Alle inzendingen van Jan

Het wordt een lange koude arrenmoedige winter We gaan aan het gas Neen, we gaan van het gas af De aardkloot in Groningen verdient rust Onze portemonnee wordt onrustig Het wordt kiezen tussen eten of warmte Het wordt eten met mate 2 maal per dag Kleding aanhouden en dekens doen de rest We moeten wel meer bukken bij Albert Heyn Hij, zij, die…

Ze werken zo hard Ze werken keihard Het zijn keien Van mannen en vrouwen, mensen Die ambtenaren Zo tegen het miljoen aan Ze zijn verwerkt in de 2e Kamer Als achtergrond Maar als je goed kijkt Dan zie je dat ze van klei zijn En nat, dat ze ook nat gaan En verpulveren in je handen Losse aarde, klei, zand: drijfzand En dat in een waterland…

De korte broek zat heel de zomer fijn Maar ’s-avonds dringt de kou zich in je benen (Wie kou lijdt of juist niet, zit in de genen) De jongeheren worden wél wat klein Doch levensvreugd zit - eerlijk waar - van boven Al willen jonkies dát nog niet geloven…

Ik hoor niets meer van haar, en vroeger Was ’t ruisen van haar gewaad al vreugde; Leeg en stil staat haar zaal, Stof hoopt zich op, ongestoord, Blaren ritselen verlangend langs 't raam – Hoe kan ik haar dan missen? Daar dat gordijn, Gleed haar schim er niet langs? Ruiste haar rok niet? Kom, kom toch terug!…

"Het is een grote mevrouw" en dat is zo en dat is zij en dat blijft ze Mevrouw Sigrid Kaag en dat is hij niet Marcie neen hij is een man maar een kleine een zeer kleine van wel de grootste partij…

Vooruitlopend op een gebroken tak het plotseling laten vallen dat in mijn arm huist en dan een glas bereikt alsof het lukt. ------------------- uit: 'Tirade 2002'.…

“planeten elders mogelijk vol leven” (gelukkig zijn ze heel ver hier vandaan want anders ging men daar óók naar de maan) voorlopig valt ook hier nog veel te streven misschien zijn ‘hullie’ ook wel dom en braaf en lezen net als ‘hun’ de telegraaf…

Zijn we niet wat vergeten? Meneer Biden, Meneer Rutte en Mevrouw Kaag!! Bij de besprekingen/onderhandelingen inzake Afghanistan Vergeten, per ongeluk of toch expres Die zo belangrijke partij Die zo ongelofelijk belangrijke partij De belangrijkste partij van deze wereld De wereldwijde wapenhandel wedloop De VS liet ongelofelijk veel wapentuig…

Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat - knappe kerel - was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t + 1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer…

de stem van Hellas zal voor altijd zwijgen fascisten kregen dát niet voor elkaar M.T. stond, met zijn vrienden, altijd klaar het lukte schoften niet hem klein te krijgen voor ploerten is het moorden iets als feesten - ontmasker steeds door haat verziekte geesten! Jan woordenaar Bontje, 5 september 2021…

Ik hoorde stemmen van een vreemd bestaan, Rondom in duizend geheimzinnigheden, Géniën voelde ik zoetjes tot mij treden En schuw op donzen voetjes henengaan... Ik weet niet - zeiden zij wat zal vergaan? Spélden zij wat daar kome na dit heden? Brachten zij tonen uit een vér verleden? Ik weet niet - of was alles droom of waan? 't Kan zó niet…

de yank verliet in grote haast de boel gelijk destijds in Zuid-Vietnam Saigon we weten allemaal hoe dit begon: de taliban veroverde zijn doel maar niemand wil op dit momentum weten: na jaren wordt vergeven én vergeten…

Mijn bootje is van dun riet, Gebonden door vezels van lis. Toch bevaar ik de stroom. Geen wachtlicht op de andere oever, Alleen bewaakt door de poolster. Kom je niet? Jouw boot is van sterk hout. Deze stroom is nog lang niet De woeste Yang Tse*, en toch ben je bang. Kom je niet? ------------------------------------------------ Yang Tse…

Ik had tranen in m’n ogen De dikkere ontsnapte over m’n wangen Om Peter R. de Vries Om Peter Om zijn dood Om de moord Om het gemis Om hun Promenade-herdenking aan hem Promenade wist me te raken Met beeld en geluid, de vormgeving de melodie, de zang, de emoties Het maakte voor even Het verlies, zijn verlies Iets lichter, iets luchtiger…

