Alle inzendingen van Jan de Bas

Hij bad het Onze Vader. Wij keken naar het zwart dat ons voor ogen kwam. Een groot diep gat, zo dichtbij, dat God wel moest bestaan. Na het amen werd het licht. Scheen de zon in heldere groentesoep. Doopten wij ons wittebrood. Zagen wij de hemel in onze diepe borden.…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

Elke morgen eet de boer een boterham met kaas. Zijn leven is een optelsom van rituelen, maar deze morgen niet. Hij loopt zich te vervelen, is een van zijn gevoelens niet de baas. Aan tafel kijkt hij door beslagen ruiten en ziet de koeien huilend op het land. Hij is niet klaar, maar ook nog niet begonnen, want deze dag komt hij niet tot besluiten…

‘In de wolken kun je Gods gedachten lezen’, las ik in een versje van een meisje uit groep twee. Om dit eens uit te proberen ging ik in een weiland liggen. Ik keek omhoog en zag de wolken overtrekken als hopen wasgoed bij de wasserette om de hoek. Er vielen regendruppels op mijn wang. De wasmachine was gaan draaien en de deur zat niet goed dicht…

Hij bewoog zijn klomp een beetje heen en weer. Een test. Of alles het nog deed. Hij knikte. Geslaagd. De boerin keek van de overzijde van de deel. Ze zag haar man bewegen met zijn voet, maakte zich zorgen om de dag van morgen. Hij had haar zien kijken en was gestopt omdat alles het nog deed: haar ogen, haar aandacht, haar zwijgen.…

Ik las een gedicht om er zelf ook een te schrijven, zoals ik naar een vrouw keek om van jou te houden. Ik zette een streep door een woord om de rest van de zin over te houden, zoals ik mensen aftelde om bij jou uit te komen. Ik zocht naar een speld in een hooiberg om de hooiberg te vergeten, zoals ik jou vond om voor altijd te onthouden…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Hij vergeleek zichzelf vaak met een scooter. Meisjes waren dol op hem, zaten achterop te lachen. Ha, ha, ha, kijk mij eens scheuren met zo'n grietje uit een liedje. Het hele dorpsplein gierde mee. O, campanile, de pizzabakker had smaak. Deze pizza zag er lekker uit, smaakte naar meer. - En de scooter verdween in de verte.…

Zij verft een kastje. Hij kijkt foto's. Op een ervan verft zij een kastje. In het kastje liggen foto's. Op een ervan kijkt hij foto's. Niet op de foto's: zij verft een kastje.…

december 2004 mijn kerstboom waaide weg bevries de glimlach op de lippen van de voorbijganger ijzig is zijn adem zijn kille blik dat sneeuw zijn lijf waarin verliezen huist mogen bedekken o boom ooit afgekapt alles wat jij bent was wat jij was ik nodig je uit houd me vast en voorbijganger ga om koud te wonen -…

We bewogen onze armen als lichtbogen onder water. Fel gekleurde vissen schoten alle kanten uit, hun vluchten was een vinden zonder zoeken. Wij rustten op onze zelfgemaakte instrumenten van stilte. Je kon een speld horen vallen, een waterdruppel van een lotusblad. De zon bewoog traag tussen de heuvels twee handen die een oranje ballon…

voor Barbara Ik droomde van een heerlijke taart, het was geen droom. De tafel stond zo vol zoetigheden dat de heerlijke taart niet opviel. Ik zag mijn geliefde met een taartschep. Ze zwaaide alsof ze mij niet zag. Ik droomde van een honingzoete taart en van mijn geliefde aan tafel. Het was dus niet zo lang geleden en het was geen…

Het geloof heeft aan een onzichtbaar bewijs genoeg om vast te stellen dat wat je niet kan zien, bestaat in wat je laat: genoeg liefde geven of tegen beter weten in hopen op. Geloof staat voor, ja, staat nog ergens voor. In een transparant tuinhuisje is het prettig geloven. Een man schrijft een giro uit naar een goed doel, geloof ik.…