Alle inzendingen van Esther Frenay

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

Als een engeltje Zorgeloos op mijn schouder Geen witte vleugeltjes En misschien ook wel wat ouder Maar wat geeft het Zolang ze mij maar kust In alle stille klanken van mijn rust Als een engeltje Of ze speciaal zo is gemaakt Niet meer maagdelijk Niet puur en niet volmaakt Maar wat geeft het Zolang ze naar mij kijkt Terwijl…

Een traan van warm verlangen Druipt langs mijn zoete wonden In liefde slechts gevangen In dromen jou gezonden Het bloed vervaagt in vegen Zoekend naar het lot Verga ik in jouw regen Ik ga eraan kapot Hoe lang moet ik nog wachten? Stelp mijn diepe pijn Laat mij in al jouw nachten Voor eens de jouwe zijn Verlangen naar illusies…

Bedankt voor alle jaren Van liefde en verbondenheid Waarin wij samen waren Hopend op de eeuwigheid Bedankt voor alle dagen Van vertrouwen en van kracht Mooie dingen die wij zagen Onze band, zo sterk en zacht In jou en onze liefde Heb ik steeds opnieuw geloofd Maar het vuur wat er ooit was Is langzaam uitgedoofd Onze wegen…

Heel even mocht het duren Fragieler dan kristal Als een engel die verschijnt En weer verdwijnt in al haar kuren Heel even mocht ik kijken Naar een deel van het heelal Als sterren in de nacht Uit het zicht gebracht om te ontwijken Heel even in jouw armen Liefdevol en fijn Passionele nachten Die jij in mijn gedachten mag verwarmen…

De volle maan verblind mijn ogen Weerspiegeld in de stille zee De hemel heeft mij voorgelogen Ik zweef slechts met de golven mee Het einde staat reeds in de sterren Voorspeld door toekomst en het lot Ik zie de golven al van verre De wind huilt zacht, ik bid tot God Verloren lig ik op het strand Eenzaam, koud, alleen... Het stille…

Zie hier mijn nieuw gewaad: Dansend in de nacht Omlijnde ogen, wit gelaat Een kille koude kracht Je ligt hier stil, je ogen dicht In dromen diep verzonken Ik red je uit het felle licht Mijn liefde jou geschonken Ik proef de hartslag in jouw bloed Zo warm en puur volmaakt Mijn liefste, dit moment voelt goed Je bent onsterfelijk…

Ik zal fragiele muren bouwen Om het land van jouw verraad Ik bind mijn passie om de jouwe Jij bent de weg die niet bestaat Ik ben niet meer wie ik ooit was Het zijn illusies die ik fluister Gevoelloos zwijg ik bij jouw graf Ik hoor de klanken van jouw luister Ik wacht in angst, ik maak mij klein Het bloed druipt langs de lege muren…

Laat mij het lied zijn van de nacht De duistere klanken van de aarde De kille pijn, de stille kracht Weinig zicht maar zoveel waarde De dood is zachter dan het leven Puur volmaakte rust en pijn Laat mij de stille klanken geven Van wie ik ben, wie ik wil zijn Het licht verblindt mijn tere ogen Het land des duivels voelt volmaakt…

Ik zal op je blijven wachten Langs de weg van jouw gedachten Langs het pad van jouw bestaan Tot ik met je mee mag gaan Neem me mee naar jouw verleden Naar jouw toekomst en het heden Naar de wereld van jouw zijn Jouw verlangens en jouw pijn Jouw wereld heb ik aan mijn zij Gewoven in het land van mij Met mijn gevoelens diep verbonden…

Langzaam dwaal ik af Van dit doel in mijn leven Het is niet mijn bestemming Ik heb je niets te geven Ik ga mijn eigen richting Volg dat waar ik op vertrouw Benieuwd naar mijn bestemming En naar het pad van jou Jij volgt jou bestemming Ik kies mijn eigen route En daar, waar wegen kruizen Kunnen wij elkaar ontmoeten Ik zoek…

Muziek vol van liefde Klinkt als pijn en verdriet Weerkaatst in een lied Op zoek naar geduld De stilte die rust was Klinkt nu als een leegte Een oneindige leegte Met vragen vervuld De nachtelijke schoonheid Voelt duister en kil Somber, koud en stil De pracht lijkt verdwenen De wereld lijkt anders Zonder jou in mijn hart…

Waar ligt de grens Hoe ver kun je gaan? Teveel, té intens Op het randje staan Voor ik een grens Volledig herken Moet ik als mens weten wie ik ben Moet ik ontdekken Waar ik zélf wil staan Welke muren en hekken Ik over wil gaan Ik zal op mijn bek gaan Foute dingen proberen Ik zal ook weer opstaan En hier ook van leren…

Daar lag ze, gehuld in witte doeken. Niet wetend hoe groot de wereld is, en wat ze allemaal zou gaan ontdekken. Ze volgde alleen nog maar haar gevoel. Puur en kwetsbaar. Ze huilde en dronk bij haar moeder. Ze zocht de warmte bij haar ouders. Zo jong en kwetsbaar, maar oneindig mooi. Twee maanden oud, en nog een lange weg te gaan. Daar…

Het is nog geen tijd Niet nu, niet morgen Twijfels en zorgen Staan door elkaar Het is nog geen tijd Ik zal moeten kiezen houden en verliezen Zal moeten, maar... Het is nog geen tijd Ik volg mijn hart Elk einde maakt een start Ik volg mijn gevoel Het is nog geen tijd Ik blijf denken en dromen De tijd zal wel komen…

