Alle inzendingen van Harry

Jij kunt de zon in het water zien schijnen Het is daarom dat wij schuilen tot de zon doorbreekt We zijn al doorweekt tot de draad toe nat, verzopen kat Het Brabants landschap met of grintweg of bospad krinkel in en kronkel uit De zomen met onkruiden die je nu kruiden noemen moet Goed, jij kunt de zon in het regenwater…

Onze zinnen verzetten? in zuidelijk Spanje Pril en preuts de zon aan 'n blauwwit gesausde hemel vertelt: wat ons te wachten staat tovert lachen op je gezicht zo de dagen als in 'n dicht ...te beginnen.…

In het wild lopen ze lopen te grazen Het zal u niet verbazen dat je ze hoort grazen hun kaken malen Ze zetten poot voor poot door hoog gras Zij zullen kunnen verhalen over: de natuur-onverwacht- een gedekte tafel de hemel hun beschutting in zomerdag & winternacht.…

We zijn voor regen niet gemaakt Worden we niet geraakt door windvlaag en regenbui? Takken bewegen... als marionetten hun blad te vroeg verloren Schuilen? ...bij elkaar? 't helpt geen zier zelfs bomen huilen dit heet: fietsvertier geef mijn portie maar aan Fikkie...…

Hier loopt het water niet hier wandelt het de bergen in de rug tong op de schoenen hier wordt halt gehouden bij bomen verdwaald in de stroom druppelt bij obstakels in de rivier gevallen droogt op tussen vervreemde stenen bouwgerei, groene waterminnaars hier loopt het water ......niet.…

Zoals de stroom niet op zal houden doorgaat dag en nacht Zo is het leven zal het leven zijn Het komt uit de mond van 'n visser daarmee is 't: visserslatijn.…

Of wij liefhebbers zijn van nietsen? Nee, we zijn dol op fietsen Het land verkennen door 't ommeland dolen De zomen met z'n struiken van bomen, stam en kruinen De ruige rand met kruiden, merendeel die rieken of fris ruiken en in verten 't silhouet van 'n torenspits de wieken van 'n molen Geen woord over: het nietsen…

De zon brandt op m'n dunner wordend haar 'Hoed je voor hoed en pet' fluisterde ze me zonet in 't goede oor Zovelen heb ik er opgezet, gepast, weer afgezet mezelf om en om bekeken in spiegelend glas hoe...ik ben, hoe ik was met hoofddeksel: pet of hoed 'Het staat je niet goed' 'te mal, te gewaagd' blijft ze herhalen en…

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

Aan zoom en rand schil van landen tref je vaak ....een lieflijk strand Het zijn palmen die er het decor van een aards paradijsje van willen maken Ik trof er jou -jaren terug- je veegde net je haar uit je gezicht Door dit gebaar aangetrokken schreef ik juist voor jou dit kleinood van 'n gedicht.…

De dichter spreekt een geheimtaal in z'n verhaal huist meer stilzwijgen Hij treft muren zonder oren en bij de doven geen enkel onthaal Geen hond taalt naar zijn poezie z'n bundels onverkocht Geen handen.. kan hij op mekaar krijgen men gaat aan 'm voorbij Als ie z'n ronde doet, podia beklimt achter katheders ....plaats…

Oud.... was de stad de witte muren de ramen als ogen op vandaag De straatjes in het nauw hoeken met geschiedenis bocht met verleden Aldoor rijst bij mij de vraag: wat kan de stad mij..... vertellen? Ik kan die vraag stellen weet het antwoord nog niet pas, als ik rondkijk gaan m'n ogen me geloven.…

Op vakantie waren wij op reis in 'n deel van onze buur: Duitsland Uit folder en boek hebben we ons ingelezen gezocht en gevonden Waar bergwanden oprijzen van hoogten niets te vrezen bezochten we Hun kastelen en paleizen met puntige daken uit vervlogen tijden zagen we er Koene ridders te paard en jonkvrouwen die -in modern…

Zo'n tent kon je vroeger vaak vinden op het dorpsplein Muziek.... zou er schallen zou er zijn bij festijnen, feesten Nu weten de meesten van niets, niemendal muziek voor herrie verruild Heerst hier... de gevallen stilte van 'n warme vooravond de zon bijna schuil.…

Zij danst als een vogel wordt en is vogel Haar rokken de veren haar armen,de lange nek Haar hand de vogelkop die zoekt naar hemel Het dansen een stiel niet vergeten,verloren En wat klinkt... zijn de schoenen de hakken, een trommel Op het zingen -de keel opgezet- ben ik gek het is voedsel voor de ziel.…

