Alle inzendingen van Gustaf Kreuz

Ze zakte in de bank van het café Hij nam de verse jus d' orange mee. Grote glazen had hij voor hen genomen. Haar geïrriteerde blik had hij niet voorkomen. Ze pakte haar telefoon in de hand. Hij schoof op zijn stoel aan de andere kant. Ik als toeschouwer, het einde was nabij. Zelfs de taartjes lagen er ongemakkelijk bij.…

Het is al nacht en jij slaapt, niet helemaal zonder mij. Maar ik ben er. In jou. Ik krul me om je heen. Het is al nacht en je mist me. En ik alles, wat jij bent. Maar ik ben er, veel langer, dan je nu droomt over mij.…

Ik sta aan het begin van de zomer. In mijn leven is de lente voorbij. Verwondering maakt plaats voor rust. Herkenning, van wat het leven te bieden heeft. Ook de liefde, herkenbaar en verliefdheid sneller voorbij, dan begonnen als tiener. De wereld stilstaand, draait nu door. Zelfstandige volwassenen laten zich nimmer verrassen door, wat…

De ochtendzon was pas net boven de horizon, De lente maakte dat ik de warmte voelen kon. Ik keek naar de felle vuurbal ver hiervandaan, Er leek toch weinig tussen ons in te staan. Soms is wat je voelt ook wat je kunt zien, Daarom voelde ik de warmte die ik verdien.…

Laat me inspireren door de rust van jou. Geef me ruimte om te zien wie wij zijn. Wat we niet weten, komt in rust met ons mee. Ontdekking is veel meer waard dan verleden tijd.…

Soms moet ik ontsnappen, Weg weg weg. Waarheen weet ik zelden. Daarna meer opgesloten. Toch de baas over eigen leven? Tollend in de rondte. Het ritme kwijt. Als een pijl uit een boog. En ineens verdampt. Niets meer, alleen De lijn gevolgd door mijn ogen.…

Geen rimpel in het water Ik staarde naar de zon In dit heden werd het later Ik wist waar het begon De ogen van deze stad Filterde mij met een doel Je toekomst is een pad Dat je leidt uit dit gevoel…

De zon scheen alleen die dag, In waar ik samen mag, Met jou beleven dat, Er nooit zoiets had Kunnen schijnen. Warme gloedvolle lijnen. Oogcontact handen raken. Beter nog elkaar bewaken. Verlangende liefdesdans, Horizontale megaglans. Armen lippen borsten tongen, Borsten likken doordrongen. Uren als een lang moment, Wij elkaar hebben verwend…

Wij zijn het. Wiegend in de zee, tussen twee stromingen in. Elke golf zekerder van wat om ons heen gebeurt. Jouw hand, mijn hand, lichamen samen. Wanneer we drijven, op ons gevoel, neemt de zee ons mee.…

Ik zat heel rustig op het hout, Ineens kreeg ik het benauwd. Niet door de hitte om me heen, Een clubje oude mannen één-voor-één. Type: Heel veel vel en ook veel haar, En dan bedoel ik ook: Ja daar! Ik transpireerde me een biet, Alvorens ik het ontspanningshok verliet.…

Ergens diep in de nacht, waar het zonlicht de maan raakt, daar fluistert mijn hart je naam, helder dichtbij raak je mij. Ik zie je lopen in het straatlicht, je schaduw is er niet. Het is de schim van wie jij was, wanneer je in mijn armen ligt.…

Kraakhelder en vederlicht, drong jij tot me door. Het silhouet van je klanken, is achter gebleven in mijn hoofd. Je woorden worden nu gedragen gelezen, alsof je stem ze heeft gevormd. Ze zijn geschreven en leven, door de gedachte dat je tong ze heeft gemaakt. Je adem heeft ze naar mij gebracht, uitgestoten en ontvangen. Mijn oren maken…

Ik bestelde een Boeuf Bourguignon, Jij zette de sliptong op onze bon. Op mijn bord draadjesvlees en aardappelpuree, Op de jouwe kwamen drie kleine visjes mee. Toen ik jou naast me aan het eten zag, Krulde om mijn mond een glimlach. Zo vakkundig vis fileren had ik nog nooit gezien, En dat alles met schone handen bovendien! Ik geloof dat ik…

