Alle inzendingen van Martin valk

Een donkere wolk trekt voorbij en men ziet het al weer zonnig in.…

Vrede en oorlog dat al eeuwen lang bestaat. 't is liefde of haat.…

Recht op je doel af. Natuurlijk met een reden vanaf het heden.…

Een teder gebaar en een aardige glimlach kan bevrijdend zijn.…

Roerloos, bijna levenloos is het op straat. Dan gaat er een raam open en hoor ik levende muziek. Klanken van een klarinet die mij ten gehore komen. Virtuoos wordt hij bespeeld. Zuivere tonen en alles lijkt te gaan leven. En een dodelijke stilte wordt verbroken.…

Met moed en wilskracht kom je verder dan je denkt dat vertrouwen schenkt.…

Volg je verstand en je hart. Je denkt nog aan het verleden, maar wil nu een nieuw begin, een nieuwe start. Mooie herinneringen bewaren, de nare vergeten. Niet het leed, de pijn, maar je goed voelen en jezelf zijn. Vandaag leven en dit bewust doet en moeilijkheden het hoofd kunnen bieden. Terwijl dat met hulp van God moge geschieden.…

Het geld moet rollen, men zal dan consumeren. Remmend gas geven...…

Langzaam staan wij op. Eten dan op ons gemak en gaan rustig weg.…

Een schip vaart op zee met huizenhoge golven. Alle hens aan dek.…

Op een dag komt er een ommekeer die het hart opent als een roos. Dan zullen vrede en vrijheid werkelijkheid zijn. Terwijl velen zonder ellende en pijn door het leven kunnen gaan. En onderwijl staat men voor het recht van een menswaardig bestaan.…

Daar op een steiger staan bouwvakkers die fluiten naar een mooie vrouw.…

Nauwelijks nog woorden, alleen de stilte, terwijl beelden vervagen en geluiden verstommen in lege verten. Bijna alles gehuld in nevel die tot de einder reikt en onderwijl alle hoop verloren lijkt. Maar dan schijnt de zon die hoog aan de hemel prijkt.…

Toekomst is reeds daar en het verleden voorbij, maar nu het moment...…

In de rozentuin, jouw blauwe ogen, je blonde haren in een zwoele nacht. Dat vergeet ik nimmer meer. Terwijl de wind speelt met ons haar en de maan schijnt op ons gelaat kijken wij naar de sterren en dan weer naar elkaar. En we hebben elkander eindeloos lief tussen hemel en aard.…

Voel je je veilig dan is dat voor jou heilig door de Geest van Hem.…

Ze zweeft buiten haar lichaam. Onwezenlijk als een luchtspiegeling die zij aanschouwt. Van alle stoffelijkheid ontdaan stijgt zij uit boven ieder ding en gespeend van de wil, is alles om haar heen in rust, in vrede, is stil.…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

De tijd kent geen grens. Eindeloos gaat die verder. Maar niet voor de mens...…

Stapje voor stapje. Alle beetjes die helpen. Neem gerust de tijd.…

Een blad dat dwarrelt van een tak. En bij het vensterraam een kaars die langzaam opbrandt in alle rust met weer even jouw gezicht. Hoewel de liefde al lang is uit geblust.…

Stilstaan dan doorgaan, als maar weer verder totdat de kim is bereikt.…

Taal bezigen is in wezen liefde bedrijven.. Lichaam en geest overstijgen om meer te leven! Het over en weer aanvoelen en begrip tonen. Elkander in de ogen kijken, genieten van het schone. Om dichter bij elkaar te komen. Opdat de ziel luistert aandachtig. En alles wordt gezien als waarachtig.…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

Op straat is het feest, lampionnen in de nacht. Een gemaskerde stoet trekt voorbij. Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

Beladen tranen, woorden van dankbaarheid. Een komen en gaan in een onverdroten strijd tegen de wil die niet kan worden verwoord. Een enkele zin slechts mondjesmaat. Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de daad die zo lijkt geprezen doet velen in wezen vrezen. Alles gezien, gehoord, gelezen en geschreven, het is niets meer dan damp in het…

Wanneer men luistert naar zijn ziel dan begint taal zowaar te leven...…

Individueel en sociaal is ieder mens met zijn eigen grens.…