Alle inzendingen van Ivan Grud

Het ijzer was gesmeed Het lemmet gescherpt De daad liet op zich wachten Rivieren vulden zich met bloed Het oneven werd gegeven De oevers brokkelden af Warme aders ontlaadden En onschuld spatte uiteen Het glas werd geheven Tegen zonlicht voor contrast Bloed mooi hangend wijntje Zoals het bij sigaren past En onder het tellen Prooste…

Bommen op Irak en Libanon Giflozingen in Afrika en op zee Het gebruik van asbestdaken in Ukraine De politiek beslist en gaat erin mee Het westen huichelt gestadig door Eenieder volgevreten gaat ervoor En och wij zijn zo volgzaam en begaan Eisen het recht een boom te laten staan Intussen treden rivieren buiten de oevers Sleurt het wassende…

Laat mij eens raden wie er zijn Ik hoor gesnotter en gelach Bij het schenken van rode wijn Gefluister alom hoor ik het goed Dat het nu er toch niet meer toe doet Wel mooi zo een lint met laatste groet Ach, hij had ook zo zijn gebreken Vier huwelijken wat denk je daar dan van Geleefd heeft hij neem dat van mij maar aan Kijk dat is zijn…

Bijna stikkend in de drank Feestend op mijn manier Verlaat ik het oude jaar Als wil ik het gehaast verlaten Vuurwerk daar buiten in straten Getuigt de alom versnelde pas Vanwaar die haast ieder jaar weer De voornemens nieuw ten spijt Ook nu weer het nieuwe beleid Blijkt altijd weer een illusie Van dronken ontnuchterende feiten En het spoedige…

Ik heb het nooit begrepen Waarom men bloemen plukt Om ze dan met liefde te verzorgen En het afsterven te aanschouwen Ik heb het nooit begrepen Kinderen te spenen aan de borst Ze met liefde te verzorgen Om hen de oorlog in te sturen Ik heb het nooit begrepen Waaraan wij het recht ontlenen Het onrecht te profileren Waarom wij zijn, wie…

Haar rode krullenkop Als een roos uit de knop Met azuurblauwe ogen Met vragende roze lippen Haar volle romige borsten Onder haar slanke hals De ranke volmaakte taille Met uitnodigende heupen Haar lange slanke benen Met ronde dijenpartij Doet mijn bonzend hart gillen Je hoort bij mij van mij in mij…

Misplaatste zorg Onstuitbaar wervelend hard grof banaal Tierend vervloekend alles en allemaal Stijgt zijn lustmoorden tot grote hoogte Als watersnood en eeuwige droogte Schurftig en ziek tot in eeuwigheid Leedvermaak tot het eind der zaligheid Gniffelend vals en loens verwensend Geeft hij steeds weer toe aan zijn drang En zorgzaam wordt…

Haar laatste kerststukje Bij het flakkerende licht van de kaars Zag zij zichzelf in kleur en glans Rondfladderend op haar laatste bal Gelijk een mot in zijn laatste dans In eenzaamheid verwachtend Leegte en niemendal…

De tranen van een moeder Geplengd in pijlloos verdriet De tranen van een moeder Tranen die men veel te vaak niet ziet De tranen van een moeder Die ons voor altijd zullen betasten De tranen van een moeder Die diep het hart grievend belasten De tranen van een moeder Een verstikkende colage in wrange kleuren De tranen van een moeder Het…

Waarom vertel je al die oude verhalen Niemand is daarin geïnteresseerd Zo stelden de oude vergrijsde bomen Fluisterend gras je hebt het nooit verleerd Wat moeten wij met al die oude verhalen Gedragen door onze toppen in de wind Geheimen ontrukt van onder de sneeuw In een eindeloze zeurende schreeuw En steeds weer bedekken wij het met lover…

Een rilling doortrekt zijn doffe vacht Zijn vermoeide ogen staan dof tranend Zijn getrimd leven en gelakte nagels Heeft hij willoos moeten ondergaan Gedwongen in stilistisch keurschijf Bekroonde hem met pijn en leed De meute in de weide die lokte Was niet gegund aan hem besteed Geen prijs kon zijn leed verzachten Hunkerend naar dat hondse…

De roos is uitgebloeid En haar geur verloren Flonkerend rood nu bruin Verradend haar eerzame leeftijd Een tijdsmoment in kleur Toont ons schoonheid van weleer En weerspiegelt het onherroepelijke…

De Kameleons Verschieten in aangepaste kleur In gebruik graag aangenomen Profileren zij zich ongemoeid Voorspiegelend oude dromen En verzekerd van het volgen Van de massa in sluimerstand Hebben zij niets en alles gemeen Geven zij grinnikend elkaar de hand Blauwe zetels vier jaren dik beloond Kleur verschietend progressieve gedachten…

Door de kieren van het overgordijn Glijden zonnestralen binnen Fel verlichtend alles onthullend Brengt herinnering van de nacht Ontwaakt zie ik het eerst Jouw achtergelaten boodschap Drie hangers en wat kleding Ongeordend verspreid over de vloer IJlings verberg ik mijn hoofd Onder het bezwete kussen…

