Alle inzendingen van HANS UDING

Zwervend door jou, nachtenlang proef ik avontuur dat meeging als belevenis een opgetild zijn in volkomenheid iedere nacht kijk ik er reikhalzend naar uit de tijd, die meereist telt de uren, de dagen en de jaren samensmelten is een wonder een stap teveel en het werd gemist waarom zal de maan nooit de zon kussen? vaste banen begeleiden ons…

Je handje klam je kijkt me aan je knijpt je vast in het donker werd je bang juist dat moment gegrift in mij herkend gevoeld voorgoed, bekend rust zacht…

Dagenlang loop je rond je ziet me niet hoort me niet ik ga je ontwijken mijn gedachten zijn bij jou nu verplaats ik me in je duidelijk is het nu voor mij wat we samen bezaten wankelt er verdwijnen er er zijn er niet meer er komen er niet meer terug er zullen geen ontmoetingen meer zijn er zijn geen aanrakingen meer er is verwijdering…

Bleek en afzichtelijk het zwelgend wrak gedoemd tot ondergang stick na prik hallucinatie angstpsychose bewusteloos uitzichtloos vervuild besmet jouw kind mijn kind ons kind onmogelijk ondoorgrondelijk alleen de dood verlost…

Het omgekeerde van het gelijk is het krijgen van het ongelijk een martelgang die in dit leven een mens soms niet begrijpen kan alles is hebben alles is krijgen van geven wordt men al snel moe het wordt nemen zonder krijgen tot men zelfs zijn leven pakt dat was het laatste dat nog werd bezeten nu rest slechts kist en 't muffe zand een…

In een papiertje met vier vouwen zit er eentje met maar twee op het randje zit wat plaksel likken verzenden maar woorden worden nu gedragen naar jou toe open scheuren en dan lezen de inhoud doet er heel veel toe een levensteken van je minnaar slechts vier woordjes lang…

In het spionnetje spiegelt iedere morgen zelfde tijd een wat trage figuur zich af sombere blik extravagant gekleed een grote snor opvallend haar je vraagt je af en gist wie is dat? je vormt een beeld artist, cabaretier fotograaf en dan opeens de voordeurbel daar staat hij 't is half negen en zegt: ik heb vrij vandaag schikt…

Iedere omwenteling brengt me dichter bij jou het tijdsbegrip ben ik al kwijt voorgekauwde zinnen ga ik niet uitleggen met jouw doortastendheid kom je er wel degelijk toch zit er een maar aan in de ruimte van het verstand ontstaan er leemten waar de liefde een bijzondere plaats inneemt dit komt alleen aan de orde als rechtlijnigheid vakmanschap…

Ongelukkig ben ik er niet onder toch verre van opgewekt aan mijn gezicht is niets te zien mijn handdruk blijft ferm krampachtigheid is niet te bespeuren liefde kan ik nog steeds uitstralen hoop blijft voor mij een gegeven vertrouwen is op mijn lijf geschreven en steeds maar weer is er iets wat me treft het overkomt me gewoon misschien…

Natuurlijk hing u aan het kruis het licht scheen op u aan weerszijden schaduwen mijn blik bleef op u gericht hier ontstond spanning van de Zoon van God die onze Christus was met de zonden van de wereld een vader, die zijn zoon geeft om anderen te redden hoeveel zonen gingen u voor maar u was de zoon van God een sterveling onder de…

Een onbekend landschap doemt op met gesloten ogen volgt mijn geest een kronkelweg achter een oude eik moet ik stil gaan staan en daar verschijnt opeens jouw silhouet ontspannen kijk je naar het beekje dat langzaam voortstroomt in een glittering van hemelsblauw alsof je bang bent te vergeten leg je het vast penseelstreken mengsel van…

Ingesloten in mijn cel breng ik de dag door die mij weer gegeven werd mijn vrijheid houdt de wacht staat voor mijn deur door de tralies schijnt de zon de stralen breken in mijn brillenglas ik pak de kleuren stevig vast en verdeel ze over mijn gedachten zo kan ik verder leven een kleurrijk bestaan in deze vergetelheid is nu mijn deel,…

Het getik van de breipennen maakt me onrustig toch wil ik het leren maar ik ben een jongen Oma leert het me maar ik houd er snel mee op past niet bij me nu denk ik terug aan twee recht een averecht en wil het eigenlijk weer doen om er van te leren als ik een steek liet vallen moest ik direct herstellen trachtte mijn Oma mij uit te…

Eens vond ik dit gegeven mooi nu zie ik er doorheen want onder iedere boom hoe dik hoe dun hoe klein of groot is de aarde, dus de moederschoot dit fundament is vaak verscheurd, verdord vertrapt met bloed gekleurd men heeft hiermee verkeerd geleefd de boom is ziek vecht voor bestaan soms eenzaam op een hoge berg verlaten in de zandwoestijn…

In de stromende regen stond ik verstomd van de indrukken die ineens opkwamen gedachtegangen vloeiden ineen mijn kijk op alles paste zich aan de omstandigheden kronkelden door elkaar ik ben het weer eens met de geboden mogelijkheid aan ingeving ontbrak het niet zou het dan toch, ja toch waar zijn hier keek vertrouwen om de hoek…