Je raakt me, met de zinnen die je schrijft. Betekenisvolle korte duidelijke woorden. Krachtig als een waterval die ik onderga. Het meer waarin ik sta, vult zich met jou. De temperatuur van het water stijgt, evenredig met het peil. Alsof een bad zich vult. In de spiegeling zie ik je steeds beter, zoals jij mooi bent.…

Je handen zacht Je ogen sprankelen Vroeg in de nacht Mij aan het wankelen Je prachtige figuur Je mooie lach Ons stiekem avontuur Waarin dit mag…

Soms strompelen woorden uit mijn hart. Zo lang vastgezeten in mij. Ze kleven meteen aan het papier. Op de verkeerde plek, ongeordend maar vrij. Wanneer ik ze wil verschuiven, sluit weerstand mij weer af. Want wat komt uit het hart blijft onbewogen leven.…

Ik leef vooruit in de tijd Zie mijn verleden soms met spijt Ik heb alles wat ik in me had weggegeven Nu voel ik me leeg, op en verdreven Uit mijn eigen levensgeluk Vallen velen brokken stuk Het incasseren lukt niet meer Elke dag doet mij nu zeer Veel kon ik niet anders doen Ik verlang naar liefde armen een zoen Misschien nu wel zonder…

Ik ben geworden hoe ik leef. Het ritme van de dagen heeft me opgeslokt. Ik ben één van hen geworden. Of zijn zij een deel van mij? Treindeel dan misschien. Naar hun gebruiken schrijf ik op mobiele telefoon en maak vooral geen contact met hen.…

Maak me warm Met je zinnen. Geef me Dat gevoel. Verlangen Diep van binnen. Je weet precies Wat ik bedoel. Je lach En je ogen. Hoezeer Ik jou benijd. Samen  'Dit' gedogen. Radeloos Of spijt.…

Oprecht verdwaald tussen de gebouwen, waan ik me in een solide beweging: Voorwaarts richting heden, kijk ik naar de wegen achter me. Krampachtig met mijn armen om het leven, was ik uit het veld geslagen. De muziek niet meer door mij geschreven. De lach van iemand die ik kende.…

Ze zaten op een bankje. Hij een brommer, zij een fiets. Tussen hen was ruimte. Ik zag de bekende spanning. Wilden ze elkaar wel aanraken, maar wisten ze niet hoe de afstand te overbruggen? Die behoefte zat bij haar. Zijn trots zat in de brommer. Die straalde achter hun. Nog veel meer dan haar haar.…

Klem in het harnas met weke benen. Duizelingen in het hoofd. Over momenten die verdwenen. Waar ik in heb geloofd. Doorbreken van wat niet is. Stuurloos in de tijd. Mijn huid is het vernis. Dat is gehard in de strijd.…

Ze hield haar jas aan. Haar stem was net te luid. Ze was haarzelf niet. En hij zag er uitgeput uit. Toen de deur achter hem open ging, keek hij schichtig om zich heen. Hij vond haar wel een lekker ding, maar zoals thuis was er maar één…

De Maas was rustig om ons heen, Wolkenkrabbers stonden niets te doen, Terwijl Hotel New York uit zicht verdween, Leek zij te verlangen naar een volle zoen. Een vrouw in de herfst van haar leven, Knap maar met een rimpel hier en daar. Haar man was met zijn camera in de weer, Hij keek alleen maar door zijn lens naar haar. Ze had zich zelfs…

Kon ik maar elke dag lezen wat jij schreef op papier. Dat heb je meermaals bewezen, met je mooie zinnen hier. Je bent beter dan literatuur, jouw pleonasme is mijn tautologie. Ik voel je passie en je vuur, wanneer ik je schrijversnaam zie. Betekenisvoller kan een vrouw niet zijn. Vanaf gisterenavond weet ik dat. Heerlijk wanneer ik in je…

Mocht ik de woorden kunnen vinden waarmee ik jou zeggen kan dat het licht van de sterren me niet meer opvalt. Dat ik geen mensen meer zie als ik door de stad loop. Dat er geen stip is aan de horizon, maar een lijn waarachter jij, met de zon, verdwijnt. Mocht ik de zin kunnen vinden waarmee ik jou vertellen kan dat er meer is dan…

Ben jij daar aan de andere kant Van de wereld Toch dichtbij Maar relatief ver weg Of is de afstand steeds te groot En kan alleen Een aanraking Het gevoel overbruggen Ik denk aan jou Prachtig mooi Als de zonnestralen In de ochtend De rust en de eenvoud Puur en verwarmend Natuurwonderlijk Echt…