Alle inzendingen van Cor

Hunkerend naar liefde. In veel gedaanten vervormd en verdrongen. Zo sta ik tegen de muur voel ik me veilig. En af en toe doe ik een stap vooruit, maar! Alles komt dan op mij af. Terug wil ik naar de veiligheid van staren en turen in het niets. Zittend op de grond met de muur als steun bid ik. God! weet u nog wie ik ben? En wanneer…

Een mooie klim naar boven wandeling met fraai uitzicht. Die vrije wijde wereld! Dan ga ik binnen, word stil, op deze berg van diepe duisternis sla ik mijn ogen op. Hier stonden beesten, die mensen als dieren behandelden. Een waanzinnig moordsysteem werkte als een langzaam gif. Ik wil hier nooit meer naar toe zei ze wilt…

Ook in de hutten van Darfur Worden kinderen geboren. Schamel, en armoedig. Geen uitzicht op beter. Maar wat een stil wonder! Alles delen ze! Ook op de velden van Darfur zijn herders ondergedoken. Ze hebben geen land, geen schapen, geen werk. Maar wel, vriendschap, liefde. Alles geven ze! Hier ver weg van Darfur Vieren we kerstfeest…

Ik neem me voor vooruit te kijken. Al is het leven toch vaak een vraag. Alles wat komt het blijft misschien? Maar toch uw toekomst is niet vaag. Ik neem me voor weer kind te zijn vertrouwen blindelings elke dag! Uw goedheid Heer maakt mij weer klein. Maak dat mijn liefde groeien mag. Ik neem me voor in het nieuwe jaar mens te worden, ontplooi…

Dank U lieve God dat ik in de ogen van een kind een wereld mag zien die niet ingewikkeld is. Mijn wereld is zo vaak een gevoelloos lot, geen mededogen. Dank U dat ik dit bij haar weer vind. Ik lees geen angst in haar lieve blik. Zij voelt zich in haar wereld niet alleen, terwijl ik soms stik. Omdat ik bang ben iedereen…

Ze zit alleen in de kerk nu geen bezoekjes meer. Tot over haar oren in het werk voor anderen en haar Heer. Ik voel me opgesloten bid ze zacht soms zo gevangen in kerkelijke taal! Is dit wat U van mij verwacht? Is dat het allemaal? Een stem komt binnen in haar hart. Ook Ik zit hier vast en wil naar buiten! Toen zijn ze samen er even…

God vult geen gaten op waar wij die steeds slaan. Een wereld op haar kop komt echt bij ons vandaan! Alles wat bij mensen hoort geluk maar ook verdriet, wordt in gebed verwoord aan Hem die alles ziet. Komt God dan uit het niets? Als een mirakel, onverwacht? Zijn Troost is toch zoiets dat meegaat elke dag! Ons hele volle leven is Hij Altijd…

Een mens is zwak, maar doorgaans sterk genoeg om het hoofd boven het water te houden. En toch steken velen de kop in de strandzandkorreltjes, zandkorreltjes, zandkorrels, zand. Een mens is sterk, maar zwak genoeg om zoiets met de golvende mantel der zandkorrels te bedekken. Luchtgebrek, Leefarmoe.…

Een kudde communisten, een zwerm socialisten en een groepje fascisten praten wat. Linkse liberalen, een twaalftal creationisten en een veel rechtse rakkers denken wat. Het volk spreekt met veel kabaal over meningen en overtuigingen. Als de feiten spreken wordt het stil. Als realisten praten is het duidelijk. Dromen en idealen horen erbij…

Het nadeel van voordelen is dat na het voor waarin we menen te delen, vaak constateren dat het voordeel veel nadeliger moet zijn geweest, dan het voordeel waar we van tevoren in meenden te delen.…

Iemand iets verzekeren is veel onzekerder dan de zekerheid die zo zeker uit zo’n verzekering wordt verzekerd.…

Tussen de herfst en winter overheerst verarming in verzwijgend leven. Zonder zon en weinig warmte, geen gezelligheid, geen groeiend groen. Tussen de herfst en winter waar de somberheid de saaiheid ontsiert. Waar de miezerigheid een matheid bevestigt waar veel leven stervend schijnt. Stervend zonder doodsangst, want miezerige saaiheid…

Als ik niet kon denken zou ik willen leren denken hoe ik denken moest als ik kon denken. Denkt de schrijver.…

Een lange dag baart de nacht. De donkere duisternis dwaalt dadelijk door de straten en over de velden. Alles slaapt, niemand schijnt wakker te zijn. Stille slapende mensen in de zwarte duisternis doodse rust, stilte en leegte bevestigen de duistere nachtelijke aanwezigheid. Alles slaapt, en toch iemand die wakker is. Alles slaapt, maar…

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

Als na de winter de kachel uit kan, besef je dat de winter, een winter is geweest. Als na een jaar de kalender weg kan, besef je dat een jaar, een jaar is geweest. Als na je pensioen het werk is gedaan, besef je dat werk, je werk is geweest. Als na het leven, het leven voorbij is, dan ben je dood Besef voor je dood dat de dood je dood is…

in blind vertrouwen al zijn gangen nagegaan de aarde torsend…

aanlandige wind tekent duinen met flarden opgestoven strand…

Uit de gewelven de zachte stem van cello die mij verwoordde. Geen tranen waren gevallen, afscheid was kus, en: vrede, vrede. Het paradijs was zonnige kerkhofstilte, de hemel was blauw. Je wist je einde voltooiing van je kunstwerk, grensloze liefde. Jouw stem was stilte van eindeloos aanbidden…

De nachtwind streelde het waterdak. Gelijk een kam het kroos strijkt. Strak. Het oog verrijkt. De donkergroene en zwarte vullingpracht Van deze natte bosbonbon Verhult zilverkleurige larven van de nacht. Het maanlicht spiekte door het wolkendek. Zoals een knipoog de weg verkort. De waterspiegel lekte verrast, wat gek. De oever van de zomer…

De lucht is helder, de wind voelt kil, De bloesem siert het park rondom, Buiten vangen oudere mensen, De eerste stralen van de zon Het licht valt door het raam naar binnen, Toch moeten de gordijnen dicht, Om mijn vader te beschermen Die in het kleine kamertje ligt. Zachtjes spreken, houd zijn hand, Strijk nog eens door zijn grijze haar,…