Ik span
mijn arm en
rek de lengte
van mijn ziel
Ik gooi
een bal op
en vang een glimp
van jouw lach
Ziek zijn, is
een cirkel willen
beschrijven
Ik vloei
mijn pen en
schrijf de traan
op je wang
Ik schenk
water voor een
dorstig man…
Doordrenkt drijven mijn gedachten terug
naar een plek als Wateringen
Naar een dag van herinneringen aan
flirt en vertier
waarbij de liedjes ons als muziek
in de oren klonken
en het bier in het vochtige gras
vergoten vloeide en de massa naar
testosteron en transpiratie stonk
Ik verloor geenszins mijn wilde haren
met krakersgloed en hanenkam…
De oorlog in het hart
is als een stad
die in brand staat
Het hoongelach echoed
na als een brandmerk
op de getroffen ziel
Het spel is uit
als de Hades zich toont
in zijn ware aard
Ik wens Chiron
en zijn passagiers
een behouden vaart…
Een boek,
een blad,
Een gezicht dat lacht
In een ander land
Een hand die slaat
Een schreeuw
De traan die valt
op de troon van je nageslacht
Een linde, een vallend blad
en bloesem om je mond
Je voeten vriezen vast
aan de grond
in een harde stad
De muur van beton
krakeleert en breekt
Je ziet ze zo verschijnen:
Het boek,…