Laat me los Ik voel me gevangen In fantasie en verlangen In mijn gedachten en gevoel Laat me alleen Mijn eigen weg gaan Vallen en weer op staan Is wat ik bedoel Laat me ontdekken Wie ik ben en waar ik ga Wat ik zoek en waar ik sta Laat me dansen, laat me leven Laat mij zoeken Naar wie ik wil zijn En ookal doet het pijn…

Rond de klok van zeven Brood en koffie als ontbijt Het is weer bijna tijd De arbeid roept je naam Om twaalf uur precies Even tijd om te vergeten Even rusten, even eten Rustig kijken uit het raam Aan het einde van de dag Het is al over vijven Nog even werken, even blijven Het werk is bijna klaar Elf maanden lang Werken voor het loon…

Pluk voor mij een bloem op het mooiste middaguur Geen gekweekte uit een winkel maar een bloem uit de natuur Geniet van alles wat je ziet Kijk en hoor en proef en ruik Kijk naar alle mooie kleuren Zoek voor mij de mooiste uit Zoek de bloem die bij mij past met de mooiste vorm en kleur Niet te groot en niet te klein met een zachte zoete…

Veel leuke dingen en gezelligheid en er zijn voor elkaar in een moeilijke tijd Het is iets bijzonders een gevoel of gebaar of dat we elkaar begrijpen als zusjes van elkaar Soms zo ver weg We gaan verschillende wegen Maar nog steeds vriendinnen Dat gevoel is gebleven As je me nodig hebt Mag je altijd op me bouwen want als zusje of…

Niets Volledig leeg Niemand waar ik om geef Ik wacht De tijd gaat voorbij Pas als ik sterf ben ik vrij Ik hoor hier niet Het is een vergissing Een fout van God Een onjuiste beslissing Als een zombie kijk ik Zonder gevoel Niemand die weet Wat ik bedoel Elke seconde duurt lang, doet pijn Omdat ik niet ben Waar ik wil zijn…

Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer voelt Dat je ziel verdoofd is Volledig onderkoeld Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer ziet Dat je niets meer hoort Zelfs geen haat of verdriet Als pijn zoveel pijn doet Dan leer je het kennen Dan doet het geen pijn meer Je kunt er aan wennen Maar verdoofd en gevoelloos Zal de dood…

Ik vecht Voor mezelf Tegen mezelf Ik weet het niet Ik zoek De juiste weg Maar elke weg Eindigt in verdriet Mijn verstand begrijpt Niets van mijn gevoel Van wat ik bedoel En wat ik verlang De tweestrijd Maakt dat ik vergeet Wie ik ben, wat ik weet De tweestrijd maakt mij bang…

Ik heb niemand nodig Ik ben graag alleen De rust en de stilte De natuur om mij heen De bomen en bloemen Het gras en de wind De zon in het water Die mij bijna verblindt Ik geniet van de geluiden De vogels om mij heen Het doet mij beseffen Ik ben niet alleen…

Ik kijk en zie jou in de verte In de verte maar nooit dichtbij Ik hoor je heel zacht fluisteren Ik blijf luisteren Zo ver weg van mij Ik ruik je Vredig, zacht en zoet Het ruikt zo goed zoals het is Ik voel je Het raakt me Het maakt me dat ik je mis In de verte zal ik je tegenkomen In mijn dromen waar ik voor je vecht Zo…

Binnen in mij is het duister Diep verborgen in mijn hart Maar ook zichtbaar in mijn ogen Zo gevoelloos, zoveel smart Leeg en niet meer te vervullen Onherstelbaar en verscheurd Laat me schreeuwen tot het einde zodat mijn lichaam met mij treurt Mijn hart vervult zich met het duister Mijn lichaam vol met angst en vuur Haat zal in mijn ziel…

Ik zal altijd van je houden tot de dood ons scheidt Dan zal ik je vergeten Dan raak ik je wel kwijt Ik zal nooit meer aan je denken Geen gevoel of fantasie Herinneringen als as vervagen tot ik niets meer zie De tijden van ons leven verloren en vergeten Ik heb je nooit gekend Ik heb het nooit geweten Ga weg uit mijn hoofd rot op uit…

Jouw woorden zijn mijn woorden. Mijn mening die van jou. Zonder je te kennen weet ik dat ik je vertrouw. In jou zie ik mezelf. Mijn liefde en mijn pijn. Zo ver weg en toch dichtbij. Ik wil graag bij je zijn. Het is liefde zonder passie, volledig op een lijn. Zou dit, zoals ze dat noemen zielsverwantschap zijn?…

Ik volg geen weg. Geen richting, geen route. Ik loop, ik verdwaal. Wil graag zien en ontmoeten. Ik neem elk pad waar het mooi is en vrij. Soms links en soms rechts. De wereld is van mij. Verdwalen geeft vrijheid. Vrijheid geeft kracht. Geen weg ontneemt deze vrijheid en pracht.…

Jong en ongebonden, maagdelijk en vrij. Zeventien en op verkenning want de wereld is van mij. Augustus en vakantie, de zomer en de zon. Heel veel kleine dingen waar iets bijzonders mee begon. Het water langs de bergen, drankjes en een feest. De vakantie was bijzonder maar de details nog het meest. Een bijzondermooie jongen langs de…

Mijn ogen zijn gesloten. Ik voel me gespannen. Ik zit in een hoekje en voel de warmte van een traan. Mijn gedachten en gevoelens gaan ieder hun eigen weg. Omdat ik alleen ben laat ik mijn tranen gaan. Maar aan verdriet komt een einde want na regen schijnt de zon Ik hef mijn hoofd omhoog en ga verder door het leven. Op zoek naar het…