van liefde mij verleiden labiel en laconiek leidde dat mij tot lamlendig lijden later leerde latere liefde mij uit het lijden leiden gelouterd letsel van lang lijden is nu mijn levensles met levenslust laat ik mij door die laatste liefde leiden…

Vroeg in de morgen bij de plas een zwaluw dook aan mij voorbij het gras had nog zilveren glans die groene kleur zal nu wel komen maar eerst de zon er aan voorbij zodat het zilver weg kan dromen liefdeswarmte greep haar kans het stille groen liet af van droppen zomerzon zingt nu het hoogste lied schemeringen wandelen stil voorbij waande…

(verleden en toekomst raken elkaar) Een mooie morgen was het geweest toen Jezus ging spreken het decor van zijn verhaal straalt ochtendlijke frisheid uit fonkelende dauw tintelend feest de onbetrouwbare nacht geweken we werden omhooggetild voelbare nabijheid Zijn woorden bereikten ons innerlijk totaal als dan ons hart is geraakt zijn…

Mooie vrienden heb ik nee ze bleven niet weg gingen zwijgend bij me zitten een veelzeggende stilte toen barstte ik los vervloekt de dag dat ik was geboren de stilte was verbroken de ideeën over God rolden over mij heen dat was verkeerd een goddeloze fout wie zijn jullie dan om met jullie denkbeelden God te verdedigen tegenover de…

De plooien in je gewaad maken je schoot groot ruimte geef je volop aan wat in je armen ligt de plek waar jij snikkend schonk zijn lieve leven is ook de plek waar hij nu rust na deze gruweldaad nu jij hem kust in diepe eenzaamheid zie ik aan je gezicht zo jong zo mooi zijn leven was maar even het marmer lijkt zo hard maar dat is buiten…

De rust vroeg aan de klok waarom raak ik je kwijt wat is het dat ons scheidt het was de klok die schrok stond waarachtig even stil zei rust weet je wat ik wil iets meer van jouw vrijheid jij hebt altijd de tijd…

(voor een moedige dominee) Niet van buitenaf bepaald kan ik in het goddelijke geloven in dogma of leerstellingen vertaald oorzaak van kerkelijke kloven maar van binnenuit gevoed zal ik het goddelijke beleven die vonk geeft mij de moed om liefde door te geven…

Niets bijzonders toch na het eten een boswandeling halfuurtje opgelegde therapeutische bewegende handeling maar terwijl het zonlicht tussen boomkruinen stroomt lijk ik alles te vergeten levendiger zijn de kleuren bomen en struiken zijn bloeiend aanwezig geluiden en geuren maken mij even los dit is zo mooi en fijn ik heb het nooit…

God wil zich zo verrassend weten in ons menselijk bestaan wil zijn zoals een goochelaar die doet alsof het is vergeten dat hij het konijn zelf in de hoed heeft gedaan…

Die de kinderen van hoop zijn woede over iets wat je niet wil daar loop je niet mee te koop maar eenmaal blootgelegd die pijn geeft moed om te veranderen dat hou je echt niet stil…

Hij zingt een liefdes melodie maar er is geen adres hoort in zijn eigen stem woorden die vals klinken op een kromme notenbalk eenzame tranen glinsteren met de zuiverheid van diamanten maar te ruw om mooi te zijn er moet geslepen worden gepolijst gepoetst dan kan ik je helder zien jij je geheimen voor altijd prijsgeven door te leren…

Hoe krijg je me in de stal kijk de deur is al open o je duwt aan m'n kont denkt bij jezelf nu zal die ezel wel gaan lopen ik heb een eigenwijze blik of wist je dat nog niet dan ben je net zo dom als ik zorg dat ik weerstand bied duw eens aan mijn ezelshoofd wel zachtjes aan beginnen ik hoop wel dat je me gelooft want ik loop zo naar…

Ja zeg van harte met de campagne weet je wat haal de champagne drink maar op je succes haal nog maar een fles waar de geest volledig uit is gegaan wat heb jij met je stem gedaan…

Ik stond oog in oog in de kleine stille kapel van de kathedraal zag alleen je ogen neus en mond je handen en voeten heel vertrouwd dat wel een lichaam had je niet stil werd ik even was in gedachten bezig een moment van inleven bij de bedoeling van de kunstenaar er kwam iemand binnen ging voor het kunstwerk staan vanaf dat ogenblik…

Gek of geniaal om zoiets te bedenken zoveel mensen komen gaan en dromen in eigen beeld en taal proberen te leren mee te beleven wat jij toen voelde dacht jij soms God speelt met mij is dat wat je bedoelde in absurde vormen zonder normen speel jij ook met God ook met de natuur een boom word pilaar de slak wordt een trap maar je…

Zonder water zal het niet gaan mijn wortels moeten in aarde staan met licht als zekering voor mijn leven dan pas kan ik bloemen geven Die kleur die ik ooit mocht ontvangen als antwoord op mijn diepst verlangen groeien door de adem van Zijn Geest mijn hele leven pinksterfeest…

In zonde ontvangen en geboren grote woorden voor een weerloos kind ik wil die woorden niet meer horen al schuldig voor het leven nog begint natuurlijk zijn we niet af en onvolkomen maar loopt het bij geboorte dan al stuk dit kind bevestigt al onze dromen we zijn zo blij zingen van geluk de kerk moet stoppen met dat drammen over zonde en schuld…

Ver voorbij aan wat ik zie weet jij, kijk jij voor mij een zien niet zoals ik ooit waarnemen zal maar vol beweeglijke bewogenheid zo nabij als jij, zo kan ik nooit bij mezelf komen De spiegel van mijn ziel is in jou handen hou die maar vast voor mij zal nooit in scherven vallen je fluistert en luistert naar mijn diepste zijn zo ben jij…

Ik kon het nauwelijks een feest noemen verweesde verwarring weemoed en verdriet leegte door eenzaamheid niet te verbloemen waar is mijn doel een huiverende kilte nu ik niets meer voel Hem niet meer zie Ik bid om warme stilte in mijn ontheemde hart dat ik daarin Zijn Geest als een zachte bries mag horen fluisteren steeds mag ontdekken…

Terwijl ik daar sta als aan het zand genageld denk ik, trek ik naar jou of jij naar mij het zachte zand wordt harder nu we elkaar naderen voor even, vaste grond onder mijn voeten Maar ik probeer verder te kijken dan wat ik wil achter me mijn volle leven voor me het nog in mist gehulde van wat me toekomt in me de zekerheid van pure…

Sofies zee is heel groot want zij is nog zo klein pas twee. Samen lopen we er op af ze aarzelt kom maar zeg ik ga maar mee ze is echt bang en zegt ik ben verdwaald opa haar manier van verwerken Mijn zee is ook heel groot want ook ik voel me zo klein pas achtenvijftig. Ik aarzel niet het lijkt wel of de zee mij roept kom maar ga maar…