Alle inzendingen van Harry C.A Daudt

Het is de kalmerende stem van zee die wij aanhoren Een stem die ons vrouwen doet bekoren Wij zwijgen soms stil voeren ons intiem gesprek Ons huilen weleens verloren in de bariton ...van vloed Waarin meer te horen dan spreken Voelt aan als tweede huid een mantel warme deken Aan zee waait bij tijd en wijle…

De scheepjes liggen er eenzaam Geen tuigage verankerd nog aan winter Wie bemint er niet het varen spelevaren? De golfjes bijna tot bedaren alleen geluid van water,wind en rillend zeil.…

Zoals water loopt door akkers,weiden lente maant tot spoed Je kunt haar route goed volgen met het blote oog Kwam winter niet met buien van sneeuw en regen opzwepende wind? Maar water loopt in greppel en geul tot aan haar laagste punt.…

Zoals wij... bouwen ze hun nesten hun onderdak Niet laag bijdegronds nee,hoog en verre van droog Door een wak in de wolkenbrij verlicht zon hun doen en laten Ik kijk naar boven weet -bij God niet- waarover ze praten Zal,luidruchtig over legsel eitjes en jongen krijgen,kunnen zijn.…

Zijn wij te nuchter om te kerken? De godshuizen van stemmen stil verstard in het bewegen Zijn wij meer 'aan de slag' 'meer van het werken'? Heeft Hij ons om die reden in het Aards Paradijs gezet? Om ons te stalen ons te sterken wat van leven.... overleven maakt? Dat het mij met deze vragen in mijn hart raakt Als…

Wacht... wacht nog even op een teken van leven Wacht... op lente aan twijg van boom en struik Wacht... op knoppen ze komen plots ....onverwacht Wacht... op zon die kiekeboe speelt ons toelacht zoals moeders naar hun kind.…

Door water werd hij betoverd door wetering sloot en plas Met golven rimpelingen was hij in z'n sas In verten zeilen een schip of boot? Wind zijn makker vriend en -steevast- handlanger Zelf voelde hij zich .........zanger zijn mond open Met de tonen en woorden van een lied kon ie uren lopen langs water wetering…

Nog spreekt winter taal: van plotse bui sneeuw of regen Kille wind tegen laan en straat spiegelglad Buien? je kunt ze zien hangen aan het loodgrijs van het gehemelte Nog hoor ik de taal in het kaal van bomen spreken Hoeveel weken.... voor m'n diep verlangen naar Lente?…

Ze torenen met hun spitsen boven huizen uit boven daken Ze willen ons,volk goed,in stilte bewaken Ze vinden ons doen en laten toch: 'n heel gedoe Waakzaam met hun wakkere ogen wakker uurwerk en klokken Ze zijn van volksfeesten en partijen Echt,erom jokken doen ze niet zo nu en dan... knijpen ze 'n oogje toe…

Het is een spel een dagelijks spel van licht en donker donker en licht De rollen zijn verplicht: dag & nacht blauw & wolken zon en maan,de hoofdrol Het oneindig spel eist zijn tol: nat worden van regen koud zijn door snijdende wind val op glad ijs geen hand voor ogen zien door invallende duisternis..... Maar welk een gemis…

Wind blijkt heer en meester Rukt en trekt aan boom en tak Meester en heer gehuld in somber wolken Een schrale zon zoekt zich een wak aan blauwe randen van schuchter lente De optimist in het jongetje laat z'n vlieger op Wind rukt en trekt vlieger met touw uit bei z'n handen.…

Het is ons feest feest in Mei Het plechtig plaatsen van de boom de meiboom De hoogste boom uit de buurt En dan de optocht met slaande trom Zomer zomer komt weerom En wij dragen takjes helgele bloemen Die worden aan de kale boom vastgemaakt Door moeders en zussen vaardige handen De kale boom wordt nu een droom…

Kind... ik wil oorlog uit je hand trekken,kom Kind.... kijk niet om het verleden vol vete,strijd Weet.... dat ik daaraan dagelijks lijd steken in m'n hoofd Weet... ze hebben -bij herhaling- de vrede beloofd Maar... voelden noch schuld over bom noch granaat over wonden noch dood Kind... ook in jou zit al oorlog want…

Golven... wie kent ze niet in z'n leven? Van hoge,lage van waarde in onze zoektocht langs aarde gras - en kruidenrand van het evenwicht Het is soms even 'n stil water vervat in woorden een gedicht Door wind niet aangeraakt,bewogen ...onberoerd Maar wind wakkert aan rimpelt het papier Laat zich gelden wij..…

Klaar zat hij met thee en glazen Snoeperij zelfs en een vriendelijk woord Op een bergtop had hij zich genesteld ons zien klimmen gelijk.... een berggeit opgaand in 'n leeg landschap Knap,'t heeft mij -toerist hier- doen.... verbazen Gastvrijheid als vanzelfsprekend.…

