Alle inzendingen van Martin

Toekomst is reeds daar en het verleden voorbij, maar nu het moment...…

In de rozentuin, jouw blauwe ogen, je blonde haren in een zwoele nacht. Dat vergeet ik nimmer meer. Terwijl de wind speelt met ons haar en de maan schijnt op ons gelaat kijken wij naar de sterren en dan weer naar elkaar. En we hebben elkander eindeloos lief tussen hemel en aard.…

Voel je je veilig dan is dat voor jou heilig door de Geest van Hem.…

Ze zweeft buiten haar lichaam. Onwezenlijk als een luchtspiegeling die zij aanschouwt. Van alle stoffelijkheid ontdaan stijgt zij uit boven ieder ding en gespeend van de wil, is alles om haar heen in rust, in vrede, is stil.…

Hij kan niet meer bij ons zijn. Er is nu verdriet en pijn. Na een kort ziekbed is hij gestorven en heeft een plek in de hemel verworven. Het schip blijft aangemeerd en het tij is gekeerd. Een kapitein als hij zal er niet meer zijn. Het varen zat hem in het bloed. Hij kon goed koers houden en je kon op hem bouwen. Geen schuimend water…

De tijd kent geen grens. Eindeloos gaat die verder. Maar niet voor de mens...…

Stapje voor stapje. Alle beetjes die helpen. Neem gerust de tijd.…

Een blad dat dwarrelt van een tak. En bij het vensterraam een kaars die langzaam opbrandt in alle rust met weer even jouw gezicht. Hoewel de liefde al lang is uit geblust.…

Stilstaan dan doorgaan, als maar weer verder totdat de kim is bereikt.…

Taal bezigen is in wezen liefde bedrijven.. Lichaam en geest overstijgen om meer te leven! Het over en weer aanvoelen en begrip tonen. Elkander in de ogen kijken, genieten van het schone. Om dichter bij elkaar te komen. Opdat de ziel luistert aandachtig. En alles wordt gezien als waarachtig.…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

Wij zitten niet stil, streven iets na ingegeven door de wil. Een mens zoekt en probeert waardoor hij iets leert. En men vergaart zo kennis en wisselt dit uit in velerlei talen. Waar moed evenzo een rol speelt en mede daardoor telkens een nieuw doel is te behalen. Steeds op zoek naar het onbekende lijkt het mysterie van 't leven dat te…

Op straat is het feest, lampionnen in de nacht. Een gemaskerde stoet trekt voorbij. Luide muziek; trompetgeschal, trom ge- roffel en geschaterlach. In deze nacht zijn de mensen uitzinnig, alles komt bij hen los. Iedereen speelt de clown, men lacht, maar ook tranen druppelen op straat. Men viert feest, maar geschoeid op welke leest..?…

Wachten op de tram, bus of metro en de trein om ergens te zijn.…

Beladen tranen, woorden van dankbaarheid. Een komen en gaan in een onverdroten strijd tegen de wil die niet kan worden verwoord. Een enkele zin slechts mondjesmaat. Laat, vroeg, de tijd is ongrijpbaar en de daad die zo lijkt geprezen doet velen in wezen vrezen. Alles gezien, gehoord, gelezen en geschreven, het is niets meer dan damp in het…

Wanneer men luistert naar zijn ziel dan begint taal zowaar te leven...…

Individueel en sociaal is ieder mens met zijn eigen grens.…

Als zij naar hem kijkt. Bloeien er rode rozen. Ziet zij dat hij bloost.…

Weemoed bij de bloesem onder de lentezon. Een vijver met fontein, lelieblad en kikkerdril. In mijn hart is het stil. Vogels fluiten tussen het groen. Wolken tegen het hemelblauw zweven voorbij. Diep geworteld in mij voel ik een onbehagen dat mij nijpt. Iets waar ik mee ben behept, terwijl ik niet goed op let hoe een roodborstje mij…

De kunstschilder met een sigaret in zijn mond smijt de verfklodders op het doek in het rond. Alle vormen en kleuren door elkaar. Maar hij toont zijn expressie, zijn gevoelens gaan met hem op de loop en later in een galerie staat zijn schilderij voor nog geen tien- duizend euro te koop.…

Niets houdt haar tegen. Af en toe een gedachte. Maar die vergeet ze.…

Stil is de kracht van een traan en de lach vanuit je hart. Over hoe of wat, je leven geleefd tot de volgende dag. Die is nog een mysterie, je kan iets voorbereiden, wat vooruitblikken, maar meer niet...…

Het leven gaat door met de tijd als zekerheid tot de hemelpoort.…

Veel geknal en siervuurwerk. Oliebollen, appelflappen, ook hartige hapjes, champagne nep en echt. Dan is het uur van de waarheid daar... Over en weer de beste wensen, een gelukkig nieuwjaar. En dan vanuit een roes, terwijl er tot in de ochtenduren nog vuurwerk wordt afgestoken is het nieuwe jaar pas echt ontloken. Het nieuws gaat…

Als ik aan vroeger denk Moet ik toegeven Dat ik jonger ben dan nu. Denkend aan de toekomst Word ik niet ouder Dan ik nu ben.…

Ik liep met de schep naar buiten Om lucht te scheppen. De atmosfeer binnen was ondraaglijk. Ik schepte, en schepte en schepte. Tot ik niet meer kon. Dat luchtte op.…

De boodschap kwam onverwacht. En zo stort voor dat moment Heel even je wereld in elkaar Na een bericht Dat je liever niet had willen horen. Je weet immers niet van tevoren Wat je even later zult horen.…

Ik weet niets zinnigs te zeggen En uit mij in zinnen Die kant noch wal raken. Onzin kan soms zinnig zijn Wanneer je het even niet ziet. Het schept lucht in een verstopte geest Waarna je de zin van alles weer ziet.…

Ik ben gek op slapen, Daar mogen ze me ’s nachts voor wakker maken. Waarom toch dat sterke verlangen Naar een toestand van half-dood zijn als ik als de dood ben voor de dood?…

Ik zweeg, maar Sprak niet de waarheid. En hoopte dat alles bleef zoals het was. Maar ik wist door mijn zwijgen niet Wat mijn boodschap was.…