Alle inzendingen van Jan Jacob Krediet

Toelichting: Vader Jan en dochter Giulia van 1 jaar slapen samen! Zij aan zij zij bij mij armpjes opzij hoofdje opzij hoopje zij pure kei stukje van mij zo slapen wij…

STILLE ZATERDAG GEDACHTE Zomaar bloemen voor een dode zomaar op een willekeurig graf zomaar vallen al je noden zomaar, zomaar van je af Jan J. Krediet, vrijzinnig dichter uit Rotterdam.…

Lieve lage late landse luchten lonken levensleegtes leeg. --------------------- Toelichting: Augustus 2005 reed ik met mijn camper uit Midden-Zweden terug naar Nederland. Voor op de weg springende reetjes en in de verte, die bijzondere 'ruimte'..dat uitzicht van en op Zweden. Een opgeruimd geestelijk gevoel als gevolg van het spontaan…

Liefje zo stil zo pril vredig slapen lekker gapen veel hart en ziel en zaligheid Liefje onze ziel en onze zaligheid pure eerlijkheid dure heerlijkheid jij de toegift op ons leven Liefje kunstig weven lekker zweven mooi bewegen dan gegeven aan, om en voor het leven Liefje jouw leven nog even en dan lang zal ze leven…

Bij een afscheid hoort een wens 't liefst van mens tot mens niet zomaar een loze geste ik wens jou het allerbeste…

SYNDROOM VAN WEST "De Here heeft gegeven, de Here heeft genomen" en wat rest ZINDROOM VAN WEST We doen ons best meer dan ons best voor Giulia en haar wereld, de onze... wij, zij, jij en Hij...?? Wij allen samen amen, amen, amen! ---------------------------------------- Toelichting: Amsterdam, 4 en 5 mei 2007 Op donderdag…

Toen ik mij verbeeldde te bidden tot onze Moeder in de Hemelen verbreedde en verdiepte zich mijn geloof Ik had toch al geen goede relatie met 'onze vader'!…

Er was eens een jongen in Dongen die had niet twee maar vier longen eerst wat onwennig toen heus tweestemmig heeft hij solo duet gezongen…

Wij zijn even stil om onze enigheid en eindigheid te ervaren maar bovenal onze betrokkenheid bij elkaar hier aan tafel dat willen we delen dat zullen we helen dat het zo mogen zijn en blijven in respect voor ieders geestelijk voedsel eet smakelijk…

In 't midden van China's aarde eb ik weg van de vervloed van het vele, grote, mooie dat alsmaar verwonderen doet en de oevers, wanden, rotsen, banken nu nog droog met steen, gruis en groen worden bodems van verloren oude steden nieuwe stromen wat in feitelijk mensenhanden doen om meer welvaart, meer welzijn te verkrijgen zou China zijn ego…

Wie opziet naar het kruis ziet z'n eigen lijden afglijden…

Midden-Zweden, 29 december 2004 In het midden van de stilte zit ik met mijn naakte ik en het suizen in mijn oren vormt een koele kille kick en de vlakten en de verten ijzig lang en luchten leeg doen mijn lichaam gloeien doet mij beseffen: ik leef.…