219 resultaten.
Ik mag nog een dag
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 98 Mijn middelbare hart is
nog niet zwak genoeg,
ik word elke morgen
tot nu toe wakker.
Soms slaap ik uit
tot een uur of negen,
maar ook dan gaan
mijn ogen gewoon open.
Mijn lief vertoeft dan
nog in dromenland,
terwijl ik al uren luister
naar de stippen op het
plafond, en de krant
al drie keer heb gelezen,
slaapt zij haar hoofd…
Hemelgang
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 350 Een plas water,
is al wat er lag.
Daar engelen
onbeschaamd,
natgeregend,
Het leven
laten
in de stille sneeuw.
Zonder een brief,
Noch een beleefd
Goeden
dag.…
La mer
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 214 De uitgestrekte vlakte,
van een oeverloos gelaat.
De rimpels in het zand,
een ruw zeeklimaat.
Een zilte landtong,
waait de wind.
Een golf,
kust, bemint.
Laag water,
eb in dit geval.
Poseidon
komt aan wal.…
Ab imo pectore
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 226 Daar waar de bloesem
eeuwig lijkt te bloeien,
tussen de velden
echoot de wind;
voorbije klanken,
ritselend gras,
het enthousiasme
van een kind.
Waar de mensen
elkaar goedemorgen
groeten en
kennen bij naam.
Alles blijft
zoals het was,
de tijd lijkt
stil te staan.
Daar waar het ritme
van het water,
in alle mensen
lijkt…
Cumulus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 381 Mijn hoofd in de wolken,
en windkracht
acht.
Eén hand uit het raam,
wil uit vliegen
gaan.
Een luchtig verlangen,
vandaag heb ik getracht
de wind te vangen.…
Verstedelijking
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 528 Een vale zon
weerspiegelt
de groene dood.
Schuldig
kleurt de
avond rood.
Kinderstemmen
door smog
gesmoord.
't ochtendgloren
gisteren
vermoord.
De stad
komt
op gang.
Maar er is geen haan
die er nog
kraaien kan.…
Capitulatie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 296 Muren omklemmen
zompige flarden,
de lucht weegt echo's
ze dragen ver.
Hoop bloeit
op ruïnes
van terreur.
De oorlog
moe
gestreden,
aan vrede toe.…
Decolleté
netgedicht
2.7 met 9 stemmen 1.431 Lavend de liefde
aan het roze
verheven hof.
Ik betong
u beider
mijn mooiste lied.
Zoete verleiders,
knipogend
bloot.
Gewillig gespreid
het wellustig
rood.…
Staccato
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.147 Slangen kruipen
uit je lichaam,
veel valt er niet
te zeggen.
En of je het horen
zou,
misschien.
Peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
peep, peep, peep,
- adem in - pomp - adem uit -
De klanken van
jouw sterven,
Klonken nogal
monotoon.…
Corpus
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 342 Je verveelde grijns
houdt me gevangen
lacht bedrogen.
De wereld wankelt
aan de afgrond
van jouw ogen.
De waarheid
wordt gesproken
door kloppende harten,
het mijne stierf in jouw schoot.
In mijn armen slechts
de broze botten,
in de tombe van mijn liefde
ruikt u de dood.…
Labia Minora
netgedicht
2.3 met 9 stemmen 1.242 Het vlees is zwak
beschaamd gelipt
hymne ik je vlies.
Jij golvende venus,
ik verslik me
in de tongval van jouw G.
Lippen wijken,
't gezwollen lichaam
ontvouwt in kietelstand.
Ik bevinger verlangen
maar je wilt
mijn hele hand.…
Je rêve
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 328 Tussen de beslagen adem
van een natte droom
heb ik ons samen bedacht.
Meer van jou, zwemmend
in flarden zoete zucht.
Ons zinnelijk samenspel
ontwart de lucht.
Een zweem verlangen
heeft me jou gebracht.…
Febri frigida
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 253 Koortsige muren
besmeuren je lichaam
met een afgrijslijk parfum.
De streling
van je penetrante lucht
is van zijn jeugd ontdaan.
In een uithoek
van mijn hart
lig jij te vergaan.…
Mors
netgedicht
2.1 met 7 stemmen 813 De begraafplaats
stilt mijn rouw,
het leven een enkele reis.
Een vagevuur verlicht
de bedorven zonde,
jouw hel een paradijs.
Het meest triest?
jouw vertrek doet me niets.
Jouw goddelijk kadaver
verwens ik,
en ik sla de doodskist dicht.…
Tempus fugit
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 404 Niets is zo kwetsbaar als het leven,
Niets treuriger dan wat voorbij is.
Stram struikelend over
een vervlogen jeugd.
Stappen kraaienpoten fronsend
over grijze rimpels heen.
Vervallen grieft schoonheid
over wat tijd heeft aangericht.