Die osse stap aan deur die stowwe, geduldig, gedienstig, gedwee; die jukke, al drukkend hun skowwe - hul dra dit getroos en tevree. En stille, al stuiwend en stampend, kom stadig die wa agterna - die dowwe rooi stowwe, al dampend, tersy op die windjie gedra. Die middagson brand op die koppe, gebuk in hul beurende krag; hul swaai heen en…

Kusje erop De waarheid achter 70 gezondheidsmythes www.levboeken.nl ISBN 978 94 005 1259 7 Tijn Elferink & Rutger Verhoeff hebben de degens gekruist In het gevecht van zin & onzin over gezondheidsmythes dat een prettig leesbaar en leerzaam boek opleverde wat ik het liefst lees bij m’n ochtendontbijtje om daarna met nieuwe feiten…

Het is augustus De vakantiemaand bij uitstek Ook de JordaanDichter gaat op vakantie Naar Duitsland, naast Spanje, zijn lievelingsland De Duitse taal zijn lievelingstaal De Duitse toeristen in de Jordaan Pikt ie er zo uit met hun ‘Dengels’ Tot verrassing van hen snel in het Duits overgaand Het is augustus De komkommermaand zoals dat wordt…

baudet en wilders hoor je bijna niet de feiten overweldigden hun braak maar is dit ook het einde van hun zaak? heeft haat-en-fake-nieuws toch zichzelf ver-niet? let op, het kwaad verschijnt vaak onverwacht en gaarne opereert het ook bij nacht *) Titel van een thriller die niets met genoemde personages van doen heeft. Of…?…

We hebben het graag over de mooie Amsterdamse Jordaan Waarom hebben we het niet over de schone Jordaan Omdat de Jordaan van tijd tot tijd een stinkwijk is Waar buurtbewoners zich gedragen als dieren Stinkdieren als Coronaslachtoffers zonder geur of smaak Smakeloos is de lichtste vorm van mijn verontwaardiging Vindingrijkheid van de buren om…

De aarde lijdt; loopt bijna op z’n end Maar ach wat kan de VVD dat schelen Vooral de oliewinsten lekker delen En verder zit men rustig op z’n krent De aarde staat in brand maar Rutte lacht Tenslotte gaat het enkel om de macht…

Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Iran: alweer een nieuwe president wiens zelfbedachte “god” bestiert (da’s fijner) en al wie afwijkt: graag een kopje kleiner; die kerel zelf had óók een precedent zijn “allah” mag dan “eeuwig”, “machtig”, zijn hijzelf is super-allemachtig klein…

Zeeman en dichter, zwerver en piraat, Van 't aangebeden en vervloekte leven Wist je dat alles eenmaal moest begeven In 't wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad, Uit ziekte was een opstand nagebleven, Maar niet de vrees die voor het eind doet beven; Je zei: goed heil! Het gaat zooals het gaat. Veel…

Bij 't opstaan zuchtte ik dat mijn haar grijs werd, En dat het uitviel bij het slapen gaan. Mijn laatste lokken koesterde ik als kostbaarheden, Nu zijn ze weg en ik ben opgelucht. Ik hoef nu nimmermeer mijn haar te wassen, Ik leg mijn kam weg, een verouderd wapen, En, zucht elkeen bij zwoel en drukkend weer, Dan is mijn kale kop zo heerlijk…

de regenboog is schitterend te zien hun heksenjacht ontkracht door zonneschijn dat maant de mensen immer mens te zijn verspreid geluk verdraagzaam bovendien de lieden die het teken niet verstaan zij zullen ooit alleen en eenzaam gaan…

in dertien-vijftig slag bij Zwartewaal strategisch vaargebied in Holland’s Graafschap de Hoeken kregen hier een rake doodsklap kent u nog tegenwoordig dit verhaal Bernisse nu terrein van eendgesnater een kinderkretenspeelgebied met water…

Soms weent zij uit: dat zij niet meer kan blijven Onbevlekte in verblijven, waar bedreigen Haar offerpijn en floers, waaronder lijven Den Dienst der wrede liefkozing bedrijven. 'k Geloof haar niet, maar neem haar lijfsgewaden. Nog naakt vernederd, smeekt zij de genade Te mogen gaan. Ik spot: ‘Ga zo, mijn gade!’ En sliep in zekerheid…

Om gelukkig te worden maar vooral te blijven moet je geluk hebben!!…

Wanneer men ziek te bed ligt en de nacht In slaaploze uren wegglijdt zonder dromen, Als van de dagen die men heeft verwacht Men zeker weet dat nimmer één zal komen, Luistert men rustig naar 't geruis der bomen En naar de regen. En de sombre klacht Die door het duister vaart is welgekomen: Men weet zich eenzaam, alles lijkt…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…