We zien elkaar de hoofdrolspelers de toreador, de stier En weten hier wordt ie -vroeg of laat- naar de andere wereld geholpen Hij delft het onderspit kijkt dood in de ogen Op de tribunes aan zon-of schaduwzijde heerst geen medelijden het publiek weet wat hen te wachten staat.…

De dans een kans om te ontsnappen aan de werkelijkheid Een nieuwe werkelijkheid te scheppen even God & Godin te zijn in de beweging van handen, vingers benen en voeten met elkaar in strijd Ik kan nauwelijks adem halen mijn ogen als op steeltjes.…

We zijn geen poppen om op te passen in de pas lopen we ook al niet We zoeken 't niet ons te bewegen ontwerpers.... komen we gaarne tegen Die zorgen voor beweging in de kleding de mode of de trend nooit zitten ze op hun gat of krent het zijn hun nijver handen vingers die bewegen zijn nimmer verlegen met een idee ....of…

Vrij.... willen we zijn als 'n vogel in 't blauwste blauw van lucht niet op de vlucht voor geweer met kogel Vrij... willen we zijn niet aan ketting noch aan schakel als aan aarde verbonden met hen die ons liefhebben onze vrienden zijn.…

En morgen zien we het voertuig van vrijheid herinneren we: de 5 jaar lange strijd de vijand -nu 'n goede buur met verbintenis weer rond te lopen op eigen grond bevelen aan de laars gelapt Gesnapt...... dat wapens -tevergeefs- in elke hand kletteren De kinderen van ons weten dat morgen door hen wordt geborgen: in het rood…

Hij bracht vuur in de architectuur ook 'n vragenvuur: waarom te wonen in een kubus? glijdt het bankstel niet naar 't laagste punt? kun je er je boeken bergen? Maar Piet Blom zette 'jonge woningzoekenden' naar z'n hand Ook elders in Nederland Helmond, 'n goed voorbeeld Zijn architectuur kent, - ondanks minachting…

Wie... er woont? je weet het niet er is alleen een roodstenen pand in 'n stille straat De huizen hebben er ogen van glas vitrage als een voile bij bruiden... Valt samen met het luiden van zondagsklokken een orgel in de verte .........en samenzang Ik ben bang dat de bewoners van dit pand hun God vereren -even goed-…

Ze kuieren de zondag tot leven Lente ruist in oude bomen waarachter de kerk schuilt Even houden ze stil en blikken achterom waar hun leven in de morgenzon ligt te baden laat me raden wat er in...... haar tasje zit dat slingert in z'n knuist.…

Nog probeert de kerk boven alles en ieder uit te torenen Nog probeert de Kerk het laatste woord te hebben: 'AMEN' Maar is er geen 'SAMEN'? de Kerk sterk in saamhorigheid? Zullen we op ingeslagen weg niet in gekrakeel en eigenwijsheid verzanden? Ik kijk links en rechts van me.... zie in zoveel handen kaarsjes van…

Dit is een land een land van fietsers en fietsen Hier heerst het in beweging zijn de ijver op de trappers De paden op de lanen in het is er geen zalig 'nietsen' Ja, voor even... 'n bakkie of 'n biertje 'n kwartiertje, hooguit ........een halfuurtje Blijf je zitten waar je zit? dat.... verzuurt je.…

Schepen gaan voorbij aan je voorbij in de stroom Als in een droom nooit bewaarheid in de te korte tijd van leven Soms zijn de schepen geladen met klein geluk en blaast wind het lint op in je haar ik zie het ben gelukkig.…

Aan het uitzicht wijd ik nu een kort gedicht: de stroom van IJssel die niet ophoudt niet stelpt geen halt kan worden toegeroepen al sta ik op brug kade of oever ik ben geen snoever.…

Zij aait 'n paard nog niet toe aan jongens aaien Zij wil 't paard met klontjes suiker paaien Zijn hoofd met haar voelen in z'n ogen kijken Zij wil nog -geen seconde- van hek en draad wijken Waardoor zij gescheiden zijn als die de benen heeft genomen na ontelbaar rondjes draaien 'in de bak' alleen in zijn omgeving…

Zing van de schepping van de morgen in duister nachten .........verborgen Zing van de zon Het Licht dat ons besproeit, besprenkelt waarin wij mogen baden.…

Moeder... mag ik nog een maal bij je schuilen uithuilen op je schoot Moeder, met je armen om me heen open en bloot Moeder, ik ben nu verweesd jij die me leest als verdriet achter m'n ogen brandt en lachen, kiespijn.…