Alle inzendingen van Maria Voerman

De vorst hecht zich aan het vensterglas. Tot bloemen vormt het zich.... IJsbloemen, met lange stelen. Koud als ijs, ijsbloemen. Het geeft me nu een koud gevoel. Eenzaam, ongeborgenheid.... Vroeger als kind,zag ik dezelfde bloemen als iets moois! Wel koud, maar toch ook warm. Moeder, die voor alles zorgde, ook in de koude wintertijd. '…

Ik ben bedroefd..... ik heb verdriet. Om het heimwee naar het verleden en het afscheid in het verschiet. En ik wil nooit en niet, dat iemand ooit die droefheid ziet!…

O bladerdak zo dicht..... Regen druppelt op mijn gezicht. 'k Zou hier uren kunnen staan en nooit meer willen hier vandaan Ik voel de rust van de natuur. 'k Zou hier willen blijven tot het laatste uur. In deze stilte, deze sfeer... Maar, 'k moet nu gaan Bij deze stille rust vandaan. En toch kom ik hier weer!…