Alle inzendingen van Harry

jij denkt dat als ik dat jij dan zodat jij mij en ik niet als jij denkt dat ik dan zal ik zodat ik jou en jij niet --------------------------------------------------- uit: 'Woorden, woorden. woorden', 1973.…

Dat komt gewoon omdat zijn vader eens. gewoon omdat zijn vader in zijn jeugd. doordat zijn vader in zijn jeugd gewoon. gewoon al in zijn jeugd zijn vader toen. omdat zijn vader ooit eens tegen hem ooit gewoon eens in zijn jeugd hem tegen. dat komt gewoon doordat zijn vader ooit. gewoon hem in zijn jeugd toen ooit al eens. ooit eens tegen…

het publiek keek naar de bühne maar het podium bleef leeg de dichter deed wat hij het beste kon in alle talen hij zweeg de dichter dicht dit tot verwondering van de zaal die dacht dat een dichter stamelt ------------------------------- deel 2 van 'De Podiumdichter', uit: Parmentier, 13 2004.…

Een mystiek geval de avondval waarin zon verdwijnt in zee Neemt je mee door eb en vloed door elke golf zelfs huizenhoge zee Terwijl nacht op is komen dagen.…

Het zijn vrouwen tezamen dragen geen namen 'staan hun mannetje' Ze staan in het midden van het dorp te kijk Nu pas krijgen ze gelijk: spil te zijn in het dagelijks leven Verweven met het nu met de toekomst: het kindertal Hun idealen te vroeg versteend?…

De natuur maakt zelf haar patronen De sneeuw 'n beeldend kunstenaar het zal lonen: Als kijker naar de aarde onder mij.…

Het is voorbij de knallen, het vreugdevuur hét wachten op klokslag 12 uur Voorbij is de schaal mét oliebollen klef nu, niet langer suikerwit Voorbij de wangen, de lippen gekust en gezoend tot 'n volgend feest Het is voorbij 't is geweest dierbare herinnering.…

Zij is moeder moeder der moeders een kind baren in een vergeten stal Klinkt gek, mal in mannenoren talrijk de engelen... die herders bekoren Schapen die staan te slapen 'onder het sterren blinken' schaapachtig vaak Het is... een oud verhaal waarin Maria -naar voren- ons toelacht als moederlijk figuur voor heter vuur gestaan…

Ik verkoop Kerstmutsen op de Kerstmarkt Ik ben handelaar in Kerstwaar op Kerstavond klaar Ik verkoop de Kerstsfeer en meer nog: Kerstgevoel Met maar één doel: te verdienen aan Kerstmis.…

De decembermorgen bracht de eerste sneeuw zonder te kloppen aan te bellen We kunnen stellen als dief-in-de-nacht niets vermist, weggenomen slechts gebracht Wie... had dit verwacht? onberekenbaar het weer Keer op keer we tasten in het duister en luister: Wind steekt op legt z'n kille handen om m'n keel waarom geen sjaal.…

De deur gaat open waarachter de bewoner Hij gebaart binnen te komen Het pand van m'n dromen waarin verleden Geschiedenis van levens van tekens, afspraken Gewoontes en gebruiken die als 'n schakelketting verleden met heden verbindt.…

De kleuren trekken weg uit dit jaargetij Herfst van lange duur dit jaar Winterwolken staan op sneeuwen wind jaagt over paden Wij maken sporen in verse sneeuw niet vrij van fantasie zie ik in deze tekening: een rad-van-avontuur.…

'Dag licht' 'n kortaf gedicht voor dit jaargetij waarin de zon schuw wind verre van luw Elk woord teveel sluit lippen.…

Vlakken worden lijnen in dit jaargetij Je krijgt meelij met de herfst waarin blad blozen mag Voorbij gaat geen dag dat vlakken lijnen worden.…

Vlindereren... is je op 't lijf geschreven Jij schrijft het nu en het verleden op elke bloem die steel met aarde bindt Je maakt een lint van capriolen De lucht lijkt, door je dagtocht, blauwer Het is dat wat me in zomers zint.…

