Alle inzendingen van Hylke Ma

De echo van je stem de blikken van je schaduw in tijd verwijderd er was niets anders dan vervagende luchten waar je in kon zijn als oude vogels die in pijnbomen zochten naar een medicijn maar water van goud zou best wel kunnen vloeien langs regenbogen niets komt weer terug behalve de seizoenen en een boog van goud.…

De kruk van de deur bepaalt mijn slechte humeur als onderdrukking…

moest ik doorstromen voelde me opgelaten zonder goed contact…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

Spelonkologen vonden zeer onvertogen mijn onvermogen…

Het voorhoofd rimpelt rond zijn kokette mondje vormt zich verachting…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

Scholletjes bakken was nog te pijnlijk voor haar.. kleine zeemeermin…

Er dreef een poedel voorbij de kale kimmen van het alpenland.…

Bij het inspringen zag ik de berggeit vooraan in de kantlijn staan.…

Koren schoof buigend langs de einder opgesteld onlangs gewassen.…

In de kroeg hervond hij zich iets aangeschoten in stilstaand zwijgen trofeeën jachtig starre blikken wisselend opzettelijk wild het was zijn natuur in dierlijke zin verstard tot een ornament.…

Soms lijkt het niet meer dan slechts wezenloos kijken naar de buitenkant dat instinctieve waarin zich alles afspeelt terwijl je wachtend het alledaagse zou willen veranderen in een sprookjesboek…

Verbondenheid is als bij mummificatie ingewikkeld zat de gevallene in de koningstombe niest in zijn stofmasker.…

Gezapigheid troef het lood dat losgeschoten de slokdarm in schuift.…

Vereende krachten bundelen mijn spierweefsel tot ledematen.…

Van de koude grond rest een miniem verschil als je wilt groeien, mirakelspelen zijn als stronken boerenkool waarin jij rookworst, waar rijkdom toe leidt? naar meer opportunisme? wonderlijk sneeuwen? 'Mooi' is niet alleen een oppervlakkig patroon voor werkelijkheid, want binnen in je schrijf ik deze songtekst als eindig begin…

Eenmaal binnenshuis draaide de deurknop niet meer.. bewegingloosheid, twijfelde oprecht, de balans in het donker.. deed stapje opzij. Ik zal niet spreken over dwaas richtingsgevoel ver van openheid zoals vergeten hoe ik door de voordeur kwam lichtvoetig dansend .. de vloer, het behang de vaat op het keukenblad.. moet niet meer…

Onzer regiment deed hen wederom wanklen den winst getrouwe.. de onversaagden wankelmoedige knapen dapper in het veld.. standvastig vertoond zo het Duitsen bloed geëerd groots en onverveerd.. rein van gestalte edel en hooggeboren Graaf Adolf gekrenkt.. als ik daar aan denk hoe u het ons hebt vertoond! van schande verschoond…

Uitstoot van sokken zoals transpiratiegeur vraagt om beperking; klimaatbeheersing Is een kwestie van 'ruiken' in plaats van 'voelen'! Zweet uwer aanschijns, effecten in broeikassen ervaren als gas.…

Het toestel bokte terwijl men in het gangpad de geiten bemolk.. er heerste kalmte toen lebstremsel en zuursel toegevoegd werden, anderhalve dag er stevig werd gepekeld geperst en gebaard, we na het rijpen eindelijk arriveerden in de kaaswinkel.…

De betoeterde toerde in vervoering rond op de rotonde vrije geluiden spuiende naar verluidde als een etude. Claxonouverture gedurende het 'tuut tuut' door muzen gehuurd.…

Gewezen acteur overgevoelige groet haartransplantatie verwoed valt hij uit naar het groeizame gezag dat hogelijk acht maar nimmer verzacht verbitterd verkleurd gewas verouderde bloemen.…

Voor geradbraakten is er een opgaande lijn als de dag aanvangt.. Ik reis in die trein met één voet op het perron waar de vraag rest, hoe.. geketende jongens die gebroken hoofdbrekens dragen zonder zin. Zeg je kinderen dat zonde erg jammer lijkt als ze is begaan.. gevuld met leven gokken, spijkerbroek breien en bezonnenheid .…

De ochtend kwam brak schemerige twijfel verlichting scheen het.. Vrijheidsprincipes ontstaan als kamerleden op zomerreces.…

Ach lieflijke lief gouden krullen omhullen je zoetzure blik.. Diep in mij kriebelt een onduidelijk orgaan als een ragebol.. waan ik me bij je o mijn zoete zotteke .. kus ik je wangen proef je blanketsel je onverbiddelijke mond gestrenge kaken. Zachte mooiigheid.. laat me niet sterven vol smart als je me niet wilt!…

Vandaag komt ze weer voluptueus als altijd prettig aandringen.…

Je broek zakt al af in het vale najaarslicht verdort je boomgrens.…

Branden blakeren het brute zelfvertrouwen grond is goedkoop vlees.. fokken bezeten naar eer en geweten een kale planeet.…

Ver zuchten luchten verzachtende schemering roze windzakken.. worstelen uren verstrengeld in nachtwaken willoze wekker.. korten de dagen dempen donzen geluiden in duistere drift.…