Alle inzendingen van Ineke Dijkhuis

knoop in haar zakdoek  waarom was dat ook alweer nu knoop in haar maag…

er was eens een toverbal die zat in een grote fles er waren er nog meer zeker meer dan zes de fles stond in een winkeltje dat was meestal open de kinderen kwamen er graag toverballen kopen zo’n toverbal kreeg mooie kleuren als je er lang op zoog rood, geel, blauw en groen het was net een regenboog de kinderen verdrongen zich kozen…

voetstappen op de weg ze lopen naar de horizon de passen worden groter omdat toen het rennen begon ze rennen naar een wereld hier ergens ver vandaan en kunnen gewoon niet stoppen ze moeten, moeten verder gaan ze rennen verder en weer verder en hebben het ontzettend druk ze zijn alleen maar bezig met hun zoektocht naar geluk ze zien…

bij de vijver een bankje wat verweerd een rugleuning met de letters J en A een hartje een pijl nauwelijks leesbaar een man en een vrouw op het bankje bejaard en broos vandaag zestig jaar bij elkaar hij pakt het mesje en kerft een J en een A een hartje een pijl goed leesbaar ze glimlacht naar hem…

ooit had ze persoonlijke vrijheid een vuilniszak vol ze leverde in ze leverde veel in toen had ze genoeg aan een diepvrieszak ze stopte de diepvrieszak in het vriesvak wat ze nog had aan persoonlijke vrijheid wilde ze lang bewaren wilde ze heel lang bewaren af en toe pakte ze de diepvrieszak bekeek de inhoud er was toch…

oud en vervallen leunt het scheefgezakte huis op zijn verleden…

Vandaag heb ik het druk Want vandaag is opruimdag Mijn hoofd zit helemaal vol Ik ben totaal van slag Eerst maar het gepieker Over wat er in mijn hoofd zit Ik kan het maar niet laten Gepieker over dat en over dit Heb ik dat wel goed gedaan En kan dit geen kwaad Heb ik niemand gekwetst Gaf ik wel de goede raad Als het piekeren nou zou…

ze loopt op de rand kijkt angstvallig niet in de afgrond voorzichtig stap voor stap krampachtig kijkend naar het moment de depressie diep beneden grijnzend hopend dat ze valt ze wankelt de depressie houdt haar adem in hoopvol loerend maar ze vindt haar evenwicht terug rechtdoor steeds rechtdoor dan voelt ze vaste…

In mijn hoofd zijn heel veel kamers Enkele deuren zijn op slot Die kamers blijven meestal dicht Ze komen niet aan bod De kamer met verdriet van vroeger Die gaat maar even open Er moet nog wat verdriet bij in En dan heel snel weer verder lopen De kamer met de vele angsten Daar kan bijna niets meer bij Soms ontsnapt er eentje Die is dan…

ik zie je gezicht ook al ben je er niet ik zie de tedere blik in je ogen ik voel je handen ook al ben je er niet ik voel ze mijn gezicht zachtjes strelen ik zie je staan ook al ben je er niet onder de stationsklok zie ik je staan veertig jaar geleden wachtte je op mij onder de stationsklok daar wachtte je op mij ik weet het…

Blijheid is ons nieuwe product U kunt het vanaf nu bestellen Gewoon via de site Of anders even bellen Als u vanavond nog bestelt Dan heeft u de blijheid morgen En komt de tijd niet uit Dan komen we ‘t later bezorgen We nemen dan meteen Uw verdriet mee terug Dat is service van de zaak Dus geef het ons maar vlug Aarzel niet te lang…

ze luistert naar de melodie haar gedachten gaan terug naar toen toen ze de melodie hoorde zittend op een bankje aan de waterkant van een boot verderop klonk muziek iemand speelde piano de klanken wervelden over het kabbelende water een melodie zo prachtig zo wondermooi Für Elise het werd haar lievelingsmelodie haar…

ze kent veel woorden die ze niet mag zeggen ze doet het toch ze is ordinair ze kent veel gebaren die ze niet mag maken ze maakt ze toch ze is ordinair als er hulp nodig is zegt ze liefie, seg me, ken ik je erges mee hellepe liefie, seg me, wat ken ik foor je doen ze klinkt ordinair ze is ordinair maar ze heeft een hart ze…

Het zwiepende geluid van het draaiende touw in spin de bocht gaat in uit spuit de bocht gaat uit Kinderen aan de kant mogen niet meespelen worden nooit uitgekozen worden uitgelachen Kwetsbare kinderen gepest en genegeerd Bagage uit de jeugd in een rugzak jaren meegedragen…

Er wonen veel kabouters In het paddenstoelenhuis Ze hebben het leuk ingericht Ook al zijn ze zelden thuis Als het ’s avonds donker is Bezoeken ze de mensen Ze kruipen in hun dromen En bekijken daar hun wensen Ze zien veel pijn en veel verdriet En ook veel moeilijkheden Er is veel angst en veel paniek En onverwerkt verleden Ze pakken…

ze vertelde over haar gevangenis ze vertelde het drie keer in de hoop dat men begreep dat ze door haar dwang alles drie keer zeggen moest ze vertelde het drie keer in de hoop dat men zou horen wat ze zei en zou begrijpen waarom ze zo vaak treurig was en zo zelden blij ze vroeg het drie keer in de hoop dat ze zou krijgen wat ze vroeg…