Paard of Knol dat is de vraag 'k wil geen verwachtingen wekken Goed... ik ben wat traag wat dikker dan m'n soortgenoten Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Neem me niet in de zeik ik ken 't verschil tussen kluiten en kloten Het is de vraag of paarden..... zoveel en zo goed kunnen trekken.…

Zij staken boven alles uit waren grootst tussen de groten Toren te zijn van een kerk naar de kroon te steken Alleen de hemel onbereikbaar de goden buiten handbereik Wij zijn slechts leken doen aards werk luiden alleen klokken tot in verten hoorbaar.…

We kiezen onze eigen weg recht of met bochten We zijn onbekend, soms met wat we zochten We schrikken terug bij kruising scherpe bochten Dé weg voert ons naar schone oorden door zon beschenen kilte en kou buitengesloten Te gek voor woorden.…

Vogel te zijn je vleugels... uit te slaan Schreeuwend te scheren over golven en stil te staan als zee je tot de veren komt Met eb en vloed op te groeien de stand van de maan De 'schoonsten der schepping' in hun bijna- naaktheid te zien staan De handdoek... te zien vallen in nat zand.…

Waar... liggen m'n wortels? in den Haag? dat is de vraag Maar ik heb ze tast niet in het donker van aarde van hét ongeziene het vreemde .....ongewis Er is niets mis met m'n wortels.…

Met de stroom komt de mooiste droom mee: Wij, met z'n twee een scheepje, schip beiden, beste stuurlui niet aan wal.…

Ik zag 2 vlinders in hun minnespel Geen oog voor mij, gezeten aan de buitentafel Ik zag hun getekende huid warempel, kreeg er kippenvel De een leek me echt geen del de ander: heer Ik was getuige van geslachtelijk verkeer in m'n achtertuin.…

Een rozentuin? ik heb het je niet beloofd Wel de liefde die niet leek te verwelken Werkelijk elke dag werd ik van m'n zinnen ontroofd Dwaalde en doolde rond als 'n kip zonder kop Maar die tuin jou... beloven? Je zou het zelf niet geloven, liefste.…

Met de lift gingen we pijlsnel naar boven We konden onze ogen nauwelijks geloven Daar lag den Haag-met-Haagse-Toren aan onze voeten: Gebouwen reuze-hoog en ook op 'Madurodam'-formaat Ik ontdekte de brede straat waar ik ben geboren.…

De rivier loopt beide oevers zingen Dat zijn zo van die mijmeringen als ik keer op keer het zondags water overzie vanaf het voetveer alleen zomers heen & weer.…

Man en paard mag je noemen je mag je erop beroemen één van beiden te zijn Vrouwen pissen nu azijn ze zijn géén van beiden Maar aan de zeereep zie ik hen een hengst of merrie met kinderlijk gemak berijden ze zullen niet langer lijden als ik vrouw en paard in een adem noem.…

Je mag de natuur in zonder sleutel Je mag er binnen via dijken die de rivier tegen houden stroom doen wijken Ik ga de lapjes natuur bekijken vanaf m'n fiets kijk ik naar plassen waar vogels zwijgend waden of zingen in 't groen Dag in, dag uit zou ik dit peddelen in de Ooij overdoen.…

Ik liep nooit in zeven sloten tegelijk Ik nam nooit de wijk naar verre oorden Ik kreeg nooit woorden met m'n buur Ook in mijn leven schonk men zoet en zuur in kannen en kruiken onttrokken aan 't oog De boog nu niet langer gespannen.…

Thuis? Het huis noemde ik thuis niet de eerste dag waarop ik de woning betrok Verhuizen blijft 'n gok onbekend? nog onbemind ook door vrouw en kind Het huis noem ik nu thuis buren, de hand geschud emotie, als een brok in ieders keel.…

Welk pad ik zal kiezen zal bewandelen, lopen? Is het een pad ongebaand... geplaveid... misschien? Of is 't mul zand en keien versperd door bomen? die kriskras over het pad zijn gevallen? bij storm geveld goed, ik ben geen held maar heb wel ballen.... Het gebaande pad hou ik voor gezien ik zag het eindpunt... in m'n dromen…