Een vraagteken geplaatst om het leven te begrijpen een uitroepteken neergezet om erover na te denken aanhalingstekens ter stipulatie komma's om er mee verder te gaan plus er komt nog meer soms is een uitroepteken op zijn plaats achter dubbele punt zet ik waarheden puntkomma geeft voldoening < is het of > ongeveer hetzelfde of verband…

Sluit je ogen en sterf dan begint jouw reis naar de grote vrijheid de gewichtloosheid, het zweven je komt samen in het licht wordt overdonderd door aanwezigheid in alle rust ontstaat beheersing aanvaarding en indringendheid langzaam ontstaat er balans herkenning van het doorstane samensmelting met de geliefden zij blijken echt in en met…

Het wijd habijt verbergt de stanken van bekrompenheid zijn oordeel is geducht menigeen, die hierdoor zucht kortzichtig buiten het leven staan nooit met de mens begaan zo werd hij priester kardinaal en paus reist vaak de wereld rond kust waar hij komt de grond vergeet de mens, die er op loopt vliegt weg, al weer een land gesloopt…

Vandaag de jeugd bekeken trillend is het lawaai als toeschouwer besef ik het geheel en al er buiten staan in decibellen is het niet te meten gierend gaat een auto dor de bocht het eentonig geluid van een sirene kan de onrustroes niet verbreken toekomstloos, gewetenplagend afgrijzen maakt zich meester van ieder weldenkend mens als iepen…

Nu even niet ik ben in gedachten nu even niet ik ben bezig kan niet ophouden nu even niet ik probeer te slapen om kracht op te doen nu even niet ik houd van je gun me mijn rust nu even niet kleinkind, je bent zo lief straks heb ik tijd nu even niet twijfel je aan mij leef gerust, je kan zeker zijn nu even niet straks laat…

Wonderen gebeuren iedere dag hebben wij er nog oog voor wat is een wonder? wij kunnen er lang over praten boeken over schrijven ervan genieten of over discusssiëren maar laat de wonderen nu gebeuren open je ogen en je intuïtie leg ze vast voor altijd kan ik ze afdwingen? kan ik ze regelen? werk aan jezelf vervolmaak je gedachten…

Kinderachtig lijkt de tekening een poppetje hangt of zwemt een rots vliegt vogels lijken kapotte kranten de zee is landschap en altijd weer die stralende zon verhoudingen raken kant noch wal maar achter alles wat je ziet staat een gelukkig kind, die verder denkt en eerder is waar jij zou willen zijn…

Spelend in de open vlakte vlaagjes wind het zand verstuift staat zij met gesloten ogen peinzend eenzaam heel ver weg denkend aan die mooie dagen het kinderspel die vreugd van toen levend verder onbegrijpend in de ruimte van het verstand zal zij stilstaan in niet kunnen smekend vragen ach, waarom…

Het samenzijn was zo intens als ik er weer aan denk kan ik alleen maar gissen want veel gevoelens zal ik missen het leek alsof de wereld schudde de bliksem zich verdeelde mijn huid tintelde de hoogste sferen stoven op mij af en in die opwinding ontstond de tunnel der verleiding met als eindpunt ontlading in de warmte van omarming…

Iedere dag kijk ik weer naar je herken en beken, dat ik mij spiegel aan jouw uitstraling in dit leven jij hebt dat verlangen in je dat jouw aantrekkelijkheid onderstreept de weg door jou uitgestippeld gaat door de poort van de helder blauwe hemel ook al stijgt deze, vermoeiend is het niet hand in hand overtuigen wij ons van de voortgang,…

Mijn gedachten gaan op reis meanderen mee met de rivieren vliegen in vogelvlucht duiken naar de diepste riffen ervaren kleuren, intenties en geluiden alles beleven in een ogenblik geen droom maar werkelijkheid alles vloeit weg en keert weer in korte tijd zijn de eeuwen gepasseerd de werelden bekend terrein geworden we zijn zo immens mooi…

Het pad voert urenlang omhoog bijen zoemen, vlinders vliegen af en aan de wilde bloemen geuren pronken in het zonnelicht weldadig is de eenzaamheid hier vind ik mijn eigen ik zo onvolmaakt, zo verwrongen gehavend door de jaren heen mijn lichaam piept en knarst de stilte vermenigvuldigt zich doet pijn aan opgelopen wonden die ik al te…

Kwijt raak ik het niet vrij kom ik er niet van soms verscheurt het me onttrekken kan ik me niet plaatsen kan ik het evenmin het achtervolgt me dagelijks riep ik het over me af verdiende ik dit gedrag fouten zou ik erkennen nalatigheden worden aangedikt verwijten kan ik niet vermoeden wil ik mij wel verdiepen de waarheid te achterhalen…

Lang heb ik op die kracht gewacht de inhoud van een woord geeft denken diepe zin aanvaard niet altijd de eerste mogelijkheid graaf dieper en besef dat juist de moeite en het zweet een woord die kracht die spanning geeft dat in gedachten verder leeft als nooit gedacht en nooit gehoord DE OPLOSSING was juist dat WOORD…

Vaak over nagedacht vaak over gepraat vaak over gecompareerd vaak mee bezig geweest maar ik leef erin ben een deel er van mag er bijhoren deel van uitmaken besef ik het wel goed? ben ik het waard? val ik wel op? hoe groot is mijn nietigheid? ben ik een stofje met gevoel? een ongelezen bundel word ik wel samengevat? ben ik onbestuurbaar…