Alle inzendingen van Kees

Een vaandrig afkomstig uit Rucphen liep boos aan een snorpunt te plukken. ‘Als ik’, klonk zijn bas, ‘toch Kamerlid was dan zou ik hem in laten rukken.’…

Een beurshandelaar uit Kadoelen stond wild door z’n haren te woelen en schreeuwde toen luid: ‘New York onderuit? Ze zullen de Down Jones bedoelen!’…

Een man in een rolstoel uit Spengen besloot zijn bezoek te verlengen en zag hoe de paus, beloond met applaus, veel volk op de been wist te brengen.…

‘Oké’, loeit een koe uit Hurwenen, ‘wel leuk dat die mensen dat menen, maar waar zit de naald?’ Ik snap dat ze baalt. Het blijft toch een gok, met vier spenen……

Een dame in Hollandsche Rading noemt zoiets geen huis van bewaring maar meer een hotel. Ik zeg ‘Maar dan wel van Bastion. Zoveel bewaking…’…

Een pittige puber uit Veldhoek vond heel dat verbod grote kletskoek. Hij tierde en schold. Toen zag ik, er stond John McEnroe boven z’n zwembroek.…

Een postbode in Denderbelle stond trots op zijn werk te vertellen hoe hij dat nu doet: 'Awel man, ge moet die brieven ter aarde bestellen!'…

Een man in het Vlaamse Galmaarden die lang naar dit nieuwsbericht staarde lacht plotseling luid: ‘Leterme, schavuit! Of híj je ontslag wil aanvaarden!’…

Hij was op bezoek in Margraten, Geert Wilders, en stond wat te praten. Hij vroeg, onder meer, hoe is hier het weer? Hij zag ze graag blank staan, de straten……

‘En blij dat ze zijn hier in Drenthe,’ zo meldde een correspondente, ‘Echt iedere gast is dolenthousiast. Ze breken ze af hoor, de tenten…’…

Een kattenliefhebster uit Rheeze die dit in haar krant zat te lezen, zei: ‘Da’s niet zo dom zo’n kattenTomTom!’ Zelf heeft ze wel drie CIAmezen.…

Ik zag op teevee, ‘t was in Veere, de brandweer heel druk demonstreren. En in het gegons klonk luid: ‘Nu voor óns een rookvrije werkplek creëren!’…

als ik de keuze heb om jouw liefde te ontdekken of de hele wereld te leren kennen dan weet je waarom ik thuis ben gebleven ik wil je naar plekken leiden die je leven zullen verrijken samen met jou gebieden ontdekken waar het vuur óns vuur zal zijn alleen al je blik die golven veroorzaakt in het rimpelloze meer van mijn bestaan een kledingstuk…

‘Dit heeft’, zei een meisje uit Epe, haar stem klonk een beetje benepen, ‘die mug dus gedaan.’ De arts keek haar aan. Geen bultjes, maar onder de strepen……

ik verlang intens naar een teken van jouw liefde maar zie enkel je ontkennend gezicht de woorden die ik wil vergeten doorklieven mijn gedachten de woorden die jij vaak sprak waar ik van hield vervagen als in een niet beleefde nacht mijn liefde voelt als een eiland zonder aders naar je hart voor jou was het voorbij ik heb je ogen…

als een huwelijk geen huwelijk meer blijkt te zijn je langs elkaar heen leeft, de ander niet meer kent je samen geen eenheid meer vormt een kluwen van liefde en haat je van elkaar vervreemd bent, onverschillig er kilheid en gewelddadigheid opborrelt elke betrokkenheid is weggeëbd het vanzelfsprekende niet meer vanzelfsprekend is is de…

ik omarmde je, liefkoosde je en toch reageerde je niet ik loop voor je, naast je, dwars door je heen en toch reageerde je niet het doet zoveel pijn, zoveel pijn ik verlies je elke dag opnieuw toch zie ik je overal en altijd jouw blik raakt me meer veel meer dan zoveel woorden jij bent zo mooi dat je er overal wel de echo van zou…

Mijn beul kwam mij halen een straf als in een nachtmerrie we troffen elkaar in een onstuimige omhelzing schokkend, je hand op mijn schouder ik draaide mij om, je was al niet meer een krankzinnige droefheid borrelde naar de oppervlakte je beloofde mij ooit de mooiste toekomst ik voelde die belofte ontsnappen totdat ik deze niet meer kon…

ondanks de warmte huiverde ik tientallen meeuwen scheerden laag over hun gekrijs leek mijn verdriet te overstelpen toe maar, zei je huil maar anders stromen je tranen naar binnen en blussen ze jouw liefde voor mij laat het vuur maar branden ik gaf je een zoen knielde bij je neer een wereld zonder hoop is een verloren wereld liefde…

gebruik je mij voor je vlinders om je weer even gelukkiger te voelen daarna als oud vuil langs de straat op naar de volgende vlinder terwijl…………… als ik naar je toe rij de weg verandert in een zilveren rivier als ik naar je kijken mag je pupillen zich openen als diepe tunnels als ik alleen je stem al hoor je lippen zie bewegen…

op de tafel stond een asbak vol sigarettenpeuken met korte grijze stompjes ik had het gevoel of mijn handen van iemand anders waren net als mijn stem je richtte je ogen op mij alsof het de loop van een geweer betrof in de verte bonkte het klonk het gekraak van woeste golven die braken op statige rotsen het maakte me somber…

jij leidde mij in een vergeten wereld herleefde elke kiezelsteen kwam op bekend terrein bewandelde nieuwe wegen ik wilde verder reizen maar jij bepaalde het einddoel liet mij achter met al mijn bagage een gestrande reiziger, wereldvreemd zweeg in alle talen de aders op mijn hand als een landkaart een wereldreiziger zonder jou zonder…

schokschouderend dwaalde ik door een verlaten nacht uit het niets stond je voor me zo oneerlijk mooi het leek of we elkaar al jaren kende schoonheid als een magneet volgde ik je de maan liep mee ik nam je hand vertelde je dat ik je niet weer wilde verliezen en jij keek mij alleen maar aan leerde mij vertrouwen te hebben jij…

ik wil niet van het leven genieten zei je laat het leven maar van mij genieten ik knikte bij gebrek aan stem ik voelde mij uitgewoond beroofd leeggehaald op de vensterbank hipte een roodborstje de zon die ondergaat de maan die het overneemt een doodlopende straat een lied gezongen zonder woorden jij kwam zomaar mijn leven binnenwandelen…

achter in mijn hoofd begonnen trillingen als aardschokken toen de woorden door jou gesproken tot mij doordrongen maar ik hou helemaal niet van jou het was het opkleed naar verlaten straten zwerfhonden en ik zo alleen zo leeg zo klein verdrinkend in nachtmerrie’s en dromen achtergebleven angst die ik graag vergeet we zullen…

soms is je blik als een kaarsendoder die mijn liefde onmiddellijk moet smoren mijn liefde als vlammen die likten langs zwartgeblakerd metselwerk tranen vechten zich een weg maar het vuur blijft heftig branden het vuur van nooit gedachte kansen ik heb getracht het te blussen waarom probeer jij het niet niet met water maar met tienduizend…

Wie gelooft nog in tirannen die mensen om wat ze geloven naar gevangenis of hel verbannen; wie gelooft nog in orders van boven? En wie gelooft in dat ene en grote gebod: liefde voor de Naaste is liefde voor God? Misschien is dat wel het grote wonder: dat de orders dan komen van onder!…

Wat heeft het voor waarde - zijn gezwoeg onder de zon? Wij doen ons tegoed aan 't werk dat zijn hand begon. Hij werkt op de aarde tot aan zijn dood. Zijn lichaam, zijn bloed wordt ons wijn en ons brood.…

In den beginne was het woord nog niet opgeschreven. De schrijver vond het ongehoord en bracht het woord ten leven.…

Harteklop ja, daarin bereiken mijn gedachten jou streelt mijn ogenblik jouw gestalte bezield in zacht minnelijke schikking vingertoppen dansend van verrukking in tasten naar dat wonderlijke jou mijn harteklop met fluistertoon beluister ik de grondtoon van het leven tot melodie sonerend uit jouw diepste zijn verrukt en willoos ga ik…