Alle inzendingen van Danny cant.

het verhaal van mijn leven in één wens geschreven vervulde dromen oeverloos vergaan zachtjes mijn verdriet in vloeiende tranen stil is de pijn als wanhoop schreeuwt in gekregen tijd door liefde omringd waar dromen zelf als leven vergaan…

aan het eind van dagen ontelbare vragen alles zoveel mooier laat ik jullie gaan als dromen in het duister geschonken aan licht in al het zacht gefluister naar het einde toe maar nog even is tijd geslopen in mijn hand langzaam zal die gaan en leef ik nog in dromen…

gedans in mijn dromen hoopvol is de nacht stilte gaat verloren is het einde zacht bitter zijn mijn tranen ondraaglijk de pijn zal een engel waken waar licht verdwijnt en het land van duister mijn dromendans heel zachtjes leidt door stilte heen…

leef intense dagen door je dromen heen zoek geen duizend vragen waar verlangen weent verschuil niet in je tranen glimlach naar verdriet laat woeste stormen razen zachtjes tot een bries waar vederlicht gestreel het antwoord op je twijfel verdwijnen zal in nevel door je dromen heen…

jouw stem in verlangen oneindig zacht alles blijft hangen tolt om mij heen een streling van woorden geschreeuw uit het hart fluisterende liefde weergalmt in de nacht en het duister breekt verzucht in dromen de stilte verloor haar eigenheid ontwaakt in mijn armen koester haar zacht de stem in verlangen fluistert heel zacht…

waar de dans van het licht jou omringt met leven het ongrijpbare verdwijnt een hart zich sluit en nachtelijk dwalen verglijdt in dansen duister en licht versmelten als één zullen handen gesloten langzaam ontvouwen ontvangt zij het leven dit liefdesduet en het eind van dromen wordt zacht gefluisterd tranen een lach nooit meer duister…

als het lied der nachtegalen een kinderhart belooft dat de engel in zijn dromen naar een toekomst oogt waar tijden niet bestaan lachen overheerst zijn ene wens vervult die laatste traan laat gaan in de armen van geluk schenkt wat is ontnomen waar het lied in zijn dromen lang verleden is…

een laatste lach haar diepste tranen samen in vreugde verdriet laten gaan waar ik geraakt door dromen een streling zo zacht in breekbare woorden stil als de nacht zoek naar een kus lachende ogen droog ik tranen sluimerend zacht en hoor ik jouw stem een briesje van woorden eindeloos zacht in de stilte van dromen…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

haar verleden huilt hernieuwt in dromen gegroeid verlangen ontluikt als bloem verstrengelde handen op het pad der rozen kronkel deze liefde langzaam in tijd waar woorden dansen jouw lach verleidt het aanraken een streling in een kus verglijdt en de nacht in tranen haar verleden huilt de zoektocht naar morgen in mijn armen schuilt…

in gekoesterd verlangen schuilt haar hoop nooit opgegeven ontwijkt zij de dood omhelst door liefde geraakt in pijn in haar ogen schuilt leven vastberadenheid want levensecht droomt zij haar dromen waar handen raken angst verdwijnt en de stilte schreeuwt oorverdovend haar lach betraand voor eeuwig vrij…

de nacht onthult gesluierd verlangen zachtjes wacht de eenzaamheid haar zwijgen gehoord verstoort de stilte woorden in tranen raken zijn hart en de fluistering breekt omsluierd verlangen wanhoop verdwijnt in een kus zo zacht…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt ogen gesloten een traantje verschijnt zijn wens verdwijnt…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

waar maanlicht mij laat dromen sterren zacht bekoren het duister niet laat schrikken de nacht verlossing brengt ligt er angst in het ontwaken schenkt de morgen weinig hoop kan de zon dit hart niet raken bloeien wensen langzaam dood van een wereld zonder pijn dageraad in dromen waar ontwaken uit de nacht verlossing naar mij bracht…

zoektocht naar dromen het snikken gehoord de nacht breekt haar stilte tranen gesmoord de wens naar een lach huilt in haar pijn verdriet sluimert zacht voor wat niet kan zijn een leven vol liefde troost in een woord nachten vol dromen het zoeken voorbij…

