37 resultaten.
Terug
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.751 Vannacht reed ik met je naar wat je zei,
je zat voorop en riep wat je bedoelde.
Wij stopten bij de horizon, daar bloeiden
achter de lage dijk de sterrenvelden.
Toen kwamen kleine dieren uit de greppel
de steil opsprongen tussen jou en mij,
die aten van ons goed en met hun hoeven
verschrikkelijk tegen onze levens sloegen.
Wij veegden elkaar…
Je kunt het niet ontkennen
gedicht
3.0 met 10 stemmen 6.617 je kunt het niet ontkennen, zij was hier,
zij heeft over een muur van tijd gekeken
en deze code gehanteerd als teken
van eeuwigheid. Een omtrek gaf zij prijs
en zij heeft hem verscheurd noch opgegeten.
Haarfijn sluitend levert hij bewijs
dat zij bestond. Dat zij hier heeft gezeten
met mij en haar spoor trok op dit papier.
---------------…
Tape
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.911 Alles kun je dichtmaken, fiksen, heel
houden, redden wat reddeloos, her-
stellen wat ontsteld tot op de kern
niet meer in orde wil. Niet opgelapt, behoed,
genezen.
Orde is maar een haar
waaraan je hangt, nagel geprikt in je kist,
vezeltje over been, houdt niks niet tegen.
Wat stuk is, koester het
niet langer dan het vraagt. Laat het alleen…
Rand
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.363 Wat je nu zegt verplaatst lucht
over een kleine afstand,
kleiner naarmate je zachter,
haastiger praat:
'Tot waar het weer waait'. Een plek
opzij van het kijken.
Verwachting loopt naar de rand.
Niet te bereiken.
----------------------
uit: ' Raster', 1998.…
De veelgestolene
gedicht
3.0 met 7 stemmen 1.377 Als zij loopt zoals ze loopt, zoveel
benen en ik zie haar gaan en kijk
hoe ze voet voor voetje werkelijk
wordt, die schoenen die ze borstelt als ze
recht voorover in het strooizout valt
wil ze nooit meer uit, zo ben ik echter
zegt ze, uit haar ene gang groeit haar
volgende, zij doet maar raak (zomaar
is ze werkelijk door mij heen en klaar…
Verdeeld
gedicht
3.0 met 8 stemmen 1.684 Gister gelopen onder de spoorbrug door,
driemaal de zon voorbij met het nieuwe kind,
tot waar je de autoweg ziet.
Hoe je verdeeld raakt, op-
gedeeld over steeds meer leven,
zoals de zon op drie plassen, over drie bruggen,
driemaal gevangen in mist, uitgerekt in water,
onderging achter ons, voor ons.
Vuurtje gestookt in een krant
onder de…
Gelukkig gedicht
gedicht
3.0 met 9 stemmen 4.126 Ze kwam bij me in de gedaante van een hond van
onduidelijk ras, er was niemand thuis in dat dorp.
Ze kwam zo sloom als honden eigenlijk niet
kunnen naast me lopen, raakte me met geen
haar aan, keek niet omhoog. Bij het korenveld zei ik
ga weg en ze antwoordde niet maar
liet haar tanden zien. Ik zal je niet zal je
nooit verlaten. Bofkont die…