Alle inzendingen van Janneke Koster-Baas

"Een wolf, 'n wolf" gilde de jongen het hele dorp liep uit toen ze hem hadden gevonden riep hij lachend: "sliepuit"! "Een wolf, 'n wolf" gilde hij weer eens geschrokken kwam men eraan en zagen het joch verkneuterd op zijn knieën slaan. "Een wolf, 'n wolf" schreeuwde hij huilend ach laat 'm, laat hem maar keten maar niemand…

Zittend aan het water tussen het hoge riet werp ik traag m'n hengel dít is, waar ik van geniet. Kijk even naar de dobber er zwemt een eend voorbij ze snatert luid, pas op ik heb jonkies achter mij. Als 'n standbeeld staat 'n reiger dromend aan de overkant óf hij staat te wachten op zijn lief...heel elegant. Water, vogels, riet en rust…

Hij komt uit een sterk geslacht in een tropisch land geboren heeft 'n tong als een harmonica en ogen die je ziel doorboren. Zijn groenig-bruine huid die blauw wordt in de kou bij emotie kleurt hij geel maar ach, wat deert dát nou. De wratten op zijn snuit vergroeide vingers en tenen zijn bewegingen wat traag 't maakt me allemaal niet…

Moeder was kruidenierster in die tijd een zware job de waren werden afgewogen gort, meel, groene zeep en drop erwten, stroop en koffiebonen suiker, zout en cichorei snoepjes in glazen stolpen stonden op de toonbank in de rij. Ging, om haar te helpen op de fiets door weer en wind bij klanten hun bestelling halen en als ik dan te horen kreeg…

Hij stond onder en boven de wet heeft alles naar zíjn hand gezet waaide met alle winden mee droeg water naar de zee ving als hoge boom veel wind was onschuldig als een kind voelde zich als een vis in het water had na het doorzakken een kater is aan lager wal geraakt heeft harde noten gekraakt hij weet nu, de druiven zijn zuur maar dat went…

Het doet pijn geliefden te verliezen je gevoelens zou je dan even willen bevriezen. Het is het risico als je je hecht maar doe je dat niet voelt het weer slecht. De prijs van genegenheid is vreugde én verdriet sta er niet te lang bij stil want dan leef je niet. (dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan)…

Het leven begint als onbeschreven blad maar dat in de loop der jaren een boekwerk omvat. Niemand kan voorspellen wat geschreven wordt of er vreugde komt of pijn maar we weten allemaal dat het blad beschreven zal zijn.…

Geniet van het leven elke dag weer geniet en wees blij met dat wat je is gegeven. Geniet, het mag maar doe het vandaag, want morgen is vandaag niet meer.…

Ze loopt verdwaasd over het strand schopt af en toe een schelp uit 't zand. Haar haren waaien speels in de wind ze merkt 't niet dit verloren kind. Dan staat ze stil tuurt naar de zee loopt in 't water en smeekt zacht neem me mee nu...niet later.…

Tranen rollen over m'n wangen zomaar proeven warm en bitterzoet. Wil ze nu niet drogen want het doet me even goed. Zomaar tranen van verdriet of van emotie zomaar ik weet het niet.…

Ik sta in de keuken als de deurbel gaat kijk met verbazing in een smekend gelaat. Goedenavond mevrouw wilt U iets kopen ben een arme student blut en gebroken. Verdraaid nog aan toe ga dan werken vent steek je hand uit je mouw van bedrog word ik moe. Nog vóór de piepers sta ik zélf te koken.…

Als ik níet naar de dokter ga níet naar het ziekenhuis word ik beloond met een bonus bij een griepje, koorts of hernia verpleeg ik mezélf wel thuis. Die bonus laat ik niet lopen op het einde van de rit kan ik eindelijk een weekend uit 'n paar nieuwe schoenen kopen of een stoel die lekker zit. Een kabinet van gestoorden verzint een no-claim-systeem…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen. De meeste gedichten zijn waar ook velen uit m'n duim gezogen maar leg in alles wat ik maak mijn…

Ze rijdt pronkend door de straat in een grote dure slee maar het contrast in groot als ze náást haar wagen staat. Ze loopt met een air in een truitje van Zeeman een broek van de markt en een versleten colbert. Op slippers van Van Haren op haar hoofd een knot onverzorgd, niet opgemaakt gedraagt zich als een zot met haar arrogante gebaren…

Hallo, lieve vriend hoe gaat het met jou wou je even laten weten dat ik nog steeds van je hou. We hielden van elkaar 'n huwelijk was ons streven wat is er toch gebeurd dat je bent weggebleven. Wat kwam er tussen een ander of de kerk of was het allemaal je ouders hun werk. Wil graag met je praten weten waarom je me toen hebt verlaten…

