Alle inzendingen van Marije Geerts

Mijn hoofd in de wolken, en windkracht acht. Eén hand uit het raam, wil uit vliegen gaan. Een luchtig verlangen, vandaag heb ik getracht de wind te vangen.…

Daar waar de bloesem eeuwig lijkt te bloeien, tussen de velden echoot de wind; voorbije klanken, ritselend gras, het enthousiasme van een kind. Waar de mensen elkaar goedemorgen groeten en kennen bij naam. Alles blijft zoals het was, de tijd lijkt stil te staan. Daar waar het ritme van het water, in alle mensen lijkt…

Heb uw naaste lief, Koester geen grief. Gij zult niet doden, Oorlog is vanaf heden verboden.…

De uitgestrekte vlakte, van een oeverloos gelaat. De rimpels in het zand, een ruw zeeklimaat. Een zilte landtong, waait de wind. Een golf, kust, bemint. Laag water, eb in dit geval. Poseidon komt aan wal.…

Ik kan je wel op- vreten! Je vraagt me welk deel? En ik denk; Dan moet je eerst dood, voordat ik je slacht- -offer van mijn hart- En mijn mes snijdt zacht, Door je witte keel. Je bloed stroomt langzaam, de dood komt nu snel. Verlaten lichaam. Levenloos bungel je daar heen en weer, als ik mijn mes in je steek, je fileer. Achteloos…

Marcherend over wegen, Stampen duizenden voeten, Daadkrachtig en schijnheilig, Onder hun gods zegen. Zij dreunen bij elke pas, Allemaal in het ritme, Van degeen voor en achter, In een eindeloze mars. Soldaten van het moreel, Beboeten elke zonde, Zetten je zonder pardon, Zo het mes op de keel. Verblind geloven zij, In hun onzichtbare…

Een plas water, is al wat er lag. Daar engelen onbeschaamd, natgeregend, Het leven laten in de stille sneeuw. Zonder een brief, Noch een beleefd Goeden dag.…

Ik ben je aan het vergeten. De herinnering aan ons, Vervaagt. De magie van illusie. Het geloof in sprookjes, Verdwijnt. Je neemt afscheid van mijn hart. Het houden van jou, Uitgewist. Ik ben je vergeten. De magie verdween, En de liefde gewist.…

Klanken stromen kil Uit je mond Vormen ijzige woorden Die in loze beloftes Hun graf vinden Jij bent mijn kanker Kwaadaardig woekerend Heb je me nodig Om te bestaan Je spiegelbeeld onherkenbaar Camouflage voor verdriet En ik heb je antwoorden niet De stilte tussen de woorden die je niet sprak Versta ik nu meer dan ooit…