als verlangen in tranen geslopen mij vertelt van de mooiste dagen waar het heden reikt naar morgen onze toekomst vol liefde wacht zoek ik een lach in vertwijfelde ogen ligt er diepverborgen hoop waar de belofte van enkele tranen het verleden achterhaalt maar bitterzoet en ongebroken sluipt verlangen zacht nabij elke toekomst huilt zijn…

wanneer ik jouw tranen raak kleurt al het grijs waar niets wat het lijkt in duister verdwijnt donkere tinten zichzelf hernieuwen gesloten ogen mij roepen in de nacht ga ik op zoek naar licht in vergane dromen laat de nacht haar tranen kleurt zij mijn dood…

wil je nog wel dromen aan het eind van de dag schuilt er dan nog hoop als de nacht op jou wacht is er nog verlangen waar duister verschijnt wacht er mij een toekomst als het huilen verdwijnt en ik zoek in mijn lach toekomstdromen waar het eind van de nacht herleeft vandaag…

waar handen raken ogen zoeken stil verlangen ontluiken wil schuilt in het heden de roep naar morgen verdwijnt mijn verleden waar toekomst begint in harten verstrengeld verzonken ogen waar stil verlangen ontluikt vandaag…

in haar ogen sluipt verlangen diep verscholen droogt een traan elke dag wil zij leven belooft zichzelf niet op te geven het gevecht met zichzelf huilt zij in de nacht elk ontwaken van de dag hernieuwt verloren hoop door die ogen in de spiegel als zij staart in het heden waar verlangen weerkaatst in de vorm van een traan…

waar zoveel liefde was rest enkel nog verlangen ooit als droom ontstaan tot nachtmerrie vergaan samen één geheel brak in duizend scherven diep gesneden wonden bitter is het leed maar eens komen tranen verdriet laat zich gaan de liefde ooit gekend zal in dromen zacht vergaan…

de nacht verdwijnt in werelds ontwaken tranende ogen begroeten de dag waar duister verdwijnt in nevelflarden het gezang van de merel even verblijdt verdwijnt haar hoop op vleugels gedragen het lied in de morgen vervaagt in het niets…

luister naar de nacht hij fluistert in jouw dromen onhoorbaar en zacht enkel jij zal het horen het geruis van sterren oneindig in de stilte waar het verlangen van liefde weerkaatst in licht dat ontnomen aan het duister geschonken aan de nacht als een woord van liefde onhoorbaar op jou wacht…

vertwijfelde ogen het kiezen breekt haar hart geliefd is zij door velen slechts één verovert haar zacht geboren voor de nacht omgeven door dromen liefde is haar tranen één voor één gelaten…

waar een kind zijn tranen tot de ochtend huilt nachtenlang op zoek naar een droom niet wil ontwaken in wat is verdwenen zijn wensgefluister reikt tot een ster om wat is verloren in het land van schaduw waar zielen verdwaald dolen in licht op zoek naar verlangen een weg in tranen waar de ochtend ontwaakt zacht als een droom…

waar de dood berust in gesloten ogen deze nacht heel zacht tranen ontneemt haar laatste zucht in verborgen dromen die ene liefde voor eeuwig verhult raakt haar hand liefdestranen verlangt zij zacht naar hem die nacht…

waar het antwoord vaag schuilt in mijn vragen de oplossing zoek problemen breekt mijn omgekeerde wereld zwerft door zichzelf zoekt in de vraag het probleem van vandaag…

na verdreven stormen kleurt de ochtend rood zwart en grijs verdween de nacht verborg haar tranen liefde schonk haar dromen bitterzoet geween wat ooit zal worden geboren draagt zij in haar hart en al het grijs verdween stil is haar verlangen ogen berusten zacht in wensen ooit vervuld…

aan het eind van de dag wacht een wereld in dromen in gesloten ogen sluipt langzaam de nacht ontdek er de wensen die sterren beloven vergane dromen op zoek naar zichzelf in het waarom van stil verlangen dat eindeloos gevoel van geborgenheid waar liefde ontwaakt in open ogen aan het eind van de nacht die begon als een droom…