Alle inzendingen van Francien Ossel-Buiter

Een Afrikaantje staat bibberend van de kou zonder een jasje mijn tuin mooi op te fleuren in zijn oranje truitje…

Voor al het werk in hun vrije tijd Zaten Sint en Piet te bedenken Wat ze de medewerkers van deze site Het beste kunnen schenken Sint staat bekend om zijn goede smaak Was blij dat hij een briljant idee kreeg En met dit cadeau zeker van zijn zaak Bezorgt hij een koekje van eigen deeg Met een “gedicht” namens Sint en Piet Willen zij “allen…

Ik schreeuw……. luister hoor geen enkel geluid Slechts een stil gefluister borrelt zacht mijn ziel uit…

Een avondwandeling door het bos vogelgeluiden verbreken de stilte voetstappen gedempt door het mos trillend van emoties en kilte…

We hebben een familiekoffertje Daar zitten belangrijke dingen in Brieven van vader aan moeder Belevenissen van een doorsnee gezin. Mijn vader is al zo lang overleden, Daarom is dat koffertje zo speciaal Zijn beeld is al aan het vervagen Maar zijn handschrift blijft theatraal Zijn sierlijke letters zijn herkenbaar De inhoud laat verleden…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

Ook al zijn we amateurtjes We zijn geen onderdeurtjes Wij willen ook verhalen kwijt Daarom zitten we op deze site Hier word je geaccepteerd Dat heeft deze site me geleerd Geen gedicht word afgewezen Je mag gewoon je zelf wezen Samen een gedicht maken Met woorden die je raken In samengestelde eenheid Dat is mogelijk op deze site…

Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Oneindig ver nooit verdwaald in herinneringen rustend rustend Gedragen door de wind mijn lief door de wind gedragen Onder de maan over golven van de zee voorbij de goudkleurige zon zwevend zwevend Gedragen door de wind te licht om te blijven met een glimlach fluister ik…

Jouw laatste woorden ademen nog rustig door in een lucht van taal…

We mogen geen grappen meer maken Over het Koningshuis in het algemeen Dan zal deze regering een zucht slaken Want ze vinden dit ongepast en gemeen Maar volgens mij zitten alle oranjes klaar Om op zaterdag ” kopspijkers” te kijken En hebben ze de grootste lol met elkaar Hoe dit komisch team hun vergelijken Zie Alex al zitten met Maxi op de…

de petunia’s genieten in hun mandje van de voorjaarszon…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Ze zijn al wat ouder,het dames gymclubje Wel iedere woensdagavond paraat Er wordt wat afgebabbeld en gelachen Het houd ze tenminste van de straat In een matig tempo wordt wat ingelopen Tot de oude spieren warm zijn De grondoefeningen vinden ze maar niks Maar een potje basketballen dat is fijn Ze gaan er dan bloed fanatiek tegenaan Zo fel…

Haar oude handen die altijd hadden gewerkt lagen nu stil in haar schoot Ze had het zelf niet eens gemerkt zat in haar stoel en sliep naar de dood…

Harde windstoten – nederig buigen bomen vol overgave.…

De magnolia beschermt haar nieuwe knoppen met een winterjas.…

Gouden glinstering spiegelt het avondwater ondergaande zon.…

Narcissen bollen genieten in een bloempot van de winterzon.…

Vleugels klapperen een torenvalk blijft biddend in de lucht hangen.…

Monniken bidden het oude klooster ademt serene stilte.…

Grijze winterdag verlangens naar de lente zijn ondergesneeuwd.…

De lentezon schijnt door papieren schuifdeuren een nachtegaal zingt.…

Een hardloper uit het mooie Assen liet iedereen met zijn snelle tijd verrassen na de finish liep hij door in draf dat vonden de mensen toch wel maf maar hij moest dan ook zó nodig plassen…

Het hoogste Gerecht Bepaald hoe lang we leven Hemelse krachten…

Bladeren vallen van de bomen door de wind beroerd ze vormen een zacht tapijt als ze uiteindelijk zijn gevloerd…

Flauw Septemberlicht Schijnt op vermoeide bomen Treft het bronzend blad…

Leer je psalmen en gezangen werd als kind tegen me gezegd want alleen de liefde voor God is eerlijk rein zuiver en oprecht Leer van zowel het oude als het nieuwe testament zodat dit een houvast geeft als je wel eens eenzaam bent Veel heb ik moeten leren als kind met wijsheid overspoeld nog vaker heb ik getwijfeld wat God en de kerk…

Zijn hoofdkussen was het laatste dat zo heerlijk naar hem rook Ik hield het stevig vast als ik 's avonds mijn bed in dook…

Hoe betrekkelijk is ons leven We krijgen het even te leen Toch blijven we maar streven En haasten ons overal heen We zullen pas echt afremmen Aan het eind van ons bestaan Ons leven daarop afstemmen Zodat we zo door kunnen gaan En als een leven dan gestopt is Niet langer meer in bruikleen Voelen we langzaam het gemis En streven we nergens…

Liggend in het hoge gras Mijn blik naar de wolken Zie ik op het laatst pas Wat het gaat vertolken Figuren drijven voorbij In een sereen gebeuren Ik voel de rust in mij En snuif de buitengeuren En hier waar ik alleen ben Heb ik een gesprek met jou Hoe ik door deze wereld ren En hoeveel ik nog van je hou…