Het glas was omgestoten En de wijn verspild gemorst Rode druppels op je rondingen Laafde ik mij aan jouw ontblote borst Willoos liet jij je leiden Zonder duidelijk besef Vermorste ik jouw kuisheid…

Als haat en venijn elkaar ontmoeten Creëren zij arrogantie naar hartenlust Maakt hen niet uit wanneer of bij wie Als de genegenheid maar wordt geblust Gebruikmakend van die glitter en glamour Misbruikt zij haar gekregen schoonheid Profilerend als een verderfelijke goedkope hoer…

Gevangen in de stroom Na het vallen van de boom Drijf ik eenzaam voort Hoopvol in levenverwachting Dan zie ik jou deinend in de massa En wanneer ik je vochtige mond kus Versmelten wij voor eeuwig warm ineen…

Vanaf het strand kijk ik omhoog Naar regen en wat zonneschijn Aanschouw de flauwe regenboog Hoor en zie een krijsende meeuw Natuur in al zijn schitterende vormen boven zee Draagt deze door wind gedragen witte vogel De ziel van een verdronken zeeman met zich mee…

De luis in jouw pels heeft zich ingevreten Waarom nu juist bij jou zullen wij wel nooit weten Maar het vermoeden is bekend en wel omdat je nu eenmaal de betere dichter bent Er zijn luizen die akelig blijven plakken En die zelfs met een tang niet zijn aan te pakken Dus zullen wij hen met minachting bezien En gaan zijn vieren-delen te…

Wind regen en het is kil in huis De deur blijft gesloten ik ben thuis Wachtend op dat bekende op de trap Dat belletje die herkenbare voetstap Doch het blijft stil en mijn eenzaamheid duurt Toen weigerde ik dom trots en was verbolgen Die paar simpele woorden sorry ik heb spijt Niet beseffend de verschrikkelijke gevolgen En als ik mij spiegel…

Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild Mijn drang om te doden ingevreten en gewild Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij Duld geen…

Hij was een visser en leuk metgezel Overal naar welke stek ik ook ging Vroeg of laat kwam hij of was er wel Een aardappel als neus en zijn visueel gebrek Met zijn grijze baard en enorme kale kop Was het keer op keer als ik beet had haalde hij op De jaren verstreken gelijdelijk aan werd ik bang Om hem ooit te zullen moeten missen Een moordmaat…

Jouw rondingen met schaduw valleien Van volle borsten en gewelfde dijen Toonden mij een landschap vol van erotiek In een wereld van gedroomde mystiek Wanneer ik dan die romige toppen verlaat Wandelend door de zacht sidderende vallei Vlij ik mij neder om te voldoen aan lusten Tussen jouw uitnodigende dijen partij…

De geur was onmiskenbaar Een nooit te vergeten reuk Van armoede vreugde en lijden De reuk van vervlogen tijden Het was de geur van haar persoonlijk Roept bij mij beelden op van weleer Dat lang gebloemde jasschort Dat bruine plaatje van onze lieve Heer En soms wanneer ik dat aroma opsnuif Hoor ik in gedachten weer mijn Oma Vragend of…

Langs de betonnen besmeurde wegen Kom ik talloze plat gereden kadavers tegen Die eens zo bontgekleurd in boomtoppen zaten Hoelang gaan wij door deze wereld uit te baten Waarschijnlijk tot we als mensheid zelf ten ondergaan Verwoesten wij hem en vervuilen met gassen Overtuigen wij ons zelf altijd maar weer Niet in deze schitterende wereld te…

Kijkend naar de grauwe lucht Zie ik ganzen op de vlucht De somberheid achterlatend Van motregen en natte straten Die somberheid spiegelt mijn hart Mat beslagen door de hete tranen Wens ik een van hen te zijn…

De stilte gevolgd door de benige klop aan mijn deur Vergezeld van die weeïge geur vertelde mij alras Dat te pas en onpas de bode van onheil verdriet Zo fluisterde men immers al, de dood er was Maar nu was hij toch aan het verkeerde adres Even gluiperig te buurten zonder bericht vooraf Verklaarde ik hem met aanverwante ziektes de oorlog Verwenste…

9/11 Die dag deed de wereld veranderen Was de welgemeende kreet Repressaille moest worden genomen Investering troepen macht bij de vleet En alle staten waren plots vereend Geen tijd voor bezinning was de leus Je was nu tegen het immense gevaar Immers er was geen andere keus Maar denkend aan de slachtoffers Dafur…

Het fluisteren was jij al gauw verleerd Maar had die houding snel aangenomen Als een vreemde meedogenloos hard Zomaar op een dag mee thuisgekomen De aanhaling afgewezen ongewenst Je blik sprak afschuw in vele delen Het boek was uit zoals je gruwend zei Ik zou met jou nooit meer liefde delen Alles overpeinzend vraag ik mij nu af Mijn tranen…

Wanneer de stilte verbroken wordt Door de leegte er om heen En de koelte van een avondbries Als hete adem mijn gezicht beroert Weet ik de toekomst voorbij te zijn En terug te keren naar weleer Doch denkend aan die voorbije tijd Richt ik de smeekbede niet nog een keer Want als ik omzie naar de geleden tijd Al dat leed van miljoenen stervelingen…