Er was eens een musje Die vond zichzelf erg grauw Hij wou zo graag mooi rood zijn Of geel of paars of blauw   In de straat wat verderop Zat een kanarie in een kooi Wat was die prachtig geel O, wat was dat vreselijk mooi   En daar die papegaai Die was rood en blauw en groen Het musje was stikjaloers Daar kon hij niets aan doen   Hij keek…

Dit lied gaat over zakjes thee Liggend in een grote doos Daar zijn ze niet echt blij mee Ze zijn verschrikkelijk boos Wat hebben we aan ons leven We gaan straks in een glas of pot Het water, dat is gloeiendheet We schrikken ons dan rot Zo mopperen ze steeds maar door Eén theezakje is positief En zegt dat men van thee geniet Dat vertelt…

Mijn vrienden wonen in boeken Heb heel wat met ze meegemaakt Ik was boos, verdrietig, blij Wat hen raakte, heeft ook mij geraakt Ik voel me prettig in hun wereld Ze nemen mij overal mee naartoe Om me van alles te vertellen Daarvoor zijn ze nooit te moe Ik heb ook een vriendin En dat is de muziek In haar wereld kan ik genieten Van de…

Er wonen heel veel schermen In de straten van de stad Ze mailen met elkaar En appen over dit en over dat Ze hebben mooie namen Smartphone, laptop en tablet Er is ook een grote broer Die wordt op een bureau gezet De grote schermen kijken Niet op de kleintjes neer Ze weten allemaal hetzelfde Geen verschil in kennis meer Als één scherm…

ze zit in een stoel haar gebroken herinneringen verspreid op het tafelkleed beschadigd, kapot met rafels alleen wat flarden die ze nog weet ze verdwijnen langzaam maar zeker uit haar geest ze weet nauwelijks meer wie ze is geweest ze had een mooi leven niet eens zo lang geleden nu is ze al blij met kleine stukjes uit…

Het oude herenhuis Staat deftig aan de gracht Hij ziet mensen wandelen En een kind dat vrolijk lacht Dromerig kijkt het huis Naar de bomen aan de waterkant Hij beschouwt ze als zijn vrienden Ze zijn lang geleden hier geplant Het huis staat er al eeuwen Iets verzakt en iets versleten Heel vaak gerestaureerd De laatste keer is hij vergeten…

Ik ben geen vakantiemens, laat mij maar lekker thuis. Een dagje weg, uit eten, maar dan weer terug naar huis. Er werd me ieder jaar gevraagd: ‘Waar gaat de reis naartoe?’ Dan zei ik dat ik nog niet wist waarheen, wanneer en hoe. Maar nu zeg ik heel eerlijk dat ik liever thuis wil zijn. Voor mij geen reisstress meer, al dat geregel, niet…

zing voor me zing over droefheid en eenzaamheid zing over de pijn zing voor me vertel me waar het land is waar verdriet en lijden niet bestaat zing over het land waar de elfjes dansen en over de feeën die in dromen wonen zing voor me over de blauwe golven van de zee die me naar het land achter de horizon brengen zing over…

De felle kleuren In een kindertekening Geven me een blij gevoel Het is een jeugdherinnering   De lucht daar bovenin Die is prachtig blauw Dat is mooi gedaan Want heel vaak is hij grauw   In die mooie blauwe lucht Daar staat een gele zon Hij is prachtig rond Het lijkt wel een ballon   In een tuintje staan de bloemen Ze hebben mooie kleuren…

de weerspiegeling  van plekjes blauw tussen groen spelend in water…

in mijn gedachten kan ik zingen zing ik solo in een koor in het echt zing ik heel vals en is boegeroep het enige wat ik hoor in mijn gedachten kan ik rennen hardloopster numero één in het echt ben ik niet vooruit te branden ik slenter overal heen in mijn gedachten ben ik danseres en dans ik een ballet in het echt struikel ik…

in de coupé zes mensen zwijgend lezend slapend ogen kijken rond kijken weg het treinraam een wereld vliegt voorbij boerderijen weilanden een dorp een stad piepende remmen verbazing schrik wat is er aan de hand wat is er gebeurd een lichaam op de rails bewegingloos ambulance politie vreselijk vreselijk ze praten vertellen hun…

er was alleen een silhouet getekend in het felle tegenlicht er was alleen een schaduw nooit meer zag ze zijn gezicht de inkt is verbleekt alleen de echo is gebleven van gehate woorden hardop neergeschreven overmoedig had ze gezegd: ik zal je gezicht nooit vergeten haar geest veegde het weg het waarom wil ze niet meer weten nu…

het waaide erg hard ik pakte mijn problemen en hing ze buiten…