Ik ben de verdwaalde reiziger
op mijn aangezicht.…
Veritas
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 941 Het hart weegt zwaar
de leugen paradeert
langs oude kliffen van spijt.
In haar strot
telt de sleutel
het klappen van de zweep.
Tranen gemarteld
genoeg gehuild.
Grote harten sterven leeg.
De waarheid wordt
bezongen door het hart
zonder verwijt.…
Chupa - Chup
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.284 Toe maar, vrouw
tuit je lippen
sla je tong
om mijn lollie
van vlees.
Oh Fellatio,
trek de
schil van mijn
vleesgeworden
banaan.
Ik ben erect,
maar niet voor lang.
De zondvloed
komt eraan.…
Vino Sopor
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 662 Ik heb vaak gebeden
aan verschaalde wijn
me te laten slapen
voor een dag of wat.
Lavend in
vergetelheid,
kan ik slechts drinken
tegen dorst.
Ik zocht in dromen
voorbije liefde,
slaap viel me ten deel.
Maar mijn spijkerbed
doorprikt elke illusie,
dromen spatten uiteen.…
Ziekte der zatheid
netgedicht
2.4 met 9 stemmen 1.439 Harten braken
vergeten woorden,
kotsend liegen
lippen,
pruilend over
verloren zoenen,
vinden zij passie
tussen tegels.
Liefkozend spuwen
zij charme
uit over een
stoep.
De verdronken
schrale strot,
vind liefde
op elke hoek.…
Trompe l'œil
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 425 Wimperbrauw
wenkt wapperend,
ogen knippen uit
en aan het licht.
Blikken blozen,
dolen en
zienderwijze
verslecht het zicht.
Beeldig troebelt
de liefde
blind.…
Libido
netgedicht
2.7 met 12 stemmen 1.858 Neem mijn lijf,
ontgruwel
en verdoof mijn geest.
Laat mij laven
aan de liefde,
gedompeld in vannacht.
Samen vloeit
ons zacht
geworden vlees.
Onzedig
hunkert mijn
verwelkt geslacht.…
Postuum
netgedicht
2.5 met 10 stemmen 1.214 Een gapend gat,
de grond nog vers
op wat wormen na.
Slapend in vergetelheid
rusten hier mijn botten
en lig ik te vergaan.
Kraaien plukken,
bode van de dood,
tot alle eindjes bloeden.
Zeg me, zwart gezelschap
of er voor dit dode lijf,
tranen vloeiden.…
La vache qui rit
netgedicht
2.6 met 7 stemmen 230 Volle uiers
banjeren
door de wei.
Ruw van tong
wuiven sprieten
vaarwel.
Zwart wit
herkauwt
ons groene land.
Ach, de weemoed
van engels raai
in mei!…
Gorwetsch
netgedicht
2.5 met 6 stemmen 443 Ruig is de rots
die mij ziet,
hoe grillig zijn roep
verstilt het
grootse blauw.
Verheven
pieken,
bergen echo's,
verwrongen,
en de hoeken rauw.…
Anemie
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 343 Bloed stroomt, een rivier,
water valt door gehuil,
Stromend in gefluister.
Peuterend aan oude
wonden,
kleurt alles rood.
Liefde is een vergeten
droom,
mijn hart is dood.…
Planktonisch
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 216 Purper licht
fragmenteert in
kleine delen parelmoer
In een zone van getij
pluk ik vruchten
van de zee.
Naakte mossels liggen
gapend op het strand
onwetend van het dampen nog.…
Zomertrek
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 213 Het zilte nat
dringt in neus,
zand in haren,
tussen tenen
overal.
Vlagen kinder
kreten,
een geel schepje
spoelt kopje
onder.
Een roze
zomerzweem,
dolend
op duits
winterwit.
Genadeloos
knisperen
scheermesjes
hier aan
de wal.…
Keurslijf
netgedicht
2.8 met 9 stemmen 748 Hoe lang blijft
ingesnoerd verdriet
hunkeren naar ontboezeming?
Als zij gestrikt
in illusie niet
lijkt te bestaan.
Deze farce is
waar de buste
regeert!
Veters rijgen
de plooien
uit mijn waan.…
Het blauwe uur
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 345 Uitgestrekte vergezichten
onder een deken
ochtendlicht.
Druppels dauw
verflarden, nevelig
ontwaakt het land.
Schaduwspelend
met zonnelijnen
danst zij,
onderbroken
door nog vluchtige stralen
op losse korrels zand.…
Hooi ligt op 't land
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 143 Hooi ligt op 't land
geschuddeld
weids op 't veld.
Hooi ligt op 't land
snuif ik sprieten
geveld.
Hooi ligt op 't land
voorbije vleugen
van ooit gras.
Hooi ligt op 't land
ver gezucht
naar wat eens was.…