Alle inzendingen van Marcus Neuborg

één van vijf met één van vier stemmen spanning giert door je lijf geheim koord laat zich niet temmen het grote septiem akkoord niet overmatig en de regen tikken door ongestoord het zangkoor bezingt het leven de deuren tussen twee tonen laat kaarsen branden zelfs nog bij bevroren lonen en hoe moet het dan nog maar medereiziger blijf…

spoedig vliegen ganzen in v formatie naast treinen richting het zuiden alleen de gans maakt die reis zwanen zijn immers veel te ijdel die hebben alles al daarom geen horizon om ooit nog te ontdekken en alles valt later Pindarus en wat heilig water zo bent ge onderweg…

volg jij de zee als ze zachtjes ruist nog is er geen besluit laat later water lopen ik loop je tegemoet schat loop weg daar staat `t hek ik kom nooit echt thuis…

swingende zichzelf verzen leerende troubadoer snoer de cynische critici de mond symbolische werelden nemen het woord dans brandend door verhalen en verbeelding smelt doof het licht niet eerder dan vogels zingen in het ochtend licht…

zo snel kan het gaan je ziet en lacht ineens de minuten slijten tijd en alles mag z`n gangetje gaan woensdagavond en de rest is geschiedenis en morgen ach morgen lakken we af…

luister naar de beat de beat van de song iemand die het ziet deze dag die je won dromen luisteren niet in de verte klinkt een gong toen je thuis achterliet en nooit meer echt won dit is in verleden tijd geschreven daarom is 't ook een hartenkreet niet meer dan een oerkreet zoals dit leven tijdelijk ouder worden woorden luid…

Bij het vallen van een gedoemde stad verliet een visser het geweld het vuur zal spuwen iedereen gaat voor 't snelle geld De visser zit aan de waterkant zacht ruist het riet een joint in z'n hand en niemand die klaagt of 'm ziet Een of andere dode zangeres zingt op de radio een lied je moet eerst vangen voor je iets vindt en niemand…

Pas toen ik aan de oever Dante las Dacht ik wie ben ik nu eigenlijk wel of niet De plant herken je aan de vrucht voorjaar…

je kwam ze tegen in een club of een bar in regen plukken van stukken en nooit echt bekend nu gaat het beter de oerknal sust de boel een beetje was ik maar een vlinder zo een die vliegt van steen tot steen maar m`n naam was vergeten en de regen knipte plukken haar uit dit plan was je maar een vlinder zo een die alles…

alsof in een bos bij de helling gezang klinkt een kind zingt het is nog vers deze inkt van de veer een gans laat deze reis beginnen met een eerste stap luchie…

Het werd statisch, in kleur de eeuwige stroom je sleur bij gratie Verlaat de fles, de geest de druïde geeft les wie leeft nog het meest Volmaakt maakt, tong er lopen druppels over richels een diepe gong…

dagen te over geen logica, wat? bracht dit schouwspel uiteindelijk een concert een boek een reis wat verwacht je eigenlijk van het morgenrood een regenbui het wordt vanzelf lente soms is gelukkig zijn gewoon fijn m'n reputatie de maan altijd weer het is heerlijk over hier…

de tijd spaart je niet onder dit onbegrijpelijke schouwspel, je leventje dit vat alles samen maar ben je nog steeds alleen geen sprookje waarheid zie ze vliegen die nietige muggen schrijf mij weg afwezig onverklaard een strohalm is tegenwoordig niks meer waard de regels tussen regels lang geleden…

je reputatie naar de filistijnen de macht je zag het verdwijnen de nacht alles beklijft op weg nooit ingelijfd stroom verder in het niets zonder herder het lied omhult zonder enige reden dit mens als onbenul…

eerst lachen ze dan gaan ze het gevecht aan dan knielen ze het gevecht aangaan dat Deelder ons glijers verder leren mag kort en laag blijft hij ondergedoken Pokon plant ziel gaat de tijd verder alleen met de stad in beeld licht ingebeeld…

snerpende snaren vol blaren uithoeken in de wereld wij moeten maar jagen geen wereld nog ingebeeld lucht heeft vrij spel in mist tussen aarde lang geleden een bel die mij niet spaarde snijdt een reddingsboei in vel en been snij 'm los en bloei…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

woorden als voetstappen soms vereeuwigd in cement volgroeid bedekt met tegels ben ik je gelijke of gescheiden met een buffer tussen ons beide melancholiek geschreven verborgen heden niet meer dan een geest van de nacht geen drama geen raadsel maar dit leven op zich…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

alles is betaald de bussen rijden nog iedere avond voorbij het raam dat is het uitzicht een herfst van een Mensch het zonnelicht deuren en huizen een raam engelgezicht zomaar geen goud geen platina maar Angelina de reis is geen prijs maar mond vol honing in een dorpje leeft een koning jalalalala te grond is te laag de…

zoek woord en het wordt waar je eigen waarheid klaar je weet dat er meer is tussen het licht duisternis station Vinkenoog onderweg Ginsberg blues jazz om je oren tranen zonder scoren alles blijft onherkenbaar dit lijf voor de woeste zee niet bang alles verdwijnt en begint opnieuw…

Draag mijn zekerheid richting toekomst lijdt bij het vuur wezenloos bloei snoei schrijf je eigen waarheid…

Iedereen verliest vroeg of laat waar jij voor kiest liefde en haat tegen beter weten in wie verliest wint als ik alles vertellen zou zou ik dan nog zijn wat jij wou dit is alles wat ik ben geen klooster zen mijn schrijven is schijt zolang ik maar niet kijk op mij een moord opgelost niemand opgelucht mensch…

Een boek wordt nooit geboren uit een op roem beluste gek een verhaal groeit enkel van zaailing tot stek. Tot in de bast geschreven staat Boom adem mij Het is nu laat. Samen zijn wij stof geef me een verhaal supermat en dof nu wordt alles kaal. Reuze tof…

vertel niets nog te vergeten en verloren gaan in de cirkel die ons beweegt of juist soms stil te laten staan dit besef je vroeg maar meestal veel te laat donker je ogen donker dit huis donker bestaan zo verdwijnt blad na blad onderuit een instrument een straat iemand riep een naam…

Warm water als zacht dons Praat je over later kring in het water plons de religie zeikt over de enige waarheid die niet rijmt klaarover breng mij Veilig nergens heen…

is iedereen zoek geraakt in hart en haard vervolgens komt dauw na nacht je liedjes komen gaan weet dat ik je schrijven moet weet dat ik dat doen zou jij staat zo lang in deze rij inmiddels is de brand gebroken in waarheid in water kijken in een zucht je kan me nog net aan zien luchmug…

we zetten af en alles verdwijnt in de verte reislustig water zee goede reis tegen alles afzetten ver verder de leegheid tegemoet…

in het hart van dit regime pakt een tak m'n vlaamsegaai bij een fout in het spellen liegt het centrum bij vlagen verast waarom past er niets vergeef en streef om roem te verpesten geen vlag halfstok Hv waar blijf je? val binnen in dit spel der eerbiedt ze zien het zwijgen donder en bliksen is schijn der taal de wijze leren…