Wij zaten -breed uit- aan de rivier Gewoon zitten en kijken ons vertier Er kwamen vogels over wolken ook En samen... werd een spel van kennen en herkennen van tellen en hertellen van taal en verhaal Wij zitten aan de rivier diep in jouw jas gedoken aan niets heeft het ons ontbroken Nog stroomt er die rivier en vloeiend…

Je was in een speeltuin een speeltuin met een echoput Je kende... noch betekenis noch ervan het nut Je zag... de kinderbenen hangen over de rand Bij brand kon je water eruit putten De emmers gingen dan van hand naar hand om het vuur te blussen maar ondertussen gingen m'n ogen naar die kinderbenen Ik hoefde…

Lente... wacht ik de kwakkelwinter meer dan zat Er liggen reisfolders op de deurmat... De reizigers lachen me als modellen toe Ik ben zo'n winter beu en zo erg moe Er zijn boden,narcissen trompetteren het rond: lente...nadert.…

Wij,Hollanders trekken lijnen lijnen... in het landschap De sloten watergangen paden,wegen als langs een liniaal geschreven taal van wiskundigen Wij trekken lijnen vanuit onze breinen: rechtlijnig Misschien dat het een kronkel is.…

Zij is de bode bode van lente de wilg met haar katjes Aan oever en wal beemd en kant waar water gulzig is Zij is nieuw leven leven aan takken als zon scheutig is met schijnsel en sneeuw plots voor zon verdwijnt Liggend groen komt overeind zoekt hoogten toppen van kunnen in stengels en stelen doen ons delen in 'n…

Ik woon hier op de mooiste plek van de aarde leef hier tussen andere paarden Ik woon in Brabant met zoveel land af te grazen voor ons,paarden Ik woon tussen de paardenmeisjes die niet van me af kunnen blijven Ik voel hun zoete lijven als ze me borstelen met zorg mijn manen .....kammen Soms,heel soms verberg ik me…

Ze staan leeg badder-en zwemseizoen nog niet begonnen Zon heeft de aarde met prille lentevingers aangeraakt Ze vragen om wielen wielen van fietsen Kijken uit naar fietsers die een rustpunt aan deze plas zoeken Binnensmonds even vloeken want ze staan er nu wel: onbewaakt.…

Regen hing er boven de haven van Honfleur De donkere wolken -blijkbaar- nog niet klaar voor het vallen Deuren van de hemelsluizen nog in het slot Je schrikt je kapot als het dan zover is Het schijnend gemis van paraplu en regenjas of cape En alles wat water heet blijkt zich samen te ballen wij worden werkelijk…

De herders... Ze lagen niet alleen 'bij nachte' Ze wachten niet alleen het Nieuwe Jaar Ze trekken met hun kudde schapen waar gras in pol of spriet welig groeit Dichtbije natuur en einder boeit voor herders ogen Met eigen ogen zag ik ze in een gevel in hazenslaap versteend.…

De Vrede wil ik brengen de vrede op geheel de aarde Niet enkel in de twaalfde maand: duister december Voor mij geen andere waarde zo belangrijk als vrede Het brengt vriendschap & liefde met zich mede Dus ziet u me vliegen bij daglicht,zon of even neerzitten op oever,wal dak of brug denk dan even terug aan mijn…

De dag wil ik plukken elke dag weer Het doet me zeer de roos te plukken De roos die gloeit in laat najaarslicht Alleen in dit gedicht pluk ik haar voor jou En ik hoor: ........AU!…

Zomer is met zon vertrokken luchten met herfst eerder grijs dan blauw Kou heeft de toeristen de dagjesmensen van kade en oever verdreven Ik schrijf en heb geschreven over zomerzon de stroom,de schepen die er -dagelijks- voeren Nu liggen ze er nog wel stoer maar stil en verlaten motorgeronk... alleen in mijn geheugen.…

Ik weet niet of Hij er nog woont Hij heeft me elk jaar -rijkelijk- beloond met zon en warmte koele drankjes op 'n terras Ik wist in alles wat mijn ogen zagen mijn oren hoorden dat Hij er was Dan zijn er plots geweren knallen,bommen mitrailleurvuur Geen ontsnappen mogelijk geen weg -naar huis- terug Het lijkt kort…

Gewoonweg zitten zitten op 'n bankje in de zon Genieten van het schijnsel op de huid de nog witte huid En alleen het geluid van na - zomerse stilte op een plein Je mag er zijn daar in de stilte van het plein waarop de zon haar baan trekt weet,hoe de dag begon met 'n scheutje morgenzon en zitten gewoonweg zitten zitten…

Afgemeerd lig ik hier de motor zwijgt voor wintermaanden Afgemeerd aan de oever van de rivier kabel aan de bolder Geen schipper durf ik naar de koers te vragen Geen boeking wordt er gedaan geen kinderstem geklets,roepen Geen kip.... die nu wil reizen de bomen bijna kaal terrassen aan de kaai leeg En meeuwen die…