Het carnaval was in volle gang dansen en hossen met uitbundig gezang. Maar stel je eens voor verkleed, een hoop lol ging ik...wat tipsy met buurman aan de rol. Het carnaval is gelukkig voorbij ben weer nuchter en... zónder buur aan m'n zij.…

Het rommelt in mijn hoofd het borrelt, pruttelt, kookt kan niet redelijk denken m'n hersens zijn verdoofd. Ben kribbig, niet aardig zie spoken om me heen onzeker, geïrriteerd mijn eigen ik niet waardig. Wil mezelf weer zijn kalm en evenwichtig want door dit gepruttel voel ik me zó klein.…

Het leven zit vol valkuilen vreugde en diepe dalen het merendeel is om te huilen zorg het beste eruit te halen. Het leven is niet zo maar leuk probeer 't interessant te maken lig van een grap in een deuk hoor bewust de kikkers kwaken. Het leven kán mooi zijn als je er voor open staat leef realistisch, maak het fijn distantieer je van…

Een charmante dame van Adel vond haar bestaan als freule een hel ze zocht haar vertier in kroegen en bier gaat nu door het leven als een del…

Ik ben niet bang om dood te gaan wel bang onwaardig te sterven verzorgd moeten worden als een kind dat zou m'n laatste zucht bederven. Het gemakkelijkst is een hartaanval bij uitzichtloosheid euthanasie het klinkt triest maar ik leef gelukkig in dankbaarheid en harmonie.…

De vogel heeft het nest verlaten heb een onbestemd gevoel moet er nog aan wennen hang lusteloos in mijn stoel. Het redderen, het zorgen verantwoordelijkheid voorbij voel me niet meer nodig maar gedachten zijn níet vrij. Zal hij koken, wel goed eten zichzelf én 't huis verzorgen moet me erbij neerleggen maar ga wel kijken, morgen!…

Het sneeuwt, eindelijk sneeuw het ziet er sprookjesachtig uit even komt je jeugd terug 't is vredig en dempt elk geluid. Wandelen in de witte wereld muts en wanten tegen kou héél even sneeuwballen gooien dan warmen bij de schouw. Je wilt dagenlang genieten maar er cirkelen al meeuwen voorbode van storm en regen laat het nog maar éven…

Op de kade aan de haven staat een oude visserman weemoedig te staren naar de eindeloos deinende zee in gedachten vaart hij mee op de golven meters hoog om zijn laatste reis te varen tot de hemelboog.…

In je jeugd besef je niet dat het leven vele aspecten omvat we leren tijdens het spelen met broer en zus te delen op school krijgen we allemaal gym, rekenen en taal discipline wordt je bijgebracht ...wat je regelmatig minacht... ga je van iemand houwen wil je het liefst snel trouwen kinderen, een mooie baan maar dan komt het er op aan tegenslag…

Als ik muziek hoor uit vervlogen tijd krijg ik kriebels van weemoedigheid. De tijd van provo's alles kon in Amsterdam omgaan met homo's ik, die er als groentje kwam. Partnerruil en vreemd-gaan als ik Simon en Garfunkel hoor denk, aan wat we hebben gedaan mijn onschuld daar verloor. De herinnering aan die mooie stad wekt geen verbittering…

Ga naar de kermis met een vriendin likken aan zuurstok en suikerspin roetsjen in achtbaan hangen aan bierkraan léuker dan doorzakken bij Jamin.…

De eerste dag van tweeduizendvier zitten de oliebollen me tot hier van champagne, bier en wijn ..ik wou weer de stoerste zijn.. heb ik veel te veel gedronken raakte daarvan flink beschonken m'n belofte te stoppen met roken heb ik na een uur al verbroken. Ondanks mijn kater wens ik iedereen gezondheid en geluk schep je eigen wereld met…

Ik kijk vragend naar de maan naar de sterren in de nacht wat is er misgegaan dat haar taak al is volbracht. Ze is zo jong maar lijkt oud door de helse pijnen haar voeten zijn zo koud waarom mag zij de zon niet meer zien schijnen. Op de foto aan de muur staat een levenslustige meid met zucht naar avontuur nu wordt ze liefdevol verzorgd…

In de tredmolen van 't leven draai je alle rondjes mee verliefd, verloofd, gelukkig soms verdrietig, vaak tevree. Eerst gaat hij langzaam je merkt het niet als kind pas in de tweede ronde als je snelheid prettig vindt. Je bent ouder en bezagdigd bij het luiden van de bel in die laatste ronde draait hij veel te snel.…

Opa had een smederij smeedde boeren-ploegen paarden stonden in de rij voor 't beslaan van hun hoeven. Tijdens het ijzer smeden stond hij in een vonkenregen met gaten in zijn kloffie Opa kon er tegen... Maar als hij schaftte verbrandde de vurige man zijn mond aan hete koffie ...en Oma glimlachte.…