De gordijnen deinden op de wind
pikten een draad en twintig vlinders
op zijn bureau lagen acht dode vogeltjes
Maar niet voor slechte mensen
die daar inderdaad, ja, niets te zoeken hebben
want hij kon goochelen
Kreeg niet veel anders dan spruiten
en elke avond met een leren lat geslagen
gelukkig weet niemand het van die vlinder…
Hij lag daar zo verloren in zijn kist,
zijn ogen waren nauwelijks dicht,
zijn armen op de borst gekruist.
Een blauwe glimlach om zijn mond
gaf hem de rust die hij nooit vond.
Er heerste doodse stilte in ons huis.
Wel twee uur zat ik naast zijn kist
en voelde me immens alleen,
zag kaarslicht door mijn tranen heen
groeien tot een onbeschrijfbaar…