Alle inzendingen van Lykele Zwanenburg

Mag ik je even onderbreken? Kijk. Luister of je mij verstaat. Sinds ik mij met geschrijf in laat lijk ik een vreemde taal te spreken.…

O die oude mannetjes, dromend van jong vlees in hun cyberspace. Kwijl druipt langs hun wangetjes. Post-scriptum (distichon 41) Hoe lekker het ook bekt, het rijm is niet perfect.…

Je fietst versificerend. Je rijdt allitererend - een blocnote bij de hand - door ’t lichte lenteland. Maar ’t raakt zo zwart beletterd dat je jezelf verkettert: geen gepoëtiseer! Fiets alles nog een keer!…

Hij speculeert met put en call. Zij werpt zich op haar wellness ball.…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Bij Auchy-lez-Orchies, op de Franse kasseien, verloor Boonen zijn knie en kon niet verder rijen.…

Johan van Summeren Hij kwam, hij zag, hij overwon, omdat niemand het sneller kon. Dit open-deuren-distichon draag ik op aan mijn vaste vierengever/vierengeefster, evenals het volgende kwatrijn: Dag vierengever, ga je gang. Je vieren maken mij niet bang. Op deze stroken van vijf sterren hoort niemand jou je vieren blèren. Toelichting…

Een gekke diersoort is de hacker. Hij vindt alleen computers lekker. En schreef ik net als Midas Dekkers, dan stond er hier nog iets veel gekkers. (Binnenkort verschijnt zijn nieuwste boek, Rood.)…

Volle tas Vale jas Schuifelpas Bak voor glas…

Vierde! Tom Boonen had geen benen. Niemand wilde hem benen lenen. En een kleine toegift … Distichon 38 bis. Fabian Cancellara Voor hem waren de druiven zuur: hij sloeg te pletter op de Muur.…

Kun je naar de wereld kijken zonder vraagtekens in je ogen? Is sterfelijk erfelijk? Is een tapijt vol pindakaas kunst? En een pindakaaspot vol tapijt? Wilt u gewassen worden? (de kapper) Is dit een gedicht? (de lezer)…

Een landschap, je kunt er niet bij. Je bent er, het is om je heen. Je laat je ogen lijnen trekken in je hoofd. Je zet ze op een doek. Je zet dat op een vel papier. Nooit is het hier.…

In de sloot dag in dag uit een dode zwaan. Gister een kraai. Zwart op wit.…

Voorzichtig! Raak niets aan! Laat alle letters staan! Die boeken, schots en scheef, bewijzen dat ik leef.…

Trap. Klap. Klap. Trap. Scheidsrecht? Schijt! Vecht! Buikdeuk. Breinbeuk. Beenbreuk. Krak! Leuk?…

Gezocht en niet gevonden? Misschien verkeerd gezocht. Het einde van de tocht is als de eerste ronde.…

Ribbeltjeslucht Ribbeltjesstrand Voetstappen in Wolkschelpenland…

Het is zijn laatste metafoor, het laatste beeld uit klank gewrikt. De dirigent heeft afgetikt, maar de muziek gaat door, gaat door.…

Niemand is gezonder dan een hypochonder. Voltaire bracht een groot deel van zijn leven stervend door. Vaak dacht hij dat zijn laatste uur geslagen had. En de volgende dag trad hij het leven weer met onverschrokken vitaliteit tegemoet. Maar de aardbeving bij Lissabon in 1755, waarbij duizenden mensen omkwamen, bracht hem geestelijk aan het wankelen…

Voor school was hij te wild. Zijn jeugd heeft hij verspild. Hij schreef daar vaak iets over. Al schrijvend werd hij schrover. Hij had veel op zijn lever. Al schrijvend werd hij schrever. Hij schreef met steeds meer ijver. Al schrijvend werd hij schrijver. Met dank aan Raymond Queneau, die schreef: C’est en écrivant qu’on devient écrivon,…

Lichte bomen stromen over glas. Druppelsporen wijzen naar wat was. Rijmen onder, rijmen naast elkaar. Grijze schitter. Dichter, schrijf het maar.…

de doem van mijn rampspoedigheid is tenietgedaan mijn wordingen zijn tot nader order afgelast mijn huidigheid is met ingang van heden opgeheven (Vandaag, op woensdag 26 januari 2011, wordt de VSB Poëzieprijs uitgereikt. Eén van de mogelijke prijswinnaars heeft de bundel geschreven waarvan een aantal capriolen in bovenstaande tekst zijn…

Bij een moderne koe gaat het heel anders toe dan in grootvaders tijd. Zij is nu uitgebreid met chips onder haar huid. Lampjes gaan aan en uit en tientallen circuits regelen dat precies. Ze is van staart tot oren volgepropt met sensoren, die voelen wat er moet en wat het niet goed doet, of het dag is of nacht of tijd voor dracht of slacht…

Gescoord! Voor bijna een miljoen wilde Ronald het doen. Hij riep heel hard KATAAR!! Toen was zijn klusje klaar.…

Versie 1 - Meneertje toch, wat doet u? - Wat ik nooit mocht, dat moet nu. Versie 2 - Mevrouwtje toch, wat doet u? - Wat ik nooit mocht, dat mag nu.…

Het koor komt op. Alles staat klaar. Het is iets meer dan middelbaar. Dan, als het zingt en wordt verlicht, is het één groot kindergezicht. Met dit gedichtje wordt de koorcyclus afgesloten. Bijna. De echte finale voltooiing voltrekt zich in het onsterfelijke kwatrijn ‘Als stervelingen zingen’, alhier op de site……

Mijn moeder droeg ik op mijn linkerschouder. Mijn vader droeg ik rechts. Die werd veel ouder. (Bron: Dick Swaab. Wij zijn ons brein, p. 44 Een zoon kan zijn ouders nooit dankbaar genoeg zijn voor hun liefdevolle goedheid, al zou hij honderd lange dagen zijn vader op zijn rechterschouder dragen en zijn moeder op zijn linkerschouder. De…

Rots Gelukkig, buurman Bas weet altijd waar het was: de bladzij en de maat. Bladwijzer van formaat. Ooh! Zingen we zus? Zingen we zo? Zingen we ‘oe’? Zingen we ‘oo’? Staan er twee o’s met h erna, dan doen we ‘oe’. Geen geoha! Hélène Qu’est-ce qui t’amène, ma chère Hélène, dans ce cahier Clairefontaine ? Tu viens chanter…

Lang was het westers denken Grieks. Nu denkt de wereld WikiLeaks.…

't Was winter. Onze dirigente verlangde hevig naar de lente. Ze stak zichzelf in lichte kleren en liet ons vrolijk